Getest: Mercedes B-Klasse, wie ‘A’ zegt…

Want waar de A-Klasse een jonger koperspubliek trekt dan ze bij Mercedes gewoon zijn, doet de B-Klasse net het omgekeerde. In het Duits noemen ze dat met een on-Duits woord de ‘silverager’, de oudere klant die een auto wil die perfect aan zijn eisen voldoet – meestal een makkelijke in- en uitstap en plaats voor de kleinkinderen – en die bereid is om daar veel geld voor neer te leggen.

Is de B-Klasse dus opnieuw een soort monovolume geworden?

In dezelfde zin als zijn grote concurrent, de BMW 2-Reeks Active Tourer, ook beschouwd kan worden als een monovolume. Want de B-Klasse houdt net als voordien het midden tussen een wat hogere hatchback en een gezinsbusje. Zij het dan een met relatief compacte afmetingen: met 4,42 meter lengte hoef je bijvoorbeeld geen derde zitrij te verwachten, temeer omdat de kofferruimte met 455 liter zowat 33 liter minder aanbiedt dan zijn voorganger.

Wacht je nog enkele maanden (tot midden 2019), dan kun je de B-Klasse met een achterbank bestellen die over een lengte van 14 centimeter verschuift en die de kofferruimte doet toenemen tot 705 liter. Voorlopig klapt de rugleuning wel standaard neer in een 40/20/40-verhouding om 1.540 liter vrij te maken. Mercedes schaafde trouwens hier en daar enkele centimeters in het interieur weg om meer plaats vrij te maken voor de passagiers, al was dat bij zijn voorganger nooit een probleem. Millimeterwerk dus, dat wel comfortabele plaatsen oplevert voor benen en hoofd, zowel vooraan als achteraan.

Hij ziet er wel een stuk scherper uit?

Absoluut. Mercedes heeft de B-Klasse een update gegeven naar zijn huidige designtaal, met wat langere, toegeknepen lichtblokken vooraan en achteraan, en vooral in AMG-outfit een aantrekkelijk jasje. In profiel zie je nog wel steeds de grotere glaspartijen en hogere daklijn, maar die loopt wat steiler af dan voordien. De invloed van de A-Klasse laat zich duidelijk merken, onder meer ook in de scherpe stroomlijn van deze B-Klasse: een Cd-waarde van 0,24 is bijzonder laag voor dit soort auto’s.

Nog meer invloeden van de A-Klasse in het interieur, waar je in de B-Klasse weliswaar 9 centimeter hoger zit dan in de A, maar wel de twee horizontale schermen op het dashboard uit diezelfde A-Klasse overneemt. Instrumentenpaneel en touchscreen-infotainmentscherm vloeien in elkaar over en vormen zo een ‘widescreen cockpit’ die in ruime mate personaliseerbaar is. Het dashboard van de B-Klasse is iets verticaler en massiever dan dat van de A, maar oogt hypermodern en gelikt, met de ronde ventilatiemonden en verschillende bedieningsmogelijkheden.

Je hebt bijvoorbeeld een klein schrijftablet op de middenconsole, of het touchscreen en de stembediening. Zeg je “Mercedes”, dan wordt de virtuele assistent wakker, die op simpele vraag je verwarming een graadje warmer zet of je navigatie instelt. Voorlopig verdeelt het MBUX-systeem de meningen, maar wij zien de voordelen er wel van in. Meer nog dan van het overaanbod aan knoppen op het stuur.

Wat zit er in het vooronder?

Twee benzine- en drie dieselmotoren: de B 180, de instapbenzine, is een 1.3 van 136 pk gekoppeld aan Mercedes’ zeventraps met dubbele koppeling die de Duitsers samen met Renault en Nissan ontwikkelden. Een trapje hoger staat de B 200, die 163 pk uit dezelfde viercilinder puurt en hem koppelt aan dezelfde versnellingsbak.

Het dieselaanbod begint bij de B 180d, een 1.5 met 116 pk en 7G-DCT. Hij wordt gevolgd door de B 200d, die een 2.0 van 150 pk combineert met een achttraps met dubbele koppeling, die Mercedes volledig zelf ontwikkelde om in de B-Klasse te plaatsen en het koppel van de B 200d aan te kunnen. De krachtigste diesel is de B 220d, die 190 pk uit hetzelfde blok haalt en dezelfde 8G-DCT gebruikt.

Hoe rijdt deze nieuwe B-Klasse?

Wij reden tijdens onze eerste test met de B 200d en B 220d, twee stille en soepele zelfontbranders die het tempo aardig hoog weten te houden dankzij de nieuwe automatisch schakelende bak met dubbele koppeling. Die lijkt op het eerste gevoel zijn werk beter te doen dan de bak met zeven verzetten in de A-Klasse.

De B-Klasse houdt er een verrassend dynamisch weggedrag op na, met een alerte neus en onverstoorbaar volgende achterkant. Dit nieuwe model voelt duidelijk minder plomp aan dan zijn voorganger, en stopt zijn verwantschap met de A-Klasse niet onder stoelen of banken. De BMW 2-Reeks Active Tourer is dus niet langer de enige logische keuze voor de ‘silverager’ die zijn auto graag dynamisch wil.

Tegelijk houdt de Mercedes het comfort goed in de gaten. Het gaat er wel wat stugger aan toe op grotere velgmaten, maar die keuze heb je perfect in de hand door te kiezen voor een van de drie mogelijke ophangingen: het standaardonderstel, een verlaagd onderstel dat vooral de luchtgeleiding ten goede moet komen, en een set adaptieve dempers.

Wat moet ik verder nog weten?

Dat de basismotoren in de B-Klasse altijd voorzien zijn van een torsieas, een iets eenvoudigere setup voor de achteras. De krachtigere motoren hebben een meerarmige achteras. Volgens Mercedes is dat verschil er alleen om de stabiliteit bij hoge snelheden te garanderen. Daarnaast krijgt de B-Klasse heel wat rijhulp van de S-Klasse mee, wat betekent dat de adaptieve snelheidsregelaar vertraagt voor bochten en ronde punten en nadien weer optrekt. De B-Klasse wisselt ook semi-autonoom van rijstrook.

Een prijskaartje voor dat alles is er helaas nog niet: op het moment dat we dit schrijven heeft Mercedes nog geen tarieven meegedeeld. Maar reken op een iets hogere catalogusprijs dan de basisprijs van € 27.104 die je betaalt voor een A 180, of € 35.332 voor een A 220d. Prijzen die enigszins in de buurt zullen liggen van zijn grote concurrent uit München.

Besluit?

De nieuwe Mercedes B-Klasse gaat er een aardige sprong op vooruit. Dat heeft hij vooral te danken aan de technisch verwante A-Klasse en de grotere S-Klasse. Het resultaat is een dynamisch sturende, kwalitatief afgewerkte en hoogtechnologische auto op maat van zijn veeleisende doelpubliek. Eerder een hoge hatchback dan een monovolume, maar dat zal de actieve ‘silverager’ niet erg vinden.