Forza !

Presentatie

Deze kleine en compacte knapperd werd door Alfa de wereld ingestuurd om bvb de Mini van antwoord te dienen en op het esthetisch gebied lijkt dit al gelukt. Op motorisch gebied loopt het vermogen van 78 op tot 155 pk’s. Maar tegenover de Mini lijkt dit toch ietwat te mager uit te vallen want die weet met zijn Cooper S en de S Works toch 175 en zelfs 211 pk aan te bieden. Maar de Italianen hebben hun laatste woord nog niet gesproken. In 2009 komt immers de MiTo GTA op de proppen. Met 230 pk onder de kap, een versnellingsbak met dubbele koppeling en adaptieve ophanging geeft Alfa een antwoord dat kan tellen. Maar in afwachting daarvan valt Alfa al met zijn DNA-handel op, die specifiek voor dit model wordt aangeboden. De selector vindt je in serie op alle modellen en laat je toe om de auto gedeeltelijk naar je eigen inzichten af te stellen. De “D” staat voor dynamisch, de “N” voor normaal terwijl de “A” voor All Weather staat. In functie van de ingestelde positie reageert de auto verschillend op de inputs van de bestuurder. De stuurinrichting, de motorreactie (overboost), de respons op het gaspedaal en het VDC (ESP bij Alfa) worden daarbij aangespast. Later komt daar nog de ophanging en de DDTC-transmissie met dubbele koppeling bij.

Motor

Onder de kap van onze testwagen vinden we de 1.4 T Jet van 155 pk, die bij 3000 omw 230 Nm koppel levert. Als je met de DNA-handel speelt wordt de cartografie gemodifieerd en reageert hij zelfs vrij agressief.

Na een kwartslag van de sleutel gromt de motor rustig voor zich heen. Hij wordt goed gedempt maar laat zich toch genoeg horen om duidelijk te maken dat Alfa ook een uistekende motorbouwer is. Bij lage toeren is hij soepel en beschikbaar maar bij 4000 toeren vindt hij zijn tweede adem die tot 5500 toeren aanhoudt. En we moeten toegeven dat je de mechaniek stevig voelt trekken. Zeker met de selector in “D” reageert de motor op de minste pedaaldruk. En daarbovenop is de motorsound nog eens erg leuk om horen.

De 6-bak laat zich makkelijk en vlot bedienen en is goed gespreid. Misschien is hij zelfs een tikkeltje te kort want aan legale snelheden op de autosnelweg draait de motor zowat 3200 toeren. Enkele honderden toeren minder hadden trouwens voor een beter resultaat wat betreft verbruik opgeleverd.

Rijgedrag

Ook bij dit onderdeel zien we hoe sterk de DNA-selector de auto beïnvloedt, hier met name de stuurinrichting. In de “D”-stand is het stuur erg aangenaam en stevig, maar in de andere standen wordt het stuur veel te licht en te artificieel. Maar een Alfa moet leven dus wordt het tijd om de stad te verlaten en wat bochtige wegjes op te zoeken. Zolang het wegdek behoorlijk is doet de MiTo zijn blazoen alle eer aan en stuurt hij scherp en precies. Toch is het opletten voor de remmen die verbazend sponzig zijn. Uiteraard remt het wel, maar de eerste keer is het toch even schrikken. Kwestie van gewoonte zeker. Maar eens het wegdek wat meer putten en bulten krijgt slaat de bilan om. De Alfa huppelt en springt en de demping heeft het moeilijk om de bewegingen van het koetswerk in toom te houden. In mode “D” spring je dan ook beter wat zachter met gaspedaal om of je zou het leuk moeten vinden dat de wielen geregeld doorspinnen. Met de adaptieve ophanging zal dit euvel zeker en vast verholpen worden.

Comfort

De MiTo is stevig opgehangen wat op slechte wegen tot springerige reacties leidt. Over de ergonomie hebben we echter geen reden tot klagen. Alle bedieningen en instrumenten staan logisch en goed opgesteld. Toch kunnen op lange trajecten de dijen en knieën wat pijn gaan doen want de steun van de bovenbenen is niet perfect. De interieurruimte is correct en ook achteraan zit je prima. Hier kan de Mini nog wat van leren, zeker als je met z’n vijven op weg wil. Voor korte trajectjes dan toch. De bagageruimte is voldoende groot maar je hebt toch wat spierkracht nodig om de koffers over de hoge laaddrempel te krijgen. Tja, een knappe lijn heeft zo zijn nadelen. Misschien moeten we er nog aan toevoegen dat het zicht 3/4 naar achteren door de brede C-stijl wat gelimiteerd wordt. Maar zoals we al zeiden, die lijn hé…

Waar iedereen is het overeens dat de Italianen hun auto’s een schitterende ambiance kunnen meegeven. En nu is zelfs de afwerking op niveau. Hier en daar vind je nog wel een kunststofonderdeel dat van wat mindere kwaliteit is maar het dashbord bvb wordt met een knap gemaakt carbonimitatie bedekt en we kunnenn jullie verzekeren: het werkt! Voeg daar nog die leuke Italiaanse instrumenten bij en een aantrekkelijk interieur en je bekomt een auto waarin het fijn is om te rijden.

tarieven en uitrusting

Met een basisprijs van 15.000 € voor de 1.4 van 78 pk is de MiTo wat goedkoper als de Mini. Voor de Distinctive Diesel moet je wel op goed 20.000 € rekenen. Er zijn twee uitrustingsvarianten: de Progression en de Distinctive. Bij de eerste krijg je al dadelijk 6 luidsprekers, radio met MP-3, een boordcomputer en een in twee delen opklapbare achterbank. Voor airco moet je echter wat dieper in de portefeuille tasten want die is samen met het lederen stuur en lichtmetalen velgen voor de hogere versie voorzien. Onze 1.4 Turbo startte prijsmatig bij 17.900 € in de Progression-uitvoering terwijl de Distinctive 1500 € extra moet kosten.

De turbo en de prestaties doen vermoeden dat het verbruik zou kunnen oplopen maar een gemiddelde van 8,2 liter per honderd mag je zeer redelijk noemen. Net als de uitstoot van 153 gr CO2 per km trouwens.

Conclusie

Op esthetisch gebied kan je de Alfa MiTo niets verwijderen. Dit is een auto die je echt met het hart koopt en zich helemaal van al die andere auto’s zonder ziel onderscheidt. Muggenzifters zullen misschien enkele opmerkingen hebben over zijn wat harde ophanging, maar wat we zeker onthouden is de krachtige en knappe motor en vooral…die Italiaanse charme.