Test: Ford Explorer, spaarzame Amerikaan

De Ford Explorer is in de Verenigde Staten een gevestigde waarde. Maar met zijn XXL-formaat dat de (bij ons al niet heel populaire) Ford Edge reduceert tot een kleintje blijft hij aan deze kant van de wereld vooral een nobele onbekende. Zal de zesde generatie daar iets aan veranderen? Dankzij een plug-inhybride aandrijflijn die hem een gehomologeerde CO2-uitstoot (NEDC2) van 66 g/km oplevert, waarmee hij dus ver onder de gevreesde grens van de 95 g/km zit, heeft hij een toegangskaartje tot onze markt gewonnen.

Imposant

De Explorer trekt in elk geval de aandacht van voorbijgangers. Hij maakt indruk, zowel door zijn formaat (een doos van 5,05 meter lang, 2 meter breed en bijna 1,8 meter hoog blijft niet bepaald onopgemerkt) als door zijn behoorlijk suggestieve radiatorrooster.

Matige afwerking

Na het instappen verandert de toon enigszins. Je moet daar genoegen nemen met een eerder matige afwerking voor een model waarvan de basisprijs flirt met de 80.000 euro. Toegegeven, de verhouding prijs-uitrusting-prestaties blijft interessant. Maar een Europese klant die gewoon is om zo’n forse investering te doen in een auto zal toch schrikken van bepaalde sluitnaden, de materiaalkeuze of het infotainmentsysteem in vergelijking met premiumreferenties.

Genereuze binnenruimte

Als je over die eerste indruk heen bent, valt de algemene ergonomie van de bedieningselementen van deze Explorer wel in de smaak, net zoals de standaarduitrusting, de XXL-binnenruimte en de comfortabele en dominante rijhouding. Op praktisch vlak kan je bovendien niet geheel verrassend het voltallige gezin in alle comfort vervoeren. Zelfs grote pubers passen eenvoudig op de wegklapstoelen in de koffer, maar je kan ook vrienden helpen die moeten verhuizen. De kofferinhoud loopt op tot meer dan 2 kubieke meter in tweezitsopstelling (2.274 liter), maar zelfs met alle stoelen opengeklapt blijft hij bruikbaar, met 240 liter (330 liter tot aan het dak gestapeld).

V6 + elektromotor

Onder de motorkap van de Amerikaanse mastodont ligt een unieke plug-inhybride aandrijflijn die een 3.0 V6 van 363 pk combineert met een elektromotor van bijna 100 pk via een automaat met tien versnellingen. Het geheel ontwikkelt tot 457 pk en 825 Nm wanneer daar nood aan zou zijn. Die kracht wordt over de vier wielen verdeeld. Dat volstaat ruimschoots voor de occasionele sprint (0 naar 100 km/u in 6 seconden) of om tot 2.500 kilo te slepen.

13,6 kWh

De lithium-ionbatterij die wordt gebruikt om deze plug-inhybride aandrijflijn te voeden lijkt daarentegen minder genereus van formaat. Ze kan namelijk slechts 13,6 kWh aan stroom opslaan, wat overeenkomt met wat we gewoon zijn van veel compactere plug-inhybride SUV’s van massaconstructeurs, zoals bijvoorbeeld een Opel Grandland X Hybrid4 (13,2 kWh). Spijtig, want het is te nipt voor een mastodont van het kaliber van de Explorer (die leeg al 2.466 kilo weegt). Ter vergelijking: de plug-inhybride Mercedes GLE heeft een accu van 31,2 kWh…

Ongeveer 25 kilometer

Op papier geeft deze batterij de Explorer een elektrisch rijbereik van zo’n 40 kilometer. In de praktijk moet je eerder uitgaan van de helft als je voorzichtig met het gas omspringt. Als je de auto zelfstandig de werkingsmodus laat bepalen (in de stand “Auto”) en ‘normaal’ rijdt, dan roept het systeem soms de benzinemotor te hulp bij bepaalde hernemingen. Zo reden we tijdens een van onze trips 37 kilometer waarvan 27 in de elektrische modus voor de batterij leeg was. Maar de Explorer rijdt tijdens langere trajecten wel nog vaak korte stukjes met zijn benzinemotor uitgeschakeld, vooral door gebruik te maken van zijn inertie.

Ongeveer 10 l/100 km

Wie vaak korte stukken rijdt en steeds laadt (zo’n 4 uur aan een gepaste laadpaal) kan het verbruik heel goed onder controle houden. Op langere trajecten kan hij echter geen wonderen verrichten, want dan gaat het gemiddelde naar de 10 à 11 l/100 km afhankelijk van de rijstijl. Na een rondrit van een 200 kilometer waarvan we volgens de boordcomputer een 60 kilometer elektrisch hebben gereden kwamen we aan een gemiddelde dorst van 9,5 l/100 km met een ‘rustige’ rijstijl.

Nephybride

Ford biedt zijn Explorer in twee versies aan: ST-Line of Platinum. Ze kosten nagenoeg even veel (respectievelijk 79.000 en 80.000 euro) en zijn allebei rijkelijk uitgerust. Het is alleen jammer dat je door de ‘kleine’ batterij die Ford heeft gekozen geen aanspraak kan maken op de fiscale voordelen die gelden voor plug-inhybrides met een uitstoot lager dan 50 g/km. Dat is vooral voor zelfstandigen spijtig.

Filtering kan beter

Onderweg toont de Explorer wel een mooi evenwicht ondanks zijn forse massa en hij rijdt behoorlijk aangenaam. Alleen had de schokdemping wat milder gemogen gezien de gezinsgerichte roeping van het gevaarte. De filtering van dwarsnaden en andere oneffenheden is namelijk voor verbetering vatbaar.

Ons verdict