All seasons-versie

Stijl

De Freetrack herken je onmiddellijk. Aan de zwarte kunststof uitbouw op de wielkasten, merk je dadelijk dat het hier niet over een gewone Altea gaat. Wanneer de auto echter in een donkere tint wordt uitgevoerd vallen de opzetstukken heelwat minder op. Enkel de rode 4 en het Freetrack-logo op de achterklep lichten een tip van de sluier.

Motor
Wat motorisaties betreft heeft Seat geen halve maatregelen genomen. De 2,0 TDI van 140 pk is de instapversie, maar kan enkel als voorwielaandrijver verkregen worden. Om over 4x4 te kunnen beschikken moet je uit twee andere motoren kiezen. De uitstekende 2,0 TFSI benzine van 200 pk die ook de Leon FR of nog de Golf GTI bemand of de 2,0 TDI van 170 pk die ook al overbekend is. Wij kozen deze laatste voor onze test. Met een koppel van 350 Nm aan 1800 toeren vreest hij immers geen enkele stijging of aanhanger.
Deze motorisatie kan enkel met een, overigens erg aangename, 6-bak verkregen worden, maar ontvouwt zijn kracht pas ten volle wanneer het regime waarop het maximum koppel opgewekt wordt, gepasseerd is. En hoewel prestaties met 204 km/h en 8,4 van 0 tot 100 erg beloftevol zijn, lijkt hij minder gespierd voor de dag te komen als de 2,0 TFSI die we enkele maanden geleden kort testten.

Een integrale transmissie staat garant voor een excellent weggedrag in alle meteorologische omstandigheden, maar heeft ook zijn weerslag op het verbruik en de prestaties. We moeten dus zeker niet hopen om zuinigheidsrecords te breken. Toch is het testgemiddelde van 8,6 l per 100 km een erg correcte waarde, gezien het vermogen en het concept van de auto.

Wegligging

De Altea staat in de tweewielaangedreven-versie gekend als een veilige en zeker sturende wagen. In de Freetrack-versie wordt de wegligging nog verbeterd en bovendien krijg je er een sterker nog veiligheidsgevoel bij. Of het nu waait, regent of zelfs sneeuwt, steeds verzekeren de vier aangedreven wielen een uitstekende motriciteit. De auto laat zich erg makkelijk rijden en het weggedrag kan zelfs erg amusant zijn, want door het liften van het gaspedaal laat de achterkant zich makkelijk (lichtjes) opzij zetten. Erg geslaagd dus en bovendien nog eens voorzien van een goed afgestelde demping. Ook de stuurinrichting geeft geen aanleiding tot kritiek. Ze is precies en geeft veel feedback. Ze past dus perfect bij het chassis wanneer we bochtige wegjes opzoeken. Het spreekt vanzelf dat de remmen voldoende krachtig en progressief zijn.

Comfort

Instappen is erg gemakkelijk bij de Altea en een eenmaal gezeten worden alle goede indrukken die je al had nog eens bevestigd. Dankzij de ruime afstelmogelijkheden van stoel en stuur vinden zelfs de grote jongens en meisjes onder ons een goede zitpositie. Ook drie passagiers zitten comfortabel en beschikken over veel hoofd en knieruimte. Enkel de brave ziel die zich achteraan in het midden dient te plaatsen, zal met moeite een langere rit verdragen. Merken we trouwens op dat die achterbank in de langsrichting kan verplaatst worden.
De geluidsisolatie heeft moeite met de rolgeluiden en het typische geklapper van de TDI is goed waarneembaar. Terwijl er, zoals ook voor de andere modellen van het merk, over de ergonomie geen slecht woord kan geuit worden, willen we toch zeggen dat de afwerking wat beter mocht zijn, meer bepaald de kwaliteit van de gebruikte kunststoffen.


Prijzen en uitrusting

Het voorwielaangedreven instapmodel, met de 2,0 TDI van 140 pk, verwisselt voor 25.990 € van eigenaar. Met de TFSI van 200 pk in het vooronder ben je 29.950 € kwijt en voor de TDI van 170 pk gaat er 30.390 € van je rekening. De standaard uitrusting is erg compleet met, voor de vierwielaandrijvers, een batterij aan elektronische rijhulpen. ABS, TCS, ESP en bandendrukcontrole zijn standaard, net als een bergruimte en zelfs een 7-duims scherm in de dakhemel. Verder vind je nog lichtmetalen velgen met antidiefstal of een van een MP3 voorziene radio-cd met 8 luidsprekers en mochten een parkeerhulp en sportzetels natuurlijk niet ontbreken. De optielijst is eerder beperkt. Bi-xenon lichten kosten 784 €, het elektrische bediende glazen dak laat zich met 506 € vergoeden, terwijl de metaalkleur voor 411 € of « Rood Emocion » voor 195 € op de auto gespoten wordt.

Conclusie

Met zijn vier aangedreven wielen voegt de Freetrack onmiskenbaar een veiligheidsaspect toe aan de gekende moduleerbaarheid van de Altea XL. Door zijn look noemen sommigen hem zelfs een kwajongen. Eén van de grootste troeven is ongetwijfeld de onklopbare verhouding prijs/uitrusting. Een aanrader dus voor de familievader die binnenin nog dat avontuurlijke heeft en zich geen grijze muis wil voelen in de monotone wereld van de klassieke monovolumes.