Skoda
De tweede generatie Skoda Kodiaq bouwt verder op het succes van zijn voorganger met nog meer ruimte, nog meer praktische snufjes en nu ook een plug-inhybride motorisatie. Valt er nog iets op aan te merken?
Het klavertjevier is een legende zoals ze vandaag niet meer geschreven worden. Dit logo bracht geluk voor de auto’s die het droegen, al sinds de Targa Florio van 1923. Alfa Romeo heeft een lange en rijke geschiedenis in de autosport die we met ongeduld graag zien terugkeren. In afwachting, biedt de constructeur enkele meer kleurrijke producten die naar eigen zeggen gebeten zijn door een sportief virus.
Twee nieuwigheden
De Giulietta en MiTo Quadrifoglio Verde zijn zeker geen baanbrekende nieuwigheden. Maar Alfa Romeo heeft de contouren verfijnd om te herinneren aan de afkomst. En om te antwoorden op de steeds scherpere concurrentie.
MiTo QV
De stijl
De MiTo QV blijft ongeveer hetzelfde: lichtjes aangepaste bumpers, een discrete dubbele uitlaat, een specifieke grijze kleur, rode remklauwen, velgen, de onvermijdelijke logo’s en dat is het ongeveer. De MiTo schreeuwt zijn sportiviteit niet uit aan de buitenkant en evenmin vanbinnen: de bekleding, inzetstukken in imitatiecarbon, deurdrempels en het afgevlakte stuurwiel herinneren aan het sportieve logo, maar zonder te overdrijven. Tenzij je kiest voor de zeer radicale Sabelt-zetels.
Het hart
Geen grote verrassing: de MiTo gebruikt opnieuw de 1.4 MultiAir in een variant met 170 pk en exclusief gekoppeld aan TCT-automaat met dubbele koppeling en zes versnellingen. Deze motor beantwoordt nu al aan de Euro 6-uitstootnormen en haalt een koppel van 240 Nm, dat kan stijgen tot 250 Nm in de Dynamic-modus. 0 tot 100 km/u duurt 7,3 seconden. Om dit allemaal over te brengen op het asfalt, krijgt hij een elektronische zelfsper (Q2), Brembo-remmen en een actieve ophanging. Tot slot nog een belangrijk gegeven: de MiTo QV kost 24.400 euro.
Onze mening
Laten we er geen doekjes om winden: de MiTo is niet de snelle rakker die de tenoren van het segment zal voorbijsteken. Zijn ding schuilt eerder in een gespierde rit, zeker niet in een uitstap naar het circuit. Zijn motor ademt goed tot ongeveer 5.000 tr/min, daarna heeft hij wat moeite. De hernemingen volstaan maar zijn zeker niet verbluffend. De versnellingsbak reageert levendig