Modern en traditioneel

Indrukwekkend

De test begint goed: tegenover zo’n auto voelen we ons een kleine jongen. Met een lengte van 5,60 meter maakt de Mulsanne indruk, zelfs bij stilstand. En dan spreken nog niet over zijn charismatische voorkant, geïnspireerd op de Bentley Type S uit 1950 en gedomineerd door het indrukwekkende radiatorrooster geflankeerd door ronde koplampen. De lijnen van de Mulsanne vloeiden uit de pen van onze landgenoot Dirk Van Brackel en bekennen meteen kleur door moderne accenten te koppelen aan nostalgische rondingen. Deze voortdurende wisselwerking tussen de edele afkomst en de technologie kenmerkt dit nieuwe vlaggenschip.

Terwijl de vroegere Arnage (eigenlijk een oude Rolls-Royce met ander koetswerk) stond voor edelheid en de Continental-familie (die veel onderdelen overneemt uit de rekken van Volkswagen) synoniem is voor technologie, biedt de Mulsanne een geslaagde mix van beide genres. We vinden deze zorg om moderne technieken (zoals  aluminium voorvleugels) te combineren met vakmanschap (de voegen tussen de stalen koetswerkpanelen zijn handwerk) op alle niveaus van het ontwerp. Gevolg: het duurt negen weken voor een Mulsanne van de productielijn rijdt. Zo’n lange productietijd is uitzonderlijk geworden in tijden van massaproductie.      

Eindeloze motorkap

De prijs van deze vierwieler (meer dan 300.000 euro zonder opties) spookt nog door mijn hoofd als ik vertrek. Het is duidelijk dat ik dubbel moet opletten om dit chique koetswerk niet te beschadigen. Maar ik moet toch even gewoon worden aan de ongewone afmetingen van dit model: op het eerste kruispunt dat ik tegenkom, steekt de motorkap al voor de helft over het kruispunt wanneer ik stop! Onder de uitgestrekte kap ligt een juweeltje dat met de hand gebouwd wordt: de aloude 6,75-liter V8.

Om de traditie van de limousines van het Britse merk, sinds 1998 deel van de Volkswagen-groep, in ere te houden, weerstond Volkswagen aan de drang om een modernere of kleinere eigen motor voor te stellen. Zelfs al behoudt de V8 de cilinderinhoud van de traditionele, meest mythische producten uit Crewe, toch onderging deze motor een verjongingskuur. Hij krijgt frisse lucht van twee turbocompressoren, ontwikkelt 512 pk en heeft enorme reserves dankzij het koppel van meer dan 1.000 Nm. Met 2,5 ton in lege toestand speelt de Mulsanne in de klasse van de zwaargewichten, maar hiermee komt hij toch ruim toe.  

Diesel?

De eerste blik op de ‘dansende’ tellers zorgt voor een verrassing: de rode zone van de motor begint al bij 4.500 tr/min zoals bij een diesel. Dit gezegd zijnde, is het helemaal niet nodig om hoge toeren op te zoeken om in je zetel gedrukt te worden. Het maximumkoppel is al beschikbaar vanaf 1.750 tr/min en voel je bij wijze van spreken al in vrijloop. Gekoppeld aan deze aloude mechaniek speelt de nieuwe achttrapsautomaat van ZF zijn rol uitstekend. Je vergeet gewoon dat je ook zelf kunt schakelen met paletten achter het stuur. Nochtans is ook dit een karaktertrek van de Mulsanne: een comfortabele, genietbare limousine op de plaatsen achterin die op verzoek verandert in een sportieveling op de bestuurderspost.     

Natuurlijk wordt hij niet omgetoverd in een sportwagen als je de pneumatische ophanging instelt op ‘sport’. Maar afgezien van de iets te lichte stuurbekrachtiging, is dit vlaggenschip verbazingwekkend dynamisch als je tempo opvoert. Maar let op het verbruik! Bij de minste aanraking van het gaspedaal drinkt de Bentley benzine zoals Schotse lord whisky en bij een vlotte rijstijl loopt de tank van 96 liter snel leeg.

Bestuurder

“Rij maar naar huis, James!” Wie heeft er nooit van gedroomd om dit eens te kunnen zeggen terwijl je in de watten wordt gelegd in zachte lederen zetels? Het is dan ook achterin dat ik deze uitzonderlijke test besluit. Eerste vaststelling: tegenover de vorige Arnage verbeterde de beenruimte aanzienlijk (gelukkig maar, met een wielbasis van 3,25 meter). Toch heb je niet echt meer plaats dan in een verlengde Audi A8.

Maar de sfeer is zeer verschillend. Verfijnder, met de mix van hout, leder en chroom die vakmanschap uitstraalt. Een minpuntje bij het ervaren van dit exclusieve moment: de demping van rij- en stroomlijngeluiden had voor een limousine van dit kaliber iets beter gekund. Of is het mijn onderbewustzijn dat koste wat het kost een excuus zoekt zodat ik geen bestelbon zou tekenen en drie generaties in de schulden zou steken aan het einde van de test?