Mini Cabriolet: nieuwe zomertrend

Het concept blijft uiteraard hetzelfde: wielen die zo ver mogelijk aan de hoeken van het koetswerk staan, een lachende snoet en een stoffen plooidak (met een tussenpositie, zoals een gewoon open dak). Op het vlak van stijl lijkt de evolutie eerder bescheiden. Maar Mini heeft de essentie zeker behouden: de mogelijkheden om te personaliseren zijn nagenoeg eindeloos.

Groter

Onvermijdelijk wordt de Mini Cabrio door zijn nieuwe platform zo’n 10 cm groter. Met een lengte van 3,82 meter wijkt de Mini steeds meer af van de standaard van de originele versie. Maar uiteindelijk heeft dat een goede bedoeling: de nieuwkomer is ruimer, handiger en ook een pak veiliger dan zijn voorganger.

De kap

Mini koos vanzelfsprekend voor een soepel dak: dat is gemakkelijker, lichter, sneller en vooral oneindig veel compacter dan een stalen plooidak. Voor een auto met zulke kleine afmetingen maakt dat een groot verschil. Nu we het toch over de kap hebben: ze werkt volledig elektrisch en kan al rijdend bediend worden tot 30 km/u. Er zijn 18 seconden nodig om ze volledig te openen of te sluiten. Ongeduldige mensen zullen blij zijn te horen dat ze het dak ook vanop afstand kunnen bedienen. Fashion victims kunnen nog altijd kiezen voor een trotse Engelse vlag op het dak (in zwart en wit, of course).

Welkom aan boord?

Vanbinnen is de sfeer nog altijd vrolijk, met ronde tellers, kleine accenten in chroom en indirecte verlichting. Al moeten we ook toegeven dat deze opsmuk enkele foutjes niet kan verbergen, zoals een middelmatige afwerking (enkele plastics klinken nogal hol) en de zeer beperkte ruimte achterin. Die is gegroeid, maar kan nog altijd beter. De koffer boekte ook vooruitgang (25 procent winst), maar biedt nog altijd maar een volume van 160 tot 215 liter. Antiquairs zullen er niet vrolijk van worden, al beschikt de Mini over een systeem met draagarmen om de toegang tot de kofferruimte te vergemakkelijken.

Uiteraard neemt de nieuwe cabriolet alle uitrusting over van de andere Mini’s, zoals een actieve motorkap, een automatisch remsysteem (om botsingen te voorkomen) dat ook voetgangers herkent, een head-up display, een multimediasysteem met tal van connectiemogelijkheden en dergelijke meer. Wat dat laatste betreft, biedt deze cabriolet ook een app voor de smartphone die aangeeft of het weer gunstig is om te reizen met open of gesloten dak. Ja, je moet het maar bedenken …

Breed motorenpalet

Onder de motorkap heeft de Mini Cabriolet aandacht geschonken aan een ruim palet van motoren, gaande van de kleine 1.2 turbobenzine met drie cilinders (One, 102 pk) tot de verschroeiende JCW met 231 pk. Tussen die twee uitersten vinden we ook twee diesels, de Cooper D (116 pk) en de Cooper SD (163 of 170 pk). Volgens de importeur neemt de Cooper-benzineversie (135 pk) het gros van de bestellingen voor zijn rekening.

Cooper

Des te beter dat de Cooper de populairste is. Laten we er geen doekjes om winden: precies deze versie lijkt ons de meest homogene. De pittige motor klimt vrolijk in de toeren met een karakteristiek driecilindergeluid, de voortrein springt gewillig van bocht naar bocht (vooral met deze lichte motor die niet doorweegt op de as) en op een bochtig en zonnig parcours verschijnt al snel een glimlach op ons gezicht. Kortom, niets dan plezier? Bijna. De 115 kg extra kilo’s van de cabriolet verminderen lichtjes de hernemingen bij lage toerentallen, de stijfheid lijkt niet uitzonderlijk goed en de achtertrein is niet meer zo levendig als vroeger. Maar dat zijn kleinigheden. Je blijft je altijd amuseren!

Cooper S

Een tweede test achter het stuur van de Cooper S bevestigt al het goede wat we al dachten van … zijn kleine en minder krachtige broer. Dit S-model heeft natuurlijk een paar eigen troeven, te beginnen met een motor in topvorm die stevig duwt vanaf de laagste toeren en die de acceleraties kleurt met een leuk gebrul. Een mooie klank trouwens, vooral met het dak open. Helaas komt door deze betere prestaties het gebrek aan stijfheid van de structuur nog meer naar boven. En met zo’n mechaniek onder de rechtervoet verlang je al snel naar sterkere remmen. Dat is wellicht het zwakste punt van deze versie.

Cool

Uiteindelijk geniet je vooral met een ontspannen (maar zeker niet traag) ritme van deze Mini. Dankzij de verticale voorruit kun je ten volle genieten van de sensaties van rijden in openlucht, want er is voldoende afstand tussen het hoofd en de voorruit. Bovendien blijkt deze nieuwe Mini een pak comfortabeler dan vroeger. Uiteindelijk verstoort alleen het beperkte zicht naar achteren met neergeklapte kap het plaatje. Je ziet niet veel meer dan het dak.

Budget

De basisprijs (zonder opties) schommelt tussen 21.680 euro voor de One en 35.750 euro voor de John Cooper Works. Tussen die twee vinden we de Cooper voor 24.480 euro. Je moet er wel  ongeveer 6.000 euro bijtellen om te genieten van een goed uitgeruste auto. Inderdaad, dat wordt een hoge rekening.

Conclusie