Lexus GS-F: samoerai in trainingspak

Stevig uitgebouwde bumpers, vier uitlaatpijpen, specifieke velgen, F-logo’s verspreid over het hele koetswerk en noem maar op: met al die gimmicks zou je denken dat deze Lexus gemakkelijk het ‘heilige’ Duitse trio kan uitdagen, de Audi RS6, BMW M5 en Mercedes E63 AMG. Nochtans ontbreekt er ‘iets’ onder de motorkap, wat uiteindelijk nog niet zo slecht uitdraait.

Iets?

Een turbo! Of beter gezegd: twee turbo’s. Met de hulp van dubbele drukvoeding haalt het Duitse trio vermogens van ruim boven de 500 pk, terwijl het koppel telkens astronomisch hoog is. Met zijn atmosferische V8 kan de Lexus op papier dus niet concurreren. Met een cilinderinhoud van vijf liter ontwikkelt deze motor 477 pk en 530 Nm koppel. Stevige waarden, maar niet genoeg om te rivaliseren met de Duitsers.

Maar …

Wat de Lexus verliest aan blaaskracht bij lage toerentallen, wint hij elders terug: de cavalerie moet je hoog in de toeren gaan zoeken, bij meer dan 7.000 tr/min. Dat gaat gepaard met een heel spannende mechanische klank. Onder 4.000 tr/min klinkt de V8 discreet en draait hij soepel, maar zonder veel panache. Daarboven zet hij zijn keel open en is de schorre stem meer aanwezig, terwijl de digitale toerenteller naar de rode zone bij 7.300 tr/min klimt. De reactiesnelheid van de mechaniek en de neiging om in de toeren te klimmen, doet ons de tijd herbeleven waarin motoren nog niet brutaal werden aangestuurd door drukvoeding.

En de rest?

De V8 wordt alleen gekoppeld aan een automatische versnellingsbak, maar komt eigenlijk alleen in de vlot reagerende manuele modus echt tot zijn recht. Het beheer van de automaat mist namelijk verfijning om te voldoen aan de verwachtingen van de sportiefste bestuurders onder ons.

Het weggedrag heeft dan weer te lijden onder het hoge gewicht van deze berline. Door het tempo op te voeren, voel je bij de GS F een zekere inertie die bij de concurrenten afwezig blijft. Zelfs in de sportiefste stand, lijkt de ophanging niet altijd in staat om de bewegingen van het koetswerk goed te beheersen. Hetzelfde geldt voor de remmen, die stevig aan het werk worden gezet. Door het zwakke koppel (al is dat natuurlijk relatief) en het zelfsperrende differentieel (regelbaar in drie posities), is de grip altijd in orde. Je kunt hem moeilijk op een foutje betrappen, tenzij je het echt opzettelijk uitlokt.   

Balans

Neen, je moet met de GS F niet proberen om de M5 of de RS6 te volgen, het onderstel kan niet wedijveren met de messcherpe Duitsers en de motor mist reserves om het hoge gewicht van de auto te compenseren. Het goede nieuws is dat je kunt genieten van een vlotte maar niet overdreven brutale rijstijl: het evenwicht van de GS F maakt hem gemakkelijk te besturen, hij reageert altijd geleidelijk naar wens en de motor luistert het geheel op met zijn heldere muzikaliteit. Wat dat laatste betreft: Lexus vond het een goed idee om het motorgeluid te versterken via de luidsprekers. Niet helemaal naar onze smaak, moeten we toegeven.

Comfort?

Ondanks de afwezigheid van een pneumatische ophanging heeft deze Lexus een goed ophangingscomfort en moet de schokdemping nauwelijks onderdoen voor die van een hybrideversie op een slecht wegdek. De geluiddemping laat alleen de meest harmonieuze noten van de grote V8 doorsijpelen. Tot slot zijn de zetels uitstekend en weten liefhebbers van technologie ook wat te doen: de uitgebreide uitrusting varieert van het gigantische digitale scherm (te bedienen via een weinig praktische muis) tot een volledig veiligheidspakket.

Prijzen

Met een prijs van 103.650 euro daagt de GS F enkele tenoren van dit segment uit, met de Audi RS6 (112.500 euro) en de BMW M5 (108.550 euro) op kop. Met gelijke uitrusting wordt de prijskloof nog groter en blijkt de Japanner veel goedkoper. Uiteindelijk moet je deze Lexus eerder een plekje geven tussen deze raketten en hun meer beschaafde versies, zoals de S6 (77.400 euro) en de 550i (79.100 euro), die eigenlijk beter aansluiten bij zijn karakter.

Aan de pomp blijkt dat de V8-benzinemotor veel dorst heeft: reken op minstens 12 l/100 km. Wanneer je de mechaniek regelmatig aanspreekt of af en toe in de stad rijdt, dan is 14,5 l/100 km een realistischer gemiddelde.

Conclusie

Ondanks zijn zeer suggestieve uiterlijk, heeft deze GS F uiteindelijk niet de geest van een echte krijger. Maar het is wel een uitstekende GT met een gemakkelijk weggedrag, een hoogwaardig comfort en een opwindende mechaniek. Een auto die zich richt op kenners die regelmatig willen genieten van een adrenalinestoot, maar die niet op zoek zijn naar absolute topprestaties. En daarin zien we helemaal niets verkeerds.