Na de 5 geheimen van de Citroën
2 PK, Fiat
Nuova 500, Mini
Classic, VW Golf, Porsche
911, Ferrari
250 GTO , Mercedes
300 SL , Lamborghini
Countach , Range
Rover, Renault
4, Ferrari
Testarossa ,McLaren
F1, Citroën
DS, Jaguar
E-Type en de Volkswagen
Kever, we onze reeks verder met 5 weetjes over een ander iconisch model: de
Willys MB.
1. Extreem dringende bestelling
In 1940, op het moment dat de oorlog snel om
zich heen begint te grijpen, slaat het Amerikaanse leger in paniek bij de
aanblik van zijn gamma aan verkenningsvoertuigen. Dat bestaat uit een resem
voorbijgestreefde wagens, waaronder zelfs nog een paar Ford T’s. Daarom wordt
een extreem dringende offerteaanvraag uitgestuurd: er moest binnen de 11 dagen
worden geantwoord en constructeurs kregen 49 dagen om hun eerste prototype voor
te stellen en 75 dagen om 70 testwagens te assembleren. Het lastenboek
omschreef verder dat de wagen vierwielaandrijving moest hebben, compact moest
zijn, een motor met minstens 115 Nm koppel moest hebben en nog veel meer.
Aanvankelijk reageerden enkel Bantam en
Willys-Overland op de oproep, maar iets later kwam er ook een offerte binnen
van Ford. Bantam kreeg het contract, want hoewel hun aanbod duurder was, kon
het als enige een prototype binnen de deadline voorstellen.
2. Krachtige motor en aanhangwagen als
troost
Bantam kreeg dus het contract, maar slaagde er
toch niet in om te voldoen aan de ongelooflijke vraag van het leger. Ze
verkeerden namelijk financieel in slechte papieren en hun productiecapaciteit
was beperkt. Willys en Ford doken dus weer op en kregen de kans om het
prototype van Bantam te bestuderen.
Van de drie prototypes die werden voorgesteld
werd dat van Willys uitgekozen: zijn motor van 60 pk (wat grootsprakerig “Go
Devil” bijgenaamd) was duidelijk pittiger en verleidde de soldaten, die
ongetwijfeld op zoek waren naar uitgesproken sensaties. Willys en Ford
verdeelden de enorme productievraag onder elkaar en Bantam kreeg een magere
troostprijs: het mocht een aanhangwagen bouwen…
3. Meer dan 50.000 modellen in de USSR,
sommige zelfs amfibisch
Er zijn bijna 650.000 Jeeps gemaakt, waarvan
ongeveer 280.000 door Ford. Die constructeur lanceerde ook de GPA, een
amfibie-Jeep. Het model was te haastig ontwikkeld, maar de Sovjets, die het
grootste deel van de productie ervan kregen, vonden hem goed genoeg en
beslisten na de oorlog zelfs om er een eigen versie van af te leiden. In totaal
zijn zo’n 50.000 Jeeps naar het Oostfront gegaan.
4. Radiatorrooster van Jeep? Neen, van Ford
Het radiatorrooster van de Jeep is iconisch en
vormt trouwens tot vandaag een herkenningsteken voor het merk. Maar eigenlijk
is het een creatie van Ford. De constructeur had dit front ontwikkeld omdat het
gemakkelijker, sneller en goedkoper was om te produceren. De platte motorkap
maakte bovendien dat soldaten en officiers er een kaart op konden openplooien
wanneer ze stilstonden.
5. De naam blijft een mysterie
De oorsprong van de naam Jeep blijft in
nevelen gehuld. Sommigen zeggen dat hij komt van de codenaam GP (in het Engels
uitgesproken als “Dzjiepie”) die Ford er aan gaf, anderen verwijzen naar een
figuurtje uit de Popeye-stripreeks, Eugene the Jeep. Er zijn ook mensen die
geloven dat het een acroniem is: “Just Enough Essential Parts” (net voldoende
essentiële onderdelen)… Er zijn met andere woorden allerlei hypotheses.