Hartelijk bedankt aan wie ? Aan Fiat, die Maserati de toelating gaf voor het bouwen van dit kunstwerk. Want al komt de Italiaanse constructeur er met grote passen weer bovenop, was dit niet het geval op het moment van de ontwikkeling van deze coupé GT. Maar de mannen vanuit Turijn bleven geloven in de opleving van het merk met de drievork. En ze hadden gelijk, want voor het eerst Fiat het merk overnam in 1993, is Maserati winstgevend, onder andere dankzij de Quattroporte en meer bepaald door de automatische versie. Deze goede gezondheid betekent concreet dat de GranTurismo in verscheidene versies zal bestaan (men denkt namelijk aan een cabrio versie). Maar voor het ogenblik richten we ons op deze auto. Geen enkele bezorgdheid aan de commerciële kant daar de 1.600 exemplaren, wat overeen komt met de productie van het volledige jaar 2007, allen reeds besteld werden. En om zich te overtuigen van de geestdrift die deze mooie Italiaan opwekt, hoeft men gewoonweg de reactie van het publiek dat de enkele exemplaren omringde op de centrale plaats van Bolzano waar te nemen. Want het is inderdaad daar, aan de voet van de Dolomieten, dat Maserati ons eind juli uitgenodigd heeft voor enkele uren gevuld met plezier. Perfecte proporties De Maserati GranTurismo werd blijkbaar ontwikkeld om onze zintuigen te prikkelen. Allereerst het zicht. Eerlijk gezegd vond ik de wagen op foto zó mooi, dat ik bang was ontgoocheld te zijn bij de ontdekking ervan in het daglicht. Niets daarvan, en om volledig oprecht te zijn stoort mij enkel het design van de achterlichten. Maar voor de rest, pardon. Deze wagen is zóóó mooi aan alle kanten dat men niet meer weet waarmee te beginnen. Elegant, sensueel, stijlvol, gespierd, hij neemt de genetische codes over die aangeboren zijn aan het merk, waaronder de zeer expressieve radiatorrooster die concaaf gebogen werd en waarop de drievork heerst. Het probleem is dat er juist dààr een nummerplaat moet komen te staan, wat het geheel jammer genoeg ietsjes zal verminken. De V8 neemt plaats onder de héél lange met de typische « V » getekende motorkap, terwijl de reliëfvormen van de spatborden de horizontale xenon koplampen opnemen, die ver naar achter uitgestrekt worden. Achter de wielen van 19 of 20 duimen (in optie), vindt men de drie kleine luchtkokers. Maar bovenop deze details, en wat grote indruk maakt, zijn de perfecte proporties van deze grote wagen (toch bijna 5 meters) en die het raamwerk overneemt – door hem te verkorten – van de berline Quattroporte. De goede kant uit Het tasten neemt het over op het zicht wanneer men zich in de prachtige lederen zetels laat glijden. De rijhouding is absoluut perfect : men zit lager dan in een Quattroporte en het stuur, regelbaar in de hoogte en in de diepte, werd op een zeer verticale manier ingeplant. De sportieve roeping van de wagen laat zich eveneens vertonen dankzij de brede paletten van de gerobotiseerde doos die rechtstreeks met de stuurinrichtingkolom (en niet aan het stuur) verbonden zijn. Deze oplossing is voor mij de enige aanvaardbare in een sportwagen, maar deze betuigen jammer genoeg niet altijd de instemming van alle constructeurs. Dezelfde opmerking voor de pook op de middenconsole : in de manuele mode moet men de schakelaar naar zich richten om de wagen op te trekken en moet men hem duwen om de vaart te verminderen. Ook hier is het puur logisch daar de bewegingen de fysicawetten nauwkeurig volgen. Jammer dat de versnellingspook teveel naar achter buigt om hem op een doeltreffende manier te kunnen gebruiken. Men verkiest dus de paletten (voor de sport) of voor de Drive mode (voor de