Citroen
Net als de kleinere C3 zal deze nieuwe Citroën C3 Aircross beschikbaar zijn op benzine, als hybride en als volledig elektrische versie!
Het idee om de MGB meer power te geven, is niet nieuw. In 1968 stopte MG een grote zescilinder onder de kap van de MGB. Hij heette dan ook niet meer MGB, maar MGC. De drieliter had meer vermogen (140 pk tegenover 90 pk) en een mooie klank, maar werd toch een flop. De grote motor woog immers zwaar op de vooras. De auto geraakte daardoor uit balans en kreeg een bijna karikaturaal onderstuurd weggedrag. Een jaar later viel het doek over deze MG.
Buick-V8
Eind 1969 deed een zekere Costello het onmogelijke: een V8 onder de motorkap van de MGB stoppen. De grote motorruimte liet dat toe, maar de relatief artisanale aanpak was niet van het beste niveau. De auto kreeg daardoor problemen met de betrouwbaarheid. Maar het project ging niet onopgemerkt voorbij.
MG maakte deel uit van het grote British Leyland, en geraakte daardoor aan heel wat motoren, waaronder een aluminium V8. Die motor werd ontworpen door Buick, dat er echter niets mee deed, en viel op door zijn compacte afmetingen, stevigheid en lichtheid. Daardoor dreef hij heel wat producten uit de groep aan: de Range Rover, Rover P5, P6 en SD1, Triumph TR8 en uiteraard de MGB GT V8. Zelfs de TVR en Morgan +8 maakten er gebruik van.
Evenwicht
Hij paste als gegoten onder de motorkap van de MGB, maar had evenwel een specifieke in- en uitlaat nodig waardoor hij wat vermogen verloor: 135 pk was het eindresultaat. Een ridicuul vermogen voor een motor van 3,5 liter, maar de zachtheid en het koppel van de motor deden de rest. De muziek van de V8 klonk uiteraard geweldig.
Maar de MGB verraste het meer door zijn evenwicht. Het aluminium motorblok was namelijk iets lichter dan de standaard viercilinder in de MGB. De gewichtsverdeling was dus beter en de auto was bijzonder efficiënt. Al waren de ongewijzigde remmen iets te weinig voor het vermogen.
Vandaag
Tussen 1973 en 1976 werden er slechts 2.591 exemplaren gebouwd. De MGB GT V8 kende twee gezichten (chromen bumpers tot 1974, plastic daarna), maar één koetswerk: alleen een coupé. Vandaag is de moeilijkheid een authentiek model vinden. Heel wat traditionele MGB’s kregen immers een V8 van Range Rover of een andere motor onder de kap. Dat heeft niet alleen een grote invloed op de waarde van de auto, maar zulke wijzigingen moeten uiteraard ook worden gehomologeerd. Dat is natuurlijk zelden het geval…
Makkelijk op te voeren
Een authentiek model gevonden? Mooi zo. Zorg er dan wel voor dat hij conform is aan het origineel. De V8 is namelijk makkelijk op te voeren. Met 135 pk uit 3,5 liter is er namelijk marge… Uitlaat, nokkenassen, grotere carburators of injectie, grotere kleppen,…de MGB GT V8 werd vaak met wisselend succes opgevoerd. Dat is niet echt legaal natuurlijk, waardoor je problemen kunt krijgen met de verzekering, en het chassis is er niet altijd voor geschikt. De versnellingsbak en het differentieel, al fragiele onderdelen met de standaardmotor, zien hun levensduur daardoor ook smelten als sneeuw voor de zon.
