Porsche
De Macan wordt volledig elektrisch in zijn nieuwe generatie. Laten we zien of deze sportieve SUV met batterijen en zonder uitlaten ons even enthousiast maakt achter het stuur.
Aanvankelijk heette deze pittige sportversie tussen de gewone 1-Reeks en de radicale M2 M135i. Doorheen zijn carrière werd hij omgedoopt tot M140i. Dat leverde hem 20 pk en 50 Nm extra op. Je vertrekt dus in een compacte auto met 3 liter grote drukgevoede zescilinder die 340 pk en 500 Nm produceert en de achterwielen aandrijft voor € 43.150. Als je weet dat deze M140i op de lange termijn eigenlijk wat investeringspotentieel heeft, lijkt dat bijna een koopje. Dit is namelijk de laatste sportieve 1-Reeks met achterwielaandrijving.
Kies je voor de uitstekende achttrapsautomaat, dan stijgt de prijs tot € 44.720. Stip je ook de xDrive-vierwielaandrijving aan, dan betaal je € 45.400. De efficiëntie gaat er door die opties wel op vooruit, maar je boet ook wat aan karakter in.
Potige bak
De automaat in deze M140i is vrij van kritiek, maar de manuele versnellingsbak laat zich ook aangenaam bedienen. Hij laat zich stevig hanteren, en glijdt beslist in de verzetten. Iets te beslist zelfs, want soms heb je een sterke hand nodig voor de bediening. Tenzij je de rijhulp uitschakelt, geeft de versnellingsbak zelfs automatisch tussengas bij het terugschakelen. Zo kan je bij het remmen een verzet terug zonder dat je de tiphieltechniek onder de knie hoeft te hebben.
Twee gezichten
Deze M140i heeft twee gezichten, en dat werkt charmant. Met een rustige rijstijl gedraagt hij zich als een GT die snel grote bochten op koppel rijdt. Dat heeft hij genoeg: 500 Nm voor zulke compacte auto is niet niets. Zelfs met de langere verzetten van de zesbak – de automaat heeft immers twee verzetten meer – zit hij onderin de toeren niet om koppel verlegen.
Machtsontplooiing
Laat je de naald van de toerenteller naar omhoog gaan, dan kan je niet anders dan onder de indruk geraken van de machtsontplooiing die deze zescilinder tentoonspreidt. Hij klimt onvermoeibaar richting rode zone. De duw is lineair, de klank relatief gedempt, maar de prestaties zijn op de afspraak. Kunstmatig geplof in de uitlaat, zoals sommige concurrenten doen, laat hij achterwege.
Te verbeteren
De krachtigere M2 is natuurlijk radicaler, maar de M140i houdt er een efficiënt dempingscompromis op na. Tenminste met de optionele adaptieve dempers van ons testmodel (€ 775). Comfortabel familiaal tijdens de week, sportief op bochtige wegen in de weekends. Hij is uiteraard niet zo snedig als de M2. Bij een sportieve rijstijl valt het kunstmatige stuurgevoel in deze M140i op, dat niet altijd perfect weergeeft hoeveel grip de voorwielen nog hebben. De vooras zoekt trouwens graag oneffenheden op. Gelukkig zijn de remmen op peil.
En de grip?
De M140i is geen “echte” M en stelt het zonder mechanisch sperdifferentieel. Als de weeromstandigheden verslechteren, kan de BMW wel eens problemen krijgen om zijn koppel via de achterwielen aan de grond te krijgen. Dat viel ons eerder ook al op tijdens onze wintertest met de M140i met automaat. In ideale weeromstandigheden, zoals tijdens onze testweek, is da tgelukkig allemaal minder problematisch.
Besluit
De M140i is een aantrekkelijke achterwielaandrijver. Ligt je budget wat lager en kies je voor een Toyota GT86 of Subaru BRZ, dan krijg je niet dezelfde soepele motor als deze drieliter. Zet je een stapje hoger richting radicale M2 of zelfs M4, dan loopt het prijskaartje op en wordt het resultaat minder veelzijdig. Het enige “alternatief” is misschien om naar Ford uit te wijken, met de Mustang. Die is natuurlijk minder compact en wendbaar.
