Gisteren haalde volgend nieuwtje het wereldnieuws: Mark Cavendish zou op training tegen een wagen geknald zijn. Met alle respect, maar dat bewijst nog maar eens hoe mediageil Vlaanderen is. Als Janneke of Mieke van in de straat onder een trein belandt, is er geen haan die ernaar kraait, maar als Cavendish zijn teen bezeert door tegen een auto aan te rijden, is het plots wereldnieuws. De Britse wielrenner stuurde volgend bericht via Twitter de wereld in: “Went & hit the back of a car that slammed on today in training. Wasn’t ideal. Apart from a bruised arm, I’m relatively ok. If anyone cares.” Apparently, a lot of people do, Mr. Cavendish. En voor de geïnteresseerden onder jullie, de tweet werd 550 keer geretweet. Jammer genoeg vermeldde de coureur niet welke auto het was. Het had nogal iets geweest, Mark Cavendish die opreed tegen een Lamborghini. Die van Tom Boonen kon het alvast niet meer geweest zijn… Eerste vraag die ik me stel: waarom zet iemand als Cavendish in godsnaam zulke post op Twitter? En zet hij er dan nog eens bij “If anyone cares.”? Waarom deel je het dan, meneer de onbaatzuchtige Brit? Maar wat me nog meer verbaast is de media-aandacht die hij ervoor kreeg. Kennelijk zitten er tal van mensen te wachten tot een sporter als Cavendish crasht. Toch krijgt Cavendish een groot applaus van mij. Want, hij moet zowat de enige sporter zijn die zélf niet in de wagen zat toen het gebeurde. Het is namelijk een echte hype aan het worden: sporters die hun adrenaline blijkbaar niet kwijt kunnen in hun sport of bij hun vrouw, maar daarvoor achter het stuur van hun veel te dure wagen kruipen. Legear en Boonen, om maar twee namen te noemen, kunnen ervan meespreken. Maar we moeten het toch maar toegeven, enig man of vrouw die iets of wat van humor in zich draagt heeft er toch het nodige plezier van gehad. Jammer van de mooie wagen, toch. Maar ach, we kunnen er maar beter maar eens lekker mee lachen.