Mazda
Mazda trakteert zichzelf op een nieuw vlaggenschip met plaats voor 7 personen: dit is de SUV CX-80, die boven de CX-60 en CX-5 komt te staan.
Begin jaren 80 wou Citroën naam maken in de rallysport. Het wereldkampioenschap was beruchter dan ooit dankzij de Groep B. Deze koningsklasse huisvestte de meest angstaanjagende racemachines ooit, te beginnen bij de beroemde Audi Quattro. Die laatste bewees dat vierwielaandrijving de oplossing bij uitstek was. Citroën herbekeek zijn prototypes en gaf zijn Visa vierwielaandrijving.
Verschillende projecten
Samen met Danielson en Politecnic werden er verschillende prototypes uitgewerkt, waaronder de Frankenstein-achtige Visa-modellen met motor van 200 pk centraal achterin. Er werd zelfs ooit een prototype met motor van de Lotus Esprit bekeken. Maar Citroën koos uiteindelijk voor een rationelere oplossing: een lichte auto die trouw bleef aan de opstelling van de productiewagen: de motor voorin.
Homologatie
Om het racemodel te homologeren moest Citroën 200 productiewagens uitbrengen. Ze zijn meteen herkenbaar aan hun koetswerkextensies, die typisch waren voor Franse auto’s uit de jaren 80. Citroën koos voor een flashy, bijna ostentatief design en een gebricoleerd uiterlijk. De zijdelingse strepen deden denken aan de kleuren van de Franse vlag, de vleugelverbreders gaven plaats aan bredere velgen, en de voorkant kreeg vier koplampen.
Technisch
Onder de motorkap kregen de productiemodellen de bekende 1.4 viercilinder. Die motor werd onder handen genomen met twee grote carburators voor een vermogen van 112 pk bij 6.800 tpm. De overbrenging gebeurde via een vijfversnellingsbak die het vermogen naar de voorwielen stuurde in gewone omstandigheden en naar de vierwielen in gladde. Dat moest de chauffeur manueel regelen via een knop op het dashboard.
Binnenin
De Visa 1000 Pistes kreeg een specifiek dahsboard met meters die de staat van de motor moesten weergeven. De standaardzetels boden zo goed als geen steun, en de sfeer aan boord hield het midden tussen een racewagen en een auto die zwaar onder handen werd genomen door een tuner.
Onderweg
Tests uit die tijd besloten dat de Visa 1000 Pistes efficiënt was en over een uitzonderlijk potentieel beschikte, maar helaas een motor had met te weinig longinhoud, die je constant in de toeren moest houden om hem het beste van zichzelf te laten geven. Het gewicht van 850 kilogram wist de schade te beperken, maar hij bleef desondanks ondergemotoriseerd, zeker naar de normen van vandaag.
