Porsche
De Macan wordt volledig elektrisch in zijn nieuwe generatie. Laten we zien of deze sportieve SUV met batterijen en zonder uitlaten ons even enthousiast maakt achter het stuur.
Nee hoor, ze zijn ‘m bij Suzuki heus niet vergeten, de Jimny. Al leek het daar wel op: sinds 1998 was de vorige generatie 20 jaar lang onafgebroken op de markt. Een kleine update hier en daar niet te na gelaten. De laatste jaren leidde hij een teruggetrokken bestaan op de laatste pagina van de Suzuki-catalogus, terwijl jong geweld als de Swift, SX4 en vernieuwde Vitara de cover sierde.
Schaakmat
Dat was ooit anders. In de jaren 80 stonden Japanse constructeurs als Suzuki en Daihatsu bij uitstek bekend om hun kleine 4x4’s. De Feroza en Rocky, de Vitara en SJ, later Samurai, waren lichte onvermoeibare berggeitjes, die op ruw terrein moeiteloos meekonden met groter en zwaarder spul. Maar vandaag is dat schaakbord leeg gespeeld: Daihatsu is alweer enkele jaren van onze markt verdwenen, en de Vitara ging bij zijn generatiewissel bijna vier jaar geleden de crossovertoer op.
Kleine G-Klasse? Toeval!
En de Jimny? Die houdt vandaag zijn kluizenaarsbestaan voor bekeken en komt okselfris en fris geschoren weer naar buiten. Met kekke looks, waar je misschien wel een te heet gewassen Mercedes G-Klasse, Land Rover Discovery of Jeep Wrangler in ziet. Toeval, zegt Suzuki, want de designers namen de vorige generaties Jimny als voorbeeld. De ronde koplampen met ernaast de kleine richtingaanwijzers komen van de LJ10, het herkenbare hoekige profiel met de vierkante ruiten, dat een kind zo kan natekenen, komt van de SJ410, en het vijfdelige radiatorrooster van de vorige Jimny.
Voor de fans
Deze Suzuki is dus geen zoveelste crossover geworden. Je moet toegeven dat het de Japanners wel siert. Niemand had het ze kwalijk genomen als ze deze nieuwe Jimny minder niche en meer mainstream hadden gemaakt. Maar Suzuki bracht toch een vierde album uit voor de trouwe fans, zeg maar. En die fans willen nog steeds een functioneel design. Daarom zijn de bumpers, wielkastverbreders en deurdrempels uitgevoerd in kunststof, staat de voorruit rechter dan voordien, doet de knik in de gordellijn je beter uit de zijruit kijken en is de achterbumper schuiner afgesneden zodat die minder in de weg zit bij het zware werk.
Dartele gems
Want vergis je niet: deze kleine 4x4 doet nog steeds wat een kleine 4x4 hoort te doen. Dat doet de Jimny ook nu weer met een ladderchassis, dat Suzuki tot anderhalve keer stijver heeft gemaakt, stevige veerwegen en starre assen met schroefveren. Maar in de Duitse bossen, waar we deze nieuwe Jimny voor het eerst reden, zijn het vooral de 21 centimeter hoge bodemspeling en de verbeterde oprij-, overschrijdings- en afrijhoek (voortaan 37, 28 en 49 graden respectievelijk) die de kleine Suzuki zijn talent laten etaleren. De Jimny klimt heuvels op en wipt door greppels als een dartele gems. Desnoods geeft de elektronica een duwtje in de rug, in de vorm van een afdaalhulp en vertrekhulp op hellingen.
Klassiek pookje
Toegegeven, we moeten op een persintroductie de eerste off-roadpiste nog tegenkomen die echt te moeilijk is voor de auto die er wordt voorgesteld. En eigenlijk bleek de testroute die Suzuki ons voorschotelde na de hete zomer te droog om de kleine Suzuki echt in de problemen te brengen. Maar als dat toch gebeurt, kun je in de Jimny natuurlijk terugvallen op de inschakelbare vierwielaandrijving met hoge en lage overbrenging. Niet met druk- of draaiknoppen, zoals in de vorige Jimny of in moderne pick-ups, maar met een klassiek pookje op de vloer. Opnieuw een toegift aan de fans. Een aanhanger slepen is door de vierwielaandrijving natuurlijk ook een stuk makkelijker: tot 1.400 kilogram geremd gewicht. De trekhaak moet je wel achteraf laten plaatsen, zegt Suzuki.
Koppig verzet
De Japanners lijken trouwens maar geen afscheid te willen nemen van de atmosferische motor. De Swift Sport gaf recent toe aan de lokroep van de turbo, maar de Jimny blijft zich koppig verzetten. De enige motor is een natuurlijk aangeblazen 1.5, die 102 pk en 130 Nm uit zijn vier cilinders puurt. In absolute cijfers hoegenaamd niet veel, maar in de praktijk kom je door het 1,1 ton lichte gewicht daardoor niet in de problemen. Op ruw terrein tenminste.
Werken om vooruit te geraken
Op asfalt krijg je namelijk een heel ander verhaal. Daar moet de 1.5 werken om vooruit te geraken en is het zaak om toeren te maken voor je je aan een inhaalmaneuver waagt. Veel marge is er trouwens niet: de Jimny houdt het bij 145 km/u al voor bekeken. Niet dat je daar snel toe komt: de manuele vijfbak (er is ook een viertrapsautomaat) is kort gespreid. Op de snelweg draai je dus vlot aan 4.000 toeren per minuut. Dan domineert de soundtrack van de atmosferische vierpitter natuurlijk, net als windgeluiden rond de spiegels en de voorruit.
Weekendje Ardennen?
Je moet dus dapper zijn om met de Jimny je koffers te pakken voor een weekend richting Ardennen. Je zit wel hoog, maar de stoelen zijn alleen in de lengte verstelbaar en het stuur niet in de diepte. Echt comfortabel zit je na een eindje rijden dus niet. En dan moet je je koffers nog kwijt kunnen: tel je het reservewiel niet mee, dan is de Jimny met zijn 3,48 meter (3,65 meter met reservewiel) korter dan een Volkswagen up!. Vergeet die twee plaatsen op de achterbank dus maar en klap de rugleuning gewoon neer. Dan heb je niet alleen een mooi vlakke laadvloer, maar ook 377 liter aan laadruimte.
Voor de eeuwigheid
Maar laten we wel wezen: deze Jimny is niet bedoeld om te reizen. Hij wil gewoon vuil gemaakt worden. De materialen op dashboard en deurpanelen zijn dus gekozen voor de eeuwigheid. Het dashboard is eenvoudig, met twee ronde, klassieke tellers en een kleine boordcomputer, maar oogt met het infotainmentscherm even modern als dat van de Swift en de Vitara. Modern zijn overigens ook de veiligheidssnufjes in de Jimny, ondanks zijn magere score in de Euro NCAP-crashtest: hij heeft voortaan een aanrijdingswaarschuwing, rijstrookhulp en verkeersbordherkenning.
