In tegenstelling tot de klassieker en de
moderne interpretatie is de naam op deze kleine stadsmus voluit in letters
geschreven en niet in cijfers. Maar het grootste verschil zit hem uiteraard in
de stijl, die met winkelhaak en lat lijkt bedacht eerder dan met een passer!
Zijn tronie was op zijn zachtst gezegd banaal, of als we heel negatief zijn
gewoon lelijk, waardoor hij vandaag niet erg hoog wordt ingeschat. Maar dat
weerhoudt hem er geenszins van om opwindend te zijn!
De
Abarth van zijn tijd, met 54 pk
In tegenstelling tot de hedendaagse
Abarth-versies, die erg extravert zijn op het vlak van look en klank, beheerste
deze Cinquecento Sporting de kunst om onopgemerkt voorbij te komen. Lichtmetalen
velgen hier, een rood logo daar en later nog zijdelingse stootstrips en daarmee
was de transformatie rond! Oh ja, voor ik het vergeet, er was ook een levendige
gele lakkleur waar heel zijn roem op was gebouwd! Hij is gebouwd van 1994 tot
1998 en kende een zeker succes.
De belangrijkste metamorfose zat uiteraard
onder de motorkap. Weg met de oude knar met zijdelingse nokkenassen van de
basisversies, dit model had een bruisende 1,1-liter die 54 pk ontwikkelde. Met
die bewapening kon het 3,23 meter korte niemendalletje 150 km/h halen en
“verpletterde” hij de grens van de 100 km/h na 13,8 seconden! Vandaag moeten de
sloomste stadswagens eens lachen om dergelijke cijfers, maar twintig jaar
geleden was dit respectabel! Temeer omdat hij alert in de toeren klom,
behoorlijk pittig klonk en een bijzonder levendig rijgedrag vertoonde!
Vandaag
Voor een paar duizend euro (maximum 3.500
euro) zou je een erg geschikt exemplaar moeten kunnen vinden. De
voorwaardelijke wijs is hier wel noodzakelijk, want veel auto’s zijn uitgeleefd
door een hele resem vaak slordige eigenaars of aanhangers van woeste
tuningvondsten. Nochtans is de kleine vlo niet moeilijk te onderhouden. De
Cinquecento was gespaard van grote ontwerpfouten, al kampt hij wel met een
wispelturig elektrisch systeem en een koppeling die gevoelig is voor
mishandeling.