Mini Clubman Cooper S: de doodsteek voor de Countryman?

Hij is 27 centimeter langer dan de eerste generatie Clubmans en heeft voor het eerst ook vier (eerder rechthoekige) zijdeuren, wat ervoor zorgt dat de “nieuwe” Clubman in contrast staat met de traditionele driedeurs Mini en daardoor aan karakter verliest, maar dat op het praktische vlak weer ruimschoots goedmaakt. Als ze ons echter op een dag verteld zouden hebben dat Mini zijn kans zou wagen op de markt voor de familie-auto’s, wetende dat we fan zijn van de oude Austin Mini Countryman (je weet wel, diegene met dat hout...), dan zouden we er toch eens goed mee gelachen hebben!

Het is de Countryman die zich stilletjes aan zorgen moet beginnen maken! Minder lang, minder ruim en minder sexy dan de Clubman, zien we niet in wat de Countryman nog overeind houdt, met uitzondering dan dat sommige modellen uitgerust zijn met vierwielaandrijving. Het moet volgens ons niet meer lang duren voordat Countryman met een nieuw model komt opzetten, dat we vervolgens best niet parkeren naast het oorspronkelijke meesterwerk van Alec, want de naam “Mini” is hier allang niet meer op zijn plaats..

Ruim, maar Mini
Maar laten we terug ter zake komen: onze Clubman Cooper S, die wijselijk is uitgerust met de automatische Sport-versnellingsbak, een optie van 2.150 euro. Dat is desalniettemin een peulenschil in vergelijking met de 14.685 euro aan opties waarmee onze Clubman uitgerust is. Totale kostenplaatje: 42.825 euro... 27 centimeter langer, 9 centimeter hoger en 10 centimeter extra aan de wielbasis. Het verdict: vijf echte zitplaatsen en een koffervolume van 360 liter, uitbreidbaar tot 1.250 liter door een neerklapbare rugleuning bestaande uit drie delen (40/20/40).

De proporties van de oude Clubman zijn gerespecteerd, maar enkele details doen hem er toch licht van afwijken, zoals de conventionele zijdeuren of de grote rode achterlichten, die deze keer echter horizontaal zijn gemonteerd. Het dashboard lijkt hard op dat van andere Mini’s, met zoals gewoonlijk het grote centrale element, omringd door een lichtgevende rand, die variërende wordt ingevuld naargelang de functies van het voertuig. Amusant..

De LED’s, die voor sfeer zorgen zodra de avond valt, zijn overal in het interieur verwerkt. De binnenkant van een Mini: je houdt ervan, of je houdt er niet van, maar het merk onderscheidt zich tenminste van de concurrentie die vaak een koud en ongezellig interieur aanbiedt. Aan jou de keuze, maar de styling van zowel de buiten- als de binnenkant bezorgen de Mini wel een groot deel van z’n succes. En zoals bij dit model het geval is gaat de kwaliteit er serieus op vooruit in vergelijking met oudere generaties. De balans is dus overwegend positief.

Aan power geen gebrek
De Cooper S voert het gamma aan met 2.0 viercilinder met TwinPower-turbo die 192 pk en 280 Nm koppel ontwikkelt (300 inclusief overboost). Er zit wel wat power in dit beestje, en dat komt goed uit: het chassis schreeuwt erom! Uitgerust met een setje Runflat 18 inch banden (inbegrepen in het Chili-pakket, 3.600 euro) en verwend met enkele opties die hun werk goed doen zoals het dynamisch onderstel met elektronish geregelde schokdempers (510 euro), of de Mini Driving Modes (285 euro) bestaande uit drie verschillende rijstanden (Green, Mid en Sport), behoudt de Clubman zijn temperament en de speelsheid die verwacht wordt van een wagen met het label “Mini”, zelfs als de langere wielbasis en de rijhulpsystemen het rijplezier iets of wat temperen. Om ervoor te zorgen dat de motor ten volle tot zijn recht komt is het ten zeerste aangeraden om de sportmodus aan te zetten. In die modus ronkt het motorblok nog harder en reageert de versnellingsbak perfect, zonder dat hij daarvoor beroep moet doen op lepels aan het stuur. In de andere modi doet de Mini het wat kalmer aan.

Dagelijkse kost
Van nature uit heeft de Mini een zeer lineaire koppelingskromme, maar de 2.0 l mét turbo zorgt ervoor dat de wagen steeds performant en fluks reageert. Maar we hebben niet altijd zin om op het scherpst van de snede te rijden, en we schakelen dus ook weleens over op de “Green” modus, wat bij deze Mini allerminst een straf is. Als je met de Cooper S rondrijdt, kun je immers altijd terugvallen op het potentieel dat zich onder de motorkap bevindt. Verder valt er niets negatiefs te zeggen over de aangename en precieze besturing, net zoals over de krachtige en gemakkelijk doseerbare remmen. Groot probleem echter met de 18 inch wielen: hoewel het comfort niet erg verstoord wordt, produceren ze wel enorm veel lawaai dat het hele interieur binnendringt.

Met betrekking tot de praktische kant deden we er bijna één week over om het automatisch openen van de achterste deuren (een andere feature van het Chili-pakket) onder de knie te krijgen: dit doe je namelijk met een snelle “trap” onder de bumper om vervolgens te wachten tot de deur opengaat. Een andere leuke feature is het Mini-logo dat op het asfalt verschijnt bij het ontgrendelen van de deuren. Ook was er een probleem met de verbinding tussen het Mini Connected systeem en mijn iPhone en dat zou toch niet mogen gezien de kostprijs van het Wired-pakket (2.200 euro). Kortom, een krachtige auto inclusief vernieuwend design en aardig wat praktische functionaliteiten, maar daartegenover hangt natuurlijk wel een stevig prijskaartje.