Honda Civic TCR: brutaal!

Honda heeft zijn strijdlust teruggevonden. Na enkele keren afgeleid te worden door brave gezinswagens keert de Japanse constructeur terug naar zijn eerste liefde: de sport. En Honda levert geen half werk: in het standaardgamma zit een gepeperde Civic Type R, en vooral de reïncarnatie van de legendarische NSX. In de racerij zit de kleine constructeur evenmin stil: in de Formule 1 (met weliswaar enkele problemen), in de Indy, de Moto GP, de WTCC en… de TCR.

Wat is de TCR?

TCR staat voor “Touring Car Racer”, een kampioenschap voor toerismewagens in elf landen en twee regio’s. De TCR Benelux telt zes races, waarvan de eerste dit weekend plaatsvindt op Spa-Francorchamps (22-23 april). Wat er bijzonder aan is? De beperkte kosten: de auto’s zijn rechtstreeks afgeleid van de productie wagens en hoeven geen extreme ombouw te ondergaan.

De wijzigingen

Seat, Opel, VW, Peugeot en Honda delen het circuit, met auto’s die rechtstreeks zijn afgeleid van de productiemodellen. De wijzigingen aan de motor blijven meestal beperkt: in ons geval krijgt het vermogen er een twintigtal paarden bij, tot ongeveer 330 pk. Vooral de assen (ophanging en remmen) en de versnellingsbak (sequentieel) worden volledig herzien, en het interieur wordt gestript van alle comfort. Een competitie-exemplaar zoals deze Type R, die door JAS Motorsport onder handen werd genomen, kost ongeveer € 120.000.

Kampioen

Wij konden plaats nemen aan boord van de auto van de kampioen van vorig jaar, onze landgenoot Stéphane Lémeret en de Hongaar Norbert Michelisz. De transformatie is impressionant: met zijn grote vleugels, slick-banden en stickers verandert deze Civic Type R van een boze wolf in een opgepompt monster.

Striptease

In het interieur is de metamorfose nog groter: exit zetels, tapijten, geluiddemping en andere comfortitems. Zij maken plaats voor een grote rolkooi, twee kuipzetels (voor deze gelegenheid), een stuur, een dashboard, en… dat is het zowat.

Eerst als passagier

Omdat je zulke auto niet benadert zoals eender welke SUV met automaat, stappen we eerst in als passagier bij de kampioen voor enkele verkennende rondes. Het minste wat je kunt zeggen, is dat de sensaties van rollercoasterniveau zijn: het infernale gehuil van de motor, de agressieve duw in de rug op de rechte lijnen, de remmanoeuvres die de adem afsnijden en het geschuif in de bochten waarbij ons hoofd tegen de rolkooi knalt,… De Civic TCR bezit een potentieel dat nauwelijks nog wat te maken heeft met het standaardmodel.

Onderweg!

Na enkele rondes krijgen we handschoenen, overall en helm om het zelf te proberen. Er is geen sprake van dat we Lémeret achternagaan: we zijn er om de “sfeer op te snuiven”. De Civic TCR maakt al indruk bij het vertrek: de motor start met een lawaai dat het hele koetswerk doet trillen en de meerschijvenkoppeling vereist het juiste gevoel om niet gewoon stil te vallen bij het vertrek. We zetten ons schrap en… vertrekken gelukkig zonder problemen.

Op het circuit!

Als we het circuit op rijden, verrast de Civic TCR. We verwachtten een koppige machine die chirurgische precisie vereiste om bochten in te rijden en een grote dosis voorzichtigheid om ze weer uit te rijden. In plaats daarvan krijgen we een auto die (bijna) even makkelijk te rijden is als het standaardmodel, maar waarvan de capaciteiten verdubbelden. Het vermogen van 330 pk lijkt vandaag maar weinig, maar de paarden lijken wel doping genomen te hebben. De turbomotor is hyperalert in alle toerentallen en kan zijn explosieve vermogen kwijt via een waanzinnige sequentiële bak.

In de kuipzetel worden we intussen naar de volgende bocht gekatapulteerd. Bij het remmen gooit het beest zijn ankers uit en worden we tegen het harnas geduwd. Maar het beste moet nog komen: de Civic TCR snijdt als geen ander bochten aan. De vooras bijt ultrakrachtig, en het (weliswaar fysiek zware) stuur zorgt voor hyperprecieze controle. Bij wijze van uitsmijter zet de achteras bij de gewichtsverplaatsing nog een vrolijk en progressief stapje opzij. Het chassis met zijn geweldige grip tot de laatste snik verkennen vereist uiteraard heel wat training en… talent. Dat laten we maar over aan de kampioen.