Volkswagen
Heeft de 6e generatie Volkswagen Polo het na de facelift in zich om uit de schaduw van zijn grote broer te komen, de legendarische Golf?
De Touring kennen we ondertussen al wel allemaal. Een schitterende motorfiets die zijn gelijke kent bij Harley-Davidson, de Road King Classic. Wanneer we eenzelfde alternatief zouden zoeken voor de Custom dan komen we ongetwijfeld uit bij de Fat Boy van hetzelfde merk. Op risico van luidkeels protest van de getatoeëerde fans van het merk uit Milwaukee, durven we stellen dat de Italianen met hun concept in alle opzichten beter doen dan de Amerikanen. Het minste wat deze motoren verdienen is dat ze op hun werkelijke waarde worden ingeschat. We grijpen dan ook de kans om deze drie nieuwe modellen uit te testen met beide handen aan.
De California 1400 Touring S. E. blijft trouw aan het oorspronkelijke concept van Moto Guzzi. De S. E. variant onderscheidt zich vooral in het kleurenaanbod (twee nieuwe two tones, licht en donkergrijs of net omgekeerd), een ruggensteun voor de passagier, twee kleine extra windschermpjes die het windscherm vervolledigen en… that’s it! Het design blijft wat het is, de technologie evenzeer en dat is maar goed ook. De opvallende langsgeplaatste V-twin, de grootste Europese tweecilinder in deze opstelling, troont keizerlijk uit het stalen frame. De cilinderkoppen met vier kleppen werken zich rakelings langs de benzinetank naar omhoog. Meer en beter wordt het echt niet…
Touring S. E.
Een “ride by wire” systeem bestuurt deze luchtgekoelde twin volgens een van de drie gekozen instellingen: Turismo (toeren), Veloce (snelheid) en Pioggia (regen). Hij houdt zodoende het koppel van 120 Nm bij 2.750 tr/min en de 97 pk bij 6.500 tr/min netjes in bedwang.
De S. E. neemt hetzelfde remsysteem van Brembo over met tractiecontrole (eveneens met drie mogelijke instellingen). De wielen meten 18’’ vooraan en 16” achteraan. Vooraan loopt deze motor op rubber van 130/70 en achteraan met een maatje 200/60.
Onnodig te vermelden dat de rijeigenschappen van de Touring S. E. in niets verschillen van die van de Touring. Voor beide geldt de mix van dezelfde ingrediënten en wordt de geserveerde cocktail er eentje van Amerikaans cruisen en Europees efficiënt kilometervreten. Deze karaktervolle eigenwijze twin kan uit uiteenlopende vaatjes tappen.
Je kan er rustig mee toeren aan een laag toerental waarbij je je op het rijkelijke koppel laat verder dobberen. Dat is tot op het ogenblik dat je iemand inhaalt en dan merk je plots dat dit beest krachtig optrekt, daarbij een oorstrelende grom produceert tot de toerentalbegrenzer ingrijpt en je terug tot de orde wordt geroepen.
De California Touring komt krachtig uit de hoek. Iets waar de motorrijders die graag extra power achter de hand willen hebben, erg tevreden over zijn. Goed om weten is dat de California ook de juiste stoppers aan boord heeft om al het overdreven enthousiasme efficiënt een halt toe te roepen.
Het avontuur lonkt
Het voorbeeldige vertrouwenwekkende rijgedrag krijgt een bonus in de vorm van extra vrije grondspeling die je niet verwacht bij dit type motor. De voortreffeljike rijhouding en veiligheidsuitrusting laten je toe op een keizerlijke manier te genieten van deze toerbuffel. Nochtans klinken er enkele dissonanten door in deze symfonie. Je kan de reiskoffers niet simpelweg loshaken en daardoor wordt het afstellen van de schokdempers een moeilijk uit te voeren klus. De warmte van het motorblok wordt onvoldoende afgevoerd en dat zal je geweten hebben bij een temperatuur van 36 graden in de schaduw.
