Opel Cascada 2.0 CDTi, meester van alle elementen

Alles wat nodig is?

Ondanks zijn lengte van 4,7 meter oogt de Cascada niet zwaar. We waarderen zijn dynamische en evenwichtige stijl die deels te danken is aan het stoffen dak. Opel heeft goede redenen om het stalen plooidak achterwege te laten: het is duur, weegt veel, vraagt plaats in de koffer, duurt lang om te openen en is niet altijd even betrouwbaar. Kortom, in oude potten kookt men nog altijd de beste soep.

Zetels waarderen alles op

Kwaliteitsvol leder, geperforeerde zetels, optimale steun en een verzorgde bekleding: je waant je aan boord  van een duur vlaggenschip. Slechts enkele details in het interieur laten nog te wensen over: de centrale console staat bomvol knoppen en enkele plastics vallen tegen. De Cascada pas nog niet bij het minimalistische design en je loopt al snel verloren in het woud van knopjes en bedieningen.

Let op voor het hoofd

Met het dak dicht zullen grote personen zich ergeren aan de zetels die altijd wat te hoog staan en een algemeen gebrek aan zicht naar achteren. Achterin zijn de zitplaatsen verzorgd, maar er is opnieuw een probleem met de hoofdruimte. Zodra het kan, open het dak: het gaat snel en kan tot 50 km/u al rijdend.

Voor we vertrekken, prutsen we ook nog even met het multimediasysteem. Er bestaan modernere systemen, zelfs bij Opel zoals de hertekende Insignia bewijst. Liefhebbers van allerhande snufjes en connectiviteit moeten dus wachten op de facelift.  

Oude bekende

Laten we even onder de motorkap kijken. De dieselversie wordt aangedreven door een oude bekende, namelijk de 2.0 CDTi met 165 pk. Eerlijk gezegd is dit oude blok verre van slecht, want hij beschikt over grote reserves bij de laagste toerentallen. Helaas past zijn ‘landbouwachtige’ karakter helemaal niet bij zo’n mooie en elegante cabriolet.

De motor trilt en klettert, zijn ruige karakter past helemaal niet bij de filosofie van deze schoonheid. Nog een gebrek: een aanzienlijk gewicht en een veel te lange spreiding van de versnellingsbak die de motor verstikt. Een goede raad: de nieuwe 1.6 turbo vervult zijn taak perfect.

Verzorgde wieltreinen

Met zijn HiPerStrut-ophanging weggeplukt van de Astra GTC en OPC, kleeft de Cascada aan de weg. Hij is zeker niet licht, maar de snedige besturing en de precisie van de wieltreinen doen de overtollige kilo’s vergeten. We gaan uiteindelijk zelfs sportief rijden, wat niet zo natuurlijk is achter het stuur van een cabriolet. Met een zo’n ruwe dieselmotor dan nog.

Rustiger

We roepen de testosteron een halt toe en keren terug naar een rustiger tempo. Ook dan bevalt de Cascada prima, hij verteert de onvermijdelijke putten van het Belgische wegennet uitstekend. Het is leuk rijden in de Cascada, dankzij de kwaliteit van de geluidinstallatie, de verwarmde en geventileerde zetels en de uitstekende windisolatie, zeker met het windnet op zijn plaats.

Dagelijks gebruik

De Cascada is geschikt voor dagelijks gebruik. Er zijn genoeg opbergvakjes en de koffer blijkt diep en volumineus. De toegang laat wel te wensen over, vooral als het dak geopend is.

Prijzen

Met een prijs van 28.690 euro is de Cascada niet duur. Kijk maar even bij de premiummerken en reken het prijsverschil uit. Bovendien rechtvaardigt de volledige uitrusting deze prijs. De garantie is helaas beperkt tot het wettelijke minimum, maar de vele opties zijn niet te duur.

Het gemiddelde verbruik stabiliseerde zich bij onze test rond 6,5 l/100 km. Correct maar niet overweldigend.

Conclusie

In een segment dat meer draait rond het hart dan het verstand, slaagt de Cascada erin beiden aan te spreken. Deze mooie cabriolet heeft veel talenten, is even comfortabel als leuk om te besturen en bewijst dat Opel het woord emotie goed begrepen heeft. Met een verfijndere dieselmotor en een verbeterd multimediasysteem zou hij zelfs de veel duurdere kleppers van het segment recht in de ogen kunnen kijken.