Mercedes-Benz
De Duitse terreinwagen geboren in 1979 vindt zichzelf opnieuw uit voor het elektrische tijdperk. De elektrische G-Klasse heet echter niet EQG, maar G 580 EQ. De specs zijn alvast veelbelovend...
Het moet de aandacht getrokken hebben, daar op het autosalon van Frankfurt in 1987: de kleine tweezitsroadster op de BMW-stand deed zijn deuren niet op de klassieke manier open, of naar omhoog zoals vlinderdeuren, maar… naar beneden. Ze zonken gewoon weg in het koetswerk. Maar dat was niet het enige bijzondere aan deze BMW Z1…
Thermoplast
De koetswerkpanelen van de Z1 waren namelijk afneembaar, en heel wat van die delen bestonden uit thermoplast, een materiaal dat makkelijk herbruikbaar en opnieuw bewerkbaar was. BMW raadde nieuwe klanten zelfs aan om een extra set koetswerkpanelen in een andere kleur mee te bestellen, zodat ze hun Z1 makkelijk een nieuw kleurtje konden geven.
Verdwenen
Maar de zijdeuren werden natuurlijk de aandachtstrekker van deze Z1: BMW haalde inspiratie bij klassieke roadsters, die wegneembare (vaak stoffen) deuren hadden. Maar een wegneembare deur paste niet in het design van de Duitsers, dus kozen ze voor hogere zijdrempels waarin de deuren volledig konden verdwijnen. De hoge drempels verzekerden bovendien voldoende stijfheid en aanrijdingsbescherming, terwijl je ook gewoon met de deuren naar beneden kon rijden.
Proefkonijn
Daarnaast was de Z1 vooral een experimenteerobject voor de Beierse ingenieurs: een vlakke bodemplaat en een zorgvuldig getekend koetswerk moesten voor de nodige aerodynamica zorgen, terwijl de specifieke multilink van de achteras later werd overgenomen in de E36-generatie van de 3-Reeks. De motor werd achter de vooras geplaatst om een optimale gewichtsverdeling te verkrijgen.
Onder de kap
Niet alles was nieuw aan deze Z1: onder de motorkap huisde een klassieke zescilinder-in-lijn uit de toenmalige 325i van de E30-generatie. Die produceerde 170 pk en 222 Nm, en was gekoppeld aan de manuele vijfversnellingsbak uit diezelfde 3-Reeks. De zescilinder maakte van de Z1 geen opzwepende rijmachine, maar wel een aangenaam rijdende roadster. Goed om weten: Alpina ontwikkelde zijn eigen versie van de Z1, de RLE. Die deed het met een 2,7 liter grote versie van de zes-in-lijn, die 200 pk produceerde.
Vandaag
De productie van de BMW Z1 liep van 1989 tot 1991, en was beperkt tot 8.000 exemplaren. Het merendeel daarvan werd in Duitsland aan de man gebracht. Vandaag zal je ook daar de meeste exemplaren aantreffen. Reken op een beginprijs van € 50.000 en hou € 70.000 opzij voor een degelijk exemplaar. Een Z1 in showroomstaat zal je om en bij de € 90.000 kosten. De productie van de Alpina RLE was beperkt tot 66 exemplaren. Als er al een in de zoekertjes opduikt, zal die niet voor minder dan € 150.000 van eigenaar wisselen…