De California doorstaat elke vergelijking, zowel in Touring als in Touring S. E. versie, met de concurrentie en slaagt cum laude in deze oefening. Hij straalt een bijzondere aantrekkingskracht uit en is daarenboven polyvalent in gebruik. Je kan de koffers en het windscherm vrij eenvoudig demonteren en zo heb je op slag twee moto’s voor de prijs van één.
Vintage
De Eldorado en de Audace spreken beiden een andere doelgroep aan. De Eldorado trekt duidelijk de nostalgische kaart met een zeker vintage appeal en ontleent daarbij ten volle inspiratie aan de legendarische Eldorado 850 die, meer dan veertig jaar geleden, garant stond voor een ongekend verkoopsucces in de Verenigde Staten.
Historische verwijzingen zijn er bij de vleet: benzinetank met chroom op de flanken, gigantisch zadel, hertekend achterspatbord met een rond achterlicht, afgelijnd lakwerk op de tank, de zijpanelen en spatborden, bekleedde voorvork en schokdempers en, tot slot, spaakwielen en banden met een witte flank.
Een interessant gegeven vormt de aanpassing in de maatvoering van de wielen en banden ten opzichte van de California en de Custom. Vooraan wordt er een 130/90 x 16 gemonteerd en achteraan een 180/65 x 16. De natuurlijke en comfortabele rijhouding sluit nauw aan bij die van de Touring maar op een slingerend bergparcours zoals dat van Bellagio gedraagt de Eldorado zich lichtvoetig, wendbaar en speels, een opmerkelijk verschil met de Touring.
Vanzelfsprekend speelt het gewicht hier een belangrijke rol. De Eldorado is zo’n twintig kilogram lichter maar het is vooral de breedte van de achterband die het ‘m doet waardoor de wendbaarheid van de motor een stuk groter wordt. De Eldorado slingert zich met volle overgave over deze kleine bergwegen.
Bad Boy
De Audace haalt de mosterd elders en werpt zich in de familiestrijd op als de rebel, de donkere kant van “The Force”. Laag bij de grond en ontdaan van elke opsmuk geeft hij gestalte aan de “power cruiser” die zonder chroom en in matte afwerking op zijn manier ontegensprekelijk in het oog springt. Het minimalisme staat centraal, de voorvork zonder bekleding, een kleine ronde koplamp, klassieke voetsteunen, korte uitlaatpijpen, drag-bar stuur, een eigenwijs zadel… De Audace spreekt stoere taal.
Minder opvallend maar zeker zo belangrijk is de mapping van het motorblok waardoor de EURO4-norm wordt gehaald. Ook de inlaat en uitlaat werden onder handen genomen. Deze Audace weegt ook nog eens beduidend minder en doet uiteindelijk 40 kg beter dan de Touring. Hij heeft tevens recht op regelbare schokdempers waar je zowel de uitgaande demping als de veervoorspanning kan bijstellen.
De Audace presteert uiteraard het best in vergelijking met de andere California-versie mede dankzij de grotere vrije grondspeling, de perfect instelbare vering en het beduidend lagere gewicht. Minpunt bij dit alles is de slechte zithouding die weinig natuurlijk is en vermoeiend bovendien. De grote schuldige is het drag-bar stuur dat niet alleen groot, breed, recht en ver naar voren is geplaatst maar vooral de rijder in een lastige rijhouding dwingt en tot vermoeienis drijft.
Waarom voor een van deze Guzzi’s kiezen? Omdat ieder model aan individuele verzuchtingen beantwoordt. Voor de toerrijder is er de Touring S.E., voor de rustige genieter is er de Eldorado en voor zij die gezien willen worden is er de Audace. En als we kijken naar de populaire California Custom modellen op onze wegen en de toenemende vraag naar authentieke vintage, dan hebben ze in Mandello de juiste keuzes gemaakt.
