turbokuur

Het is een vreemde beleving, een lichte teleurstelling gemengd met een bevrijding. Teleurstelling omdat de nieuwe generatie van de Clio RS een flink deel van zijn DNA weggooit (drie deuren, bredere vleugels, atmosferische 2.0, zeer korte manuele bak, circuitophanging). Maar tegelijk is het een bevrijding, want het is niet meer nodig om de GTI-goden te aanbidden als je hem dagelijks wilt gebruiken. Op dat vlak kunnen we zeggen dat de eerste missie van het team uit Dieppe geslaagd is.

Dankzij een bijzonder geleidelijke schokdemping verzoent de Clio RS zich meer met dagelijks gebruik dan de Ibiza Cupra, die veel strakker opgehangen is. Dat heeft de Clio te danken aan de schokdempers met hydraulische aanslagpunten geïnspireerd door de autosportwereld. De Clio RS is bovendien praktischer dankzij de vijf deuren (de Ibiza Cupra is alleen beschikbaar als SC driedeurscoupé) en de grotere koffer (300 tegenover 284 liter).

Luc of Laurens?

Qua stijl zitten beide concurrenten niet in hetzelfde register. Enerzijds heb je de strakke lijnen van de Ibiza getekend door Luc Donckerwolke en anderzijds de aantrekkelijke rondingen van de Clio ontworpen door Laurens van den Acker. In het interieur wordt de Seat gekenmerkt door soberheid. Behalve een specifieke tweekleurige bekleding en het Cupra-logo op het afgeplatte stuurwiel (met te dunne velg), verschilt de sportieve variant nauwelijks van de rest van het gamma.

De gebruikte materialen ademen daarentegen kwaliteit en we stellen de afwerking stellen op prijs. Bij de Clio is het net het omgekeerde. De look is leuker, met een groot aanraakscherm, een sportstuur met middelpuntmarkering (lekker dik, zodat het goed in de hand valt) en rode accenten in het interieur. Maar de afwerking stelt teleur. De kunststoffen klinken hol en kraken bij het minste.

Voor de liefhebbers van technologie moeten we nog de optionele RS Monitor vermelden. Die geeft alle informatie die je nodig hebt om je rondetijden te verbeteren bij circuituitstapjes. Laten we alleen hopen dat de kinderziektes van het R-Link-multimediasysteem, noodzakelijk om deze optie te kunnen nemen, opgelost zijn.

Pavarotti in het handschoenkastje

We zijn een beetje praatziek, hoog tijd om aan het serieuze werk te beginnen. Bij een vlotte rijstijl –  tijd om onze sprinters te laten opwarmen – waarderen we de uitstekende beschikbaar van de twee motoren. De 1.6 turbo van de Clio, weggeplukt bij Nissan maar grondig herwerkt, geeft zijn maximale koppel van 240 Nm al vrij bij 1.750 tr/min.

De Ibiza Cupra is één van de weinige modellen binnen de Volkswagen-groep die nog kan genieten van de 1.4 met dubbele drukvoeding, een motor die stilletjes aan verdwijnt (door te hoge kosten of een te complexe evolutie?). De Ibiza Cupra heeft op dat vlak zeker zijn verdiensten. Ondanks zijn kleinere cilinderinhoud, profiteert hij van een compressor om een beetje meer koppel vrij te geven (250 Nm). Hij heeft geen lanceersysteem zoals de Clio RS, maar reageert vlotter bij lage toerentallen en heeft een korter gespreide zeventrapsautomaat (één versnelling meer dan de Clio), waardoor hij de kop neemt na de start.   

Maar niet voor lang: de Clio is met zijn twintig paarden extra (200 pk bij 6.000 tr/min tegenover 180 pk bij 6.200 tr/min) snel weer in het voordeel. Tot zover de feiten. Qua sensaties toont de 1.4 TSI zich duidelijk meer opwindend. Hij biedt een kunstmatige, diepe klank en een beter bereik. De 1.6 turbo van Renault lijkt daarentegen rustiger en gladder. Bij acceleraties dan toch. Licht de bestuurder zijn voet van het gaspedaal, dan word je beloond met een opwindend geplof in de uitlaat.

Remmen om te versnellen

Geleidelijk bevestigt de Clio zijn sportieve potentieel. De motor mist wat karakter en de automaat met dubbele koppeling antwoordt niet zo snel op instructies (via de grote paletten achter het stuur) als de DSG. De automatische modus in Sport-stand beheert de schakelovergangen echter perfect en laat toe om je te concentreren op de rijlijnen. Zo geniet je nog meer van de zeer snedige voortrein die hallucinante bochtsnelheden mogelijk maakt.

Kers op de taart: de Clio RS behoudt een ‘mobiele’ achtertrein die zich perfect plaatst bij het begin van de bocht. Dankzij de langere wielbasis van deze vierde generatie, is dit maneuver minder link en is de auto gemakkelijker onder controle te houden dan de vorige Clio RS’en. Meesterlijk! Nog een goed punt: de ruim bemeten remmen van de Clio RS (320 mm voor) verzekeren krachtige en duurzame vertragingen.

Dat is het zwakke punt van de Ibiza Cupra: na enkele keren stevig remmen, gooien de schijven (288 mm) al snel de handdoek in de ring. Bovendien is het elektronische differentieel XDS minder verfijnd afgesteld dan in de Clio en warmt het de remmen onnodig op bij een stevige rijstijl. De Ibiza Cupra is snel door zijn motor, maar heeft niet de geest van een echte sportieveling. Is het niet door zijn minder consistente stuurbekrachtiging, dan wel door het onderstuur in het begin van de bocht dat de Seat zijn bestuurder kalmeert.