Schaap in wolfskleren

Aan de kant van de bestuurder stap je in door een grote deur zoals traditioneel bij een coupé, maar aan de passagierskant zijn er twee deuren om de toegang te vergemakkelijken. Vreemd genoeg laat Hyundai de suicide doors achterwege en stelt het zich tevreden met twee klassiek openende deuren met middenstijl aan de rechterkant. Een beetje teleurstellend, maar ongetwijfeld uit economische overwegingen waaraan de constructeur niet kon ontsnappen.  

Zelfs zonder gedurfde asymmetrisch openende deuren geeft de Veloster het maximum met zijn gesculpeerde lijn,  de motorkap met twee grote luchtroosters, de dalende daklijn die uitloopt in een indrukwekkende achterkant met uitgesproken wielkasten, heel wat versieringen rond de koplampen en de veelbelovende dubbele uitlaat in het midden van de achterbumper.

Kalmte

Het koetswerk belooft veel maar de kalmte keert snel terug zodra je de technische fiche ziet: met zijn 1.6 GDi met 140 pk verwachten we niet dat de Veloster de straatstenen uit de grond zal trekken. Dat wordt bevestigd achter het stuur. De motor is soepel en gewillig, maar voor een sportieve coupé is dit zeker geen grootse demonstratie. Nog een beetje geduld: de Veloster Turbo is aangekondigd voor binnenkort en zou veel sterker uit de hoek moeten komen met zijn 186 pk en 265 Nm.

Onze Veloster is dus geen woesteling, maar ook niet onaangenaam. Het stijlvolle interieur is leuk en, voor een coupé, zelfs ruim. De achterdeur mocht wat groter, maar blijft gemakkelijker dan een voorzetel met wegklapbare rugleuning.  

Ruime coupé

De kofferklep die diep doorloopt in het dak biedt onder de zwart getinte achterruit genoeg plaats voor het hoofd van een volwassene. Goed gezien! Het volledig zwarte interieur wordt opgevrolijkt door een groot panoramisch schuifdak, dat wel luidruchtig is bij hoge snelheden. 

De nieuwe transmissie met dubbele koppeling, een première bij de Zuid-Koreaanse constructeur, verleidt ons helemaal. Vloeiende overgangen zonder krachtonderbreking, snelle reacties, de mogelijkheid om manueel tussen te komen met paletten aan het stuur: er valt niets op aan te merken. Hoewel er geen verschillende programma’s zijn, die in dit geval amper een meerwaarde zouden betekenen, is deze bak zeker de juiste keuze.

Voorbeeldig gedrag

Het is nutteloos om het onderste uit de kan te halen van de mechaniek, het onderstel leent zich er niet toe. Het is zeer gezond, maar bereikt snel zijn limieten door grote rolneigingen en een stuurbekrachtiging die onvoldoende informatie doorgeeft. De ophanging is dan weer te soepel voor sportief gebruik, maar draagt bij tot een opmerkelijk comfort in alle omstandigheden, zelfs ondanks de extreme bandenkeuze (215-40-18). Ook op de stevige en gemakkelijk doseerbare remmen valt niets aan te merken, we waarderen hun bijtkracht.

Sportievelingen, heb geduld

De Veloster ontpopte zich tot een aangename metgezel op voorwaarde dat je hem niet beschouwt als een sportieve coupé, zoals hij er uitziet. Zodra je dat aanvaardt, ontdek je een aangename en ruime coupé met een uitstekend comfort voor de inzittenden en een goed weggedrag voor wie een redelijk tempo aanhoudt. Veel gebreken heeft hij niet. Er blijft nog plaats over voor de Veloster Turbo, die zal genieten van een scherper chassis en andere ambities mag koesteren.