Ford S-Max: upmarket

Is een sportieve monovolume mogelijk? Ja, maar alleen bij Ford. De formule heeft succes, want de S-Max verkoopt goed, wat we niet kunnen zeggen van de monovolumes van de concurrentie, die meestal afgetroefd worden door de SUV’s. Ford verandert geen winnend team en komt dus voor de proppen met een nieuwe S-Max die heel sterk lijkt op de oude.

Premiumsfeer?

Het design is nog altijd gespierd, maar wint finesse. Het is aangenamer om te kijken naar de S-Max, maar vooral aangenamer om in de S-Max te vertoeven. In het interieur verbaast de kwaliteitsverbetering: zachte materialen, inzetstukken uit chroom, een mooi aanraakscherm: het straalt een premiumsfeer uit. Maar als je de details grondiger bekijkt, zie je enkele minderwaardige plastics, ook op de boordplank die hierdoor sterk reflecteert in de voorruit.

Echte zevenzitter?

De S-Max groeide een beetje. Met een lengte van 4,80 meter treedt hij bijna in concurrentie met de Espace van Renault (4,86 m). Dat is positief voor de binnenruimte. De plaats die beschikbaar is op de twee eerste rijen is ruim voldoende. Om twee volwassenen te plaatsen op de zitjes van de derde rij moet je een compromis sluiten met de passagiers van de tweede rij, die hun zetels kunnen verschuiven. Met niet te grote personen is het best mogelijk.

Ook je bagage is niet slecht bedeeld. Er zijn niet veel opbergvakken, maar de koffer biedt een volume van 285 liter met zeven plaatsen tot 2.000 liter met twee plaatsen. Met vijf personen heb je een knappe 770 liter kofferruimte. De nieuwe Renault Espace biedt maar 680 liter in een identieke configuratie.

Geen boetes meer?

In de S-Max introduceert Ford nieuwe uitrusting, met als uitschieter ongetwijfeld de intelligente snelheidsbegrenzer. Die is gekoppeld aan het systeem dat verkeersborden langs de weg herkent en snijdt zachtjes in het motorkoppel zodat je de maximum toegelaten snelheid bereikt. Ford biedt ook een actieve stuurbekrachtiging voor meer nauwkeurigheid in de stad (verbluffend goed), elektrische neerklapbare zetels op de tweede en derde rij en een nieuw multimediasysteem (SYNC 2) dat geen zee aan knoppen meer nodig heeft.  

Ook als 4x4

Ford gebruikt zijn nieuwste motoren: de 1.5 en 2.0 EcoBoost benzine met vermogen van 160 en 240 pk. Als diesel wordt alleen de 2.0 TDCi aangeboden, maar in verschillende vermogens: 120, 150, 180 en (voor de sportievelingen) 210 pk met biturbo.

Een grote nieuwigheid is er bij de transmissies. Niet zozeer de versnellingsbak (manueel of Powershift-automaat met zes versnellingen), maar het aantal aangedreven wielen. De versies TDCi 150 en 180 zijn namelijk beschikbaar met vierwielaandrijving.

Hoe rijdt hij?

In de comfortabele en zachte zetels kruipen we in de huid van een brave huisvader. Je zit wat hoger en je hebt niet meteen zin om deze grote jongen van 4,8 meter tot het uiterste te drijven. Maar dat is buiten de uitstekende ergonomie en vooral het fenomenale onderstel gerekend.

Ford weet hoe het een onderstel moet ontwikkelen en bewijst dat met de S-Max, die zowel levendig, nauwkeurig als comfortabel rijdt. Het is een plezier om bochten te nemen, terwijl rolneigingen onder controle worden gehouden en de schokdemping soepel oneffenheden verteert. Het beste van twee werelden dus. Het plezier is verslavend.

Alleen de 2.0 TDCi 180 werpt een kleine schaduw over deze eerste test. Hij is zeer stil, maar mist vinnigheid. De lange spreiding van de versnellingsbak en het hoge gewicht zijn wellicht de schuldigen.

Prijzen

De basisprijs van 31.100 euro is niet meer dan een indicatie, want de meeste S-Max’en worden verkocht in de topversie, die Titanium heet. Het hart van het gamma (Titanium, TDCi 150, manuele versnellingsbak) kost 35.000 euro. Ford biedt ook een Business-versie voor bedrijfsvloten. De CO2-uitstoot begint bij 129 g/km.

Conclusie

Ford zorgt niet voor een revolutie in deze klasse: de S-Max behoudt zijn filosofie van sportieve gezinsmonovolume. Zeker gerechtvaardigd door de binnenruimte en de rijkwaliteiten. Hij is goed uitgerust, correct geprijsd en beter afgewerkt en heeft geen grote gebreken die zijn carrière zouden kunnen schaden. Hij had wel iets lichter mogen zijn …