wandeling). En juist over sport gesproken, vindt men er eveneens een kleine knop links van het multimedia scherm die toelaat de ophanging te verharden (toch indien de wagen voorzien werd van het systeem Skyhook). Daarentegen, en dat is jammer, wijzigt de sportmode niets aan het beheer van de versnellingsdoos. Grand Tourismo Gelegen tussen de Quattroporte en de GranSport in de gamma van de Italiaanse constructeur, schrijft de GranTurismo zich perfect in “the spirit of GranTourismo”. Niet super sportief, noch berline gericht, is de GranTurismo toch een coupé auto met vier plaatsen, ruim bedeeld qua design maar met prestatievermogens zonder daarvoor de praktische kant achterwege te laten. Het is hier dus mogelijk om met vier volwassenen in te stappen, maar dan wel vier niet vanuit een basketball team. De centrale tunnel die de aandrijving aan de achterwielen doorspeelt is nogal omvangrijk, maar belemmert niets aan het geriefelijke comfort van elke persoon. Goed nieuws : u kunt zelfs enkele bagage met u meenemen. Niet teveel toch, maar met 260 liters inhoud, is de koffer van de GranTurismo kleiner dan deze van een Peugeot 207. Een toppunt voor een wagen van meer dan 5 meters lang ? Maar néén : de ontwerper, Salvatore Ferragamo heeft speciale valiezen ontworpen en u zult er zelfs twee golfzakken kunnen in plaatsen. Dat is toch het belangrijkste, niet ? De melodie van de V8 Dit gezegd zijnde, ben ik niet naar de Dolomieten getrokken om te gaan golven, maar om te zien wat dit beeldhouwkunstwerk op wielen in zijn mars heeft. De motor die erin schuilt is welbekend : het is dezelfde als deze in de Quattroporte. Een V8 van 4,2 liters, met 405 pk aan 7.100 rpm en 460 Nm aan 4.750 rpm. Tegenover zijn concurrenten (BMW 650i, Jaguar XKR, Mercedes CL 500), staan deze waarden bijzonder hoog, en zeker aangezien het gewicht van de wagen (1,9 ton), wat een beroep op de paletten noodzakelijk maakt. De Drive mode mag enkel overwogen worden voor een rustige wandeling. In de bergen, en om doeltreffend het koetswerk uit te baten, schakelt men best over naar de manuele mode, des te meer dat de schitterende melodie van de V8 meedeelt aan het fantastische rijplezier. Ons testmodel werd voorzien van de Skyhook vering (in optie) die, verbonden aan een uitstekende verdeling van de massa’s (49% vooraan, 51% achteraan), hem een mooi evenwicht toekent. Maar mispakt u niet over zijn aanleg : al is hij doeltreffend en evenwichtig, deze mooie auto is niet speels. De massa van de wagen, gecombineerd aan een hoge kracht annuleert elke neiging tot oversturing. Om het achterste van de weg te halen (na er aan te denken het stabiliteitssysteem uit te schakelen) moet men er werkelijk om doen daar de motoriek van de wagen uitstekend is. Maar dit klopt totaal met de « GT » filosofie van de GranTurismo, en het tekort aan zijdelingse ondersteuning van de zetels spoort niet echt aan tot een dergelijke oefening. Concurrerend maar niet qua verbruik Al stelt hij zichzelf niet voor als een pure en harde sportieve kerel, zijn prestatievermogens zijn toch buitengewoon indrukwekkend : van 0 tot 100 km/u in 5,2 seconden, dit is even goed als een XKR, en beter dan een 650i of nog een CL 500. En wat de topsnelheid betreft, brengt 285 km/u, iedereen akkoord (de anderen zijn geremd aan 250 km/u). Maar toch blijft er één kwalijk onderwerp over : met een gemengd verbruik (volgens de constructeur) van 14,3 l/100 km, is de GranTurismo duidelijk meer verbruikzuchtig dan zijn directe concurrenten. En laat ons maar niet spreken over het verbruik binnen de bebouwde kom, die aangekondigd wordt op een gemiddelde van 21,6 l/100 km.