Getest: Citroën Berlingo, tegen de stroom in

Ja hoor, ze zijn er nog: gezinnen die anno 2018 nog steeds liever met een ludospace rijden dan met een SUV. Net zoals je mensen hebt die liever met een klassieke Nokia bellen dan met een smartphone. Maar de fans van de klassieke gsm worden steeds minder talrijk, en dat is met de kopers van dit soort bestelbreaks niet anders: verkocht Citroën in 2016 in België nog 4.462 Berlingo’s, dan waren dat er vorig jaar zowat 300 minder. Dat wordt natuurlijk lastig voor een merk dat naar eigen zeggen in 1996 de auto uitvond die bij elk gezin past. Daarom maakt generatie twee, alweer tien jaar geleden geïntroduceerd, nu plaats voor nummer drie.

Knuffelbaar

Springen meteen in het oog, niet, die Airbumps? Het publiek lust de moderne, knuffelbare Citroën-stijl namelijk wel. En dus krijgt de Berlingo ook de behandeling met dubbele koplampen en Airbumps die de C4 Cactus introduceerde. Die aaibare stijl gaat natuurlijk prima samen met zijn gezinsroeping. En je moet toegeven: de Berlingo oogt speelser dan de norsere Peugeot Rifter en Opel Combo, de andere PSA-ludospaces.

Maar de Berlingo-klant verwacht ook een herkenbare en functionele auto, zegt Citroën. Je krijgt van de Fransen dus geen SUV-invloeden te zien, maar het vertrouwde, hoekige silhouet met rechte flanken, grote ruitoppervlakken en een hoge daklijn. De achterklep zwaait dus opnieuw wijd open, achteraan stap je nog steeds via schuifdeuren in en de voorruit staat weer ver naar voren voor meer ruimte in het interieur.

Ruimtewonder

En daarmee is het hoge woord eruit: ruimte. Citroën introduceert binnenkort namelijk de C5 Aircross, een auto die wel volop inspeelt op de SUV-trend. Die is ruwweg even groot als de Berlingo, maar biedt nooit zoveel plaats aan bagage en passagiers. Zeker niet als je voor de 4,75 meter lange XL-versie kiest, want voor het eerst is de Citroën in twee lengtes te krijgen. De XL is goed voor 1.050 liter aan bagageruimte, en dat cijfer loopt flink op als je de stoelen achteraan neerklapt. Niet dat de gewone versie, 4,40 meter lang, geen bagage kwijt kan: 775 liter om precies te zijn. Bovendien kan je op beide versies kiezen voor een derde zitrij.

Citroën heeft de indeling van het interieur praktisch opgevat, met 28 opbergvakken, waar je tot 186 liter aan spullen in kwijt kunt. Wel vinden we het jammer dat je voor sommige zaken bij de optielijst uitkomt. De Modutop bijvoorbeeld, het centrale opbergrek tegen het plafond. Dat staat weliswaar niet op de optielijst in de basisuitvoering en is niet beschikbaar op de XL-versie. Die laatste krijgt dan weer als enige een verschuifbare achterbank, maar alleen voor de derde rij. Een praktische middenconsole met ruimere opbergvakken en ventilatiemonden en USB-aansluitingen voor de iPads van de kinderen achteraan? Ook hier niet in de basisuitvoering, wel op de optielijst.

Zitten doe je op vlakke stoelen die hun ontwerp lenen van het recente Citroën-gamma en dus weinig zijdelingse steun bieden. Maar Citroën belooft op dat vlak beterschap. Gelukkig zitten ze zacht, heb je vooraan en achteraan ruim plaats, en maakt de afwerking op enkele details na een sprong vooruit.

Als een echte

De Berlingo is trouwens ook netjes geïsoleerd: de rij- en rolgeluiden worden mooi gefilterd. Je wordt eigenlijk alleen wat turbulenties gewaar rond de A-stijl, maar die zijn dan weer inherent aan het hoge ludospace-ontwerp. Hij rijdt minder soepel en soft als een C3 Aircross of C4 Cactus en staat steviger op de weg. Verrassend stabiel dus, maar laat je dat niet te enthousiast maken: de Berlingo heeft nog wel een hoog zwaartepunt dat zich laat gelden als je wat gaat doorrijden. Sturen en schakelen doet de Fransman trouwens wat afstandelijk, maar hij voelt meer dan ooit aan als een volwaardige personenwagen.

Die verklaring hoef je niet ver te zoeken: het platform waar de nieuwe Berlingo op geschoeid is. Of liever: een combinatie van platformen. De Citroën-ingenieurs gebruiken het bekende EMP2-platform (Efficiënt Modular Platform) van de PSA-stal vooraan, dat je onder meer kent uit de Peugeot 308, 3008 en 5008. Achteraan gebruikt de Berlingo het platform van zijn voorganger. Dat geeft de ingenieurs de nodige ervaring met laadruimte en gewicht achteraan, terwijl ze vooraan de rijbeleving kunnen verbeteren. En de modernste motoren onder de kap kunnen stoppen: de bekende 1.2 PureTech-driecilinder turbobenzine en de 1.5 BlueHDi-dieselmotor.

Onderweg

De meeste testkilometers maalden we af in de PureTech, die volgens de invoerder het gros van de verkoop voor zijn rekening zal nemen. De versie met 110 pk en manuele zesbak – later komt er nog een 1.2 met 130 pk en achttrapsautomaat – doet stil en zonder morren zijn werk. Hij mist met 205 Nm aan koppel wat enthousiasme en toerenhonger, wat hem bij een gezinsvakantie in de bergen wel eens parten zou kunnen spelen, maar voldoet verder ruim voor dagelijks gebruik.

Nadien deden we nog een rondje met de BlueHDi-zelfontbrander met 130 pk en 300 Nm en automaat. Ook hier viel ons de opvallende werkingsstilte van de dieselmotor op, terwijl de automatische versnellingsbak het best gebaat is bij een rustige rijstijl. Het royalere koppel helpt de Berlingo beter vooruit. Voor beide krachtbronnen noteren we in de optielijst op de hogere uitrustingsversies ten slotte nog het bekende GripControl-systeem, dat niet de vier wielen aandrijft maar de voorwielen op moeilijker terrein uit de nood helpt.

Veilig uitgerust

Zijn nieuwe platform levert de Berlingo overigens ook de nodige rijhulp op. Op tien jaar tijd is er op dat vlak heel wat veranderd, waardoor Citroën schermt met 19 verschillende soorten rijhulp, van cruise control, rijstrookhulp en verkeersbordherkenning tot een dodehoeksensor, head-updisplay en uitgebreide parkeerhulp. Voor de meeste items ben je opnieuw aangewezen op de hogere uitvoeringen of de optielijst.

Prijskaartje

Beginnen doet de nieuwe Citroën Berlingo vanaf € 17.400. Daarmee zit je in de uitvoering Start, en kun je alleen bij de 1.2 benzine met 110 pk en manuele zesbak in de M-versie terecht. De enige versie die onder de € 20.000 blijft en het met maar één schuifdeur stelt trouwens, maar die vooral op vlak van rijhulp al wel redelijk is uitgerust.

Interessanter zijn de Live- en Feel-uitvoeringen. De Live omdat die nog budgetvriendelijk blijft, met prijzen tussen € 20.300 (opnieuw voor de 1.2 met 110 pk, manuele zesbak in formaat M) en € 22.750 (1.5 diesel, 100 pk, manueel, formaat XL). De Feel kleedt de Berlingo dan weer mooier aan, en zijn prijzen schommelen tussen € 21.850 (1.2 110 pk, formaat M) en € 27.750. (1.5 130 pk, formaat XL).

Shine XTR geeft de Citroën een opvallend avontuurlijke look en is het compleetst aangekleed: hij heeft niet alleen een automatische airco met twee zones standaard, maar ook de Modutop en een handige afzonderlijk openende achterruit. Bovendien vergeet hij de connectiviteit niet: hij integreert je smartphone naadloos in het infotainment. Wel rond je in de duurste uitvoering de kaap van € 30.000 (1.5 130 pk, formaat XL: € 30.110).

Besluit

Over naadloos gesproken: dat brengt ons weer bij het begin. Deze nieuwe Citroën Berlingo is meer smartphone dan klassieke Nokia: de derde generatie maakt een sprong vooruit qua rijervaring, afwerking en technologie. Meer personenwagen dan bestelbreak dus, maar een die nog steeds uitpakt met zeeën van ruimte. Niet toegeven aan de SUV-hype en tegen de stroom in zwemmen, dat doet de Berlingo. Maar de vraag blijft of het grote publiek zijn populaire SUV’s daarvoor aan de kant laat staan.