Meer comfort, maar hetzelfde karakter

Stijl

Het eerste model van de MX-5 kenmerkte zich door zijn simpele, maar vloeiende lijnen. Geen plaats voor allerhande gadgets maar enkel de juiste, typische en vooral verleidelijke proporties. Een lange motorkap en een korte cockpit die overging in een simpel getekende koffer. De vier wielen werden op de uithoeken gemonteerd en we kregen een auto die zich tot de essentie beperkte. Met de jaren moesten de inklapbare lichten plaatsruimen voor vaste exemplaren en werd de esthetiek met enkele kleine veranderingen enigzins aangepast. Maar toch niet van dien aard dat het karakter van deze kleine sportieveling werd aangetast.

Motor

Onder de kap van deze Japanner hebben we keuze uit twee motoren. De 1.8 en de 2.0 liter leveren respectievelijk 126 en 160 pk. Wij testen hier de basisversie, die uit exact 1.798 cc bij 6.500 omw 126 pk puurt en bij 4.500 toeren een koppel van 167 Nm levert. Deze waarden lijken voor een sportieve wagen eerder laag, maar je mag niet uit het oog verliezen dat de auto met 1.3 ton niet al te zwaar is en dat de bak korte verhoudingen kreeg.

Hierdoor verveel je je, zelfs met de kleine motor, helemaal niet aan het stuur van deze kleine roadster,! De motor is mooi rond en op alle regimes dadelijk beschikbaar. We hadden natuurlijk nog liever een mechaniek met een echt sportief karakter, zoals een Honda V-Tec, gehad maar ook met deze krachtbron weet hij te verleiden. Hoewel je hoort dat akoestici aan de uitlaat onderhanden genomen hebben, kan je toch niet zeggen dat het geluid erg geslaagd is. Met een grollende uitlaat en enkele kleine plofjes was een Britse roadster op dit gebied veel expressiever. Spijtig dat de hedendaagse elektronica deze kleine maar sympathieke tikjes weg heeft gewerkt.

Terwijl je in de 2-liter, de keuze krijgt tussen twee versnellingsbakken (5- en 6-bak), moet de 1.8 het met de 5-bak stellen. Maar met korte verhoudingen, is ze van het sportieve type en laat de bak je toe om de mechaniek optimaal te exploiteren. Behalve dan op de snelweg waar de motor constant naar een hoog toerental wordt gedwongen. Reden genoeg om dus een oude Michelinkaart te zoeken en een traject over alternatieve wegen uit te zoeken. En hier kunnen we de bediening van de bak zeker appreciëren. Met precieze en korte slagen en de goede vergrendeling is bediening werkelijk perfect en wordt nog maar eens bewezen dat dit werkelijk een specialiteit van het huis is.

Wegligging

Het recept om een roadster het ludieke weggedrag te geven dat bij hem past is erg simpel: stop de motor vooraan, versluis het vermogen naar de achterwielen en vergeet zeker het Slim Fast-dieet niet, om te vermijden dat het gewicht teveel zou kunnen toenemen. Want het gewicht, dat is de vijand.

Ondanks dat de MX-5 een hard-top krijgt wint hij tegenover de versie met de zachte kap slechts 37 kg. Logisch dus, dat het weggedrag nog steeds even enthousiast en plezierig is. De Miata is levendig, evenwichtig en behendig en van zodra een bochtig wegje zich in de voorruit weerspiegelt tovert hij steeds weer een glimlach om de mond van zijn bestuurder. De motor voorin en de aangedreven achterwielen bezorgen de Miata een uitstekend evenwicht en hij beantwoordt steevast de stuurbewegingen met progressieve reacties. Het is zo leuk dat hij zelfs bij lage snelheden een genot is om te besturen. Daarbij willen we zeker nog eens wijzen op de aangename stuurinrichting, die precies en consistent werk, en voor een roadster kortweg perfect is.

Comfort

Van een verrassing gesproken, de Japanse ingenieurs hebben een sportieve roadster gebouwd die ook nog eens comfortabel is. Het mooie ophangingscompromis is nooit te droog en je bent dus ver verwijderd van de beenharde onderstellen van sommige toy-racers. Nog een voordeel van het lage gewicht waardoor je de ophanging niet te straf hoeft te maken om zo een uitstekende wegligging te verkrijgen. 

Zoals voor elke roadster is de ruimte, zelfs maar voor z’n tweeën, vrij beperkt. Als de chauffeur wat aan de lange kant is wordt de hoofdvrijheid te klein en ook het stuur kan niet correct geregeld worden. Een regeling in diepte is er niet en ook in de hoogte zijn de verstellingsmogelijkheden te beperkt. Voor de rest hebben  we echter absoluut geen reden tot klagen. Alles valt perfect in de hand en je zit ook aangenaam laag, vlak boven de grond. De bedieningen zijn simpel, intuïtief en erg ergonomisch opgesteld.

De mechaniek op zich is nogal luidruchtig en weinig melodieus, maar het akoestieke comfort wordt door de hard-top sterk verbeterd. Aerodynamische en andere bijgeluiden worden door de kap goed geïsoleerd. En het risico van een inbraak met een mes wordt met de harde kap ook nog eens weggenomen. Het sluiten, of openen, neemt slechts 12 seconden in beslag en vraagt enkel demanuele bediening van de sluiting. Dat het koffervolume door het opplooien niet vermindert, kunnen we alleen maar verwelkomen. We kunnen dus enkel besluiten dat de veranderingen erg goed geslaagd zijn en met veel serieux werden uitgevoerd.

Prijzen en uitrusting

In de roadster-coupéversie is de MX-5 beschikbaar vanaf de Active afwerking. Hierin is de radio begrepen, de laterale airbags, het ABS, de stabiliteitscontrole en het windscherm. En dat alles voor de erg redelijke prijs van 25.699 euro’s, wat toch 2.500 € meer is als voor de versie met soft-top. Voor metaalkleur moet je 849 € extra tellen...

Concluse

De MX-5 is uitbundig, levenslustig en biedt dus al het rijplezier dat je van een kleine roadster mag verwachten, en dat dan nog eens aan een erg laag tarief. Terwijl moderne auto’s altijd maar gesofistikeerder worden, is het echt verfrissend om nog eens met een simpele auto te mogen rijden, zonder veel chichi en gezever, maar met maar één doel voor ogen: rijplezier. De MX-5 bestaat al 17 jaar en lijkt wel onsterfbaar te zijn en is in zijn categorie een vaste, moeilijk te vervangen waarde. Zelfs met slechts een kleine 1.8 liter onder zijn kap! En de stijve kap voegt daar nog eens een hele boel comfort aan toe, maar beïnvloedt op geen enkele wijze het weggedrag.