BMW M2: een schot in de roos

Nee, want daarvoor heeft BMW immers nog de M Performance-lijn. Die bouwt een brug tussen de gewone productiemodellen van BMW, en de radicale M-producten. Krachtige motoren onder de kap, maar met een burgerlijk en minder “outlaw”-kantje. Diesels zowaar, maar uiteraard ook benzines. Zo zijn er onder meer de X5 M 50d, de X4 M 40i, en de M 240i, die tot voor kort M 235i heette.

Voorgeschiedenis

Die laatste heeft de ingenieurs van BMW ertoe aangezet om een specifiek M-model te gaan ontwikkelen. En ook het succes van de 1M, op basis van de vorige 1 Reeks, was een doorslaggevende factor. Daar werden in totaal 6.309 stuks van gemaakt, veel meer dan de vooropgezette 2.700. BMW profileert zijn nieuwe M2 dan ook graag als opvolger van de 1M Coupé, met allebei de 2002 Turbo als spirituele voorvader.

M3 = M2

De Beierse ingenieurs leverden in elk geval geen half werk: ze namen bijna het volledige chassis over van de grotere M3: de vooras, achteras, het differentieel,… Alleen de velgen bleken te breed te zijn om in de wielkasten van de M2 te passen. Ook de M DKG-versnellingsbak met dubbele koppeling en zeven verzetten werd overgenomen van de grote broer.

M 235i + M3 = M2

De motor werd dan weer gebaseerd op de M 235i, om het eindresultaat betaalbaar te houden. Toch kwamen heel wat onderdelen, zoals de cilinderzuigers, lagers en oliepomp van de M3. Het resultaat: een drukgevoede zescilinder-in-lijn met 370 pk (bij 6.500 tpm) en 465 Nm (tussen 1.400 en 5.560 tpm), die in overboost zelfs 500 Nm aan de grond zet. Cijfers? 0-100 km/u in 4,5 seconden (4,3 met de DKG-bak) en een begrensde topsnelheid van 250 km/u.

Energieke puppy

We konden de BMW M2 proberen op circuit, waar we op een veilige manier de limieten van de auto konden opzoeken… die vaak verder lagen dan onze eigen limieten. De BMW reageert alert op elke stuurinput, met een snedige vooras en een achteras die gewillig volgt, en het sperdifferentieel dat de achterkant helpt te “zetten”. Ben je toch te optimistisch, dan kondigt de M2 dat duidelijk aan en kunnen ervaren bestuurders met de achterkant beginnen spelen.

Sensaties

Onderschat deze “kleine” M niet: hij mag misschien niet de muur van koppel van de M3 en M4 hebben, maar trap het gaspedaal in, en de duw in de rug is imponerend. De ingenieurs wilden het geluid oproepen van de M3 CSL, en uit de vieruitlaatpijpen klinkt een mooi crescendo, dat van geroffel naar gehuil gaat. De M DKG-versnellingsbak schakelt snel en in de automatische stand op de juiste momenten, maar liefhebbers van een manuele bak kunnen uiteraard zelf aan de slag.

Twee gezichten

Maar het hoeft niet altijd voluit te gaan in de M2. Switch de rijparameters van “Sport” (of “Sport +”) naar “Comfort” en de BMW laat zich gedwee bij de hand nemen. De rijparameters kan je niet apart instellen (zoals bij de M3 en M4) omdat de ECU die de parameters regelt gedeeld wordt met de M 235i, en die biedt dat ook niet aan. Bovendien wilden de Duitsers het geheel zo eenvoudig mogelijk houden, net zoals in de 1M. En dat siert hen. Ook het veercomfort en de demping zijn bij normale snelheden ruim comfortabel.

Bescheiden

Binnenin krijg je het dikke M-stuurwiel, enkele M-logo’s, inzetstukken in koolstofvezel en blauwe stiksels die erop wijzen dat je niet met een 220d onderweg bent. Verder oogt alles in het interieur heel vertrouwd voor eigenaars van een 1- of 2-Reeks. Begrijpelijk, maar misschien mocht het – vergeleken met de agressieve buitenkant – nog net iets meer zijn binnenin. Maar dat is uiteraard een kwestie van smaak.

Prijs

BMW biedt de M2 Coupé aan vanaf € 59.350. Niet goedkoop, maar daar krijg je naast een geweldige motor en dito chassis ook nog onder meer een navigatiesysteem, parkeersensoren en elektronische klimaatregeling bovenop. Bovendien blijft de optielijst naar Duitse normen beperkt. Het jammere? Dat de M DKG-bak maar liefst € 4.000 meer kost dan de manuele versie, en dat de vraag naar de M2 zó groot is dat de Belgische importeur zijn toegewezen exemplaren voor dit jaar al allemaal verkocht heeft.

Besluit