Mazda
Mazda trakteert zichzelf op een nieuw vlaggenschip met plaats voor 7 personen: dit is de SUV CX-80, die boven de CX-60 en CX-5 komt te staan.
Met zijn boek Unsafe At Any Speed stelde de jonge advocaat Ralph Nader in de jaren 60 de nonchalance van Amerikaanse constructeurs op vlak van de veiligheid van hun auto’s aan de kaak. Het boek veroorzaakte heel wat ophef en deed deze arme Chevrolet geen goed. Maar was hij echt zo onveilig?
Het overgrote deel van de Amerikaanse auto’s uit de jaren 60 had een weggedrag van een op hol geslagen roeiboot. Dat de eerste Corvairs tegen hoge snelheid gingen oversturen, was dus niet zo verbazend, gezien de tijdsgeest en de positie van de motor helemaal achterin. En de auteur die zoveel heisa veroorzaakte? Die had niet eens een rijbewijs…
Onterecht lot
Eind jaren 50 onderzocht Chevrolet de haalbaarheid van een instapberline. Een instapmodel in de Verenigde Staten was toen een topversie bij ons: de motor had minstens zes cilinders en het koetswerk was in dit geval 4,37 meter lang. De Corvair had dus niets weg van een instapmodel bij ons, zoals de Citroën 2CV.
Wat vooral opviel, was de durf van het ontwerp: zijn concurrenten stelden zich tevreden met een basisarchitectuur, maar de Corvair koos resoluut voor scherpe en vooruitstrevende lijnen, een luchtgekoelde boxermotor helemaal achterin, en een onafhankelijke achterophanging.
Moeilijk begin
De commercialisering verliep niet zonder slag of stoot: de concurrentie reed veiliger en was betrouwbaarder. Ook Naders boek deed de carrière van de Corvair geen deugd. Chevrolet haalde het boek te vaak aan, maar de verkoop volgde niet. Toch bleef Chevrolet erin geloven en bouwde het heel wat afgeleiden van de Corvair (coupé, cabriolet, bestelwagen, berline, break,…) en produceerde het zelfs een Monza-versie, met motor die geen 80 maar 95 pk produceerde. Na het toevoegen van een turbo steeg het vermogen zelfs tot 150 pk, en in 1965 zelfs tot 180 pk. De cilinderinhoud steeg ook, van 2,3 tot 2,7 liter.
En een moeilijk einde
Maar vanaf 1967 besliste Chevrolet om door de ontgoochelende productiecijfers het gamma in te perken. In 1969 werd het model uit de catalogus gehaald. Volgens heel wat partijen had Chevrolet niet genoeg gedaan: in de jaren 60 was een V8 namelijk de sleutel tot succes in de Verenigde Staten. Maar dat had nooit gegaan voor de Corvair: zijn opstelling met motor helemaal achterin liet zulke excessen niet toe…
Vandaag
Een productie van bijna 1,3 miljoen exemplaren en 9 jaar lijkt enorm, maar naar Amerikaanse normen was het maar een middelmatig succes. Een Corvair in Europa zoeken is niet onmogelijk, want de Belgische markt was toen verzot op Amerikaanse auto’s. Enkele fanatieke particulieren importeerden zelfs Amerikaanse exemplaren. Reken op € 15.000 tot € 20.000 voor een mooi exemplaar.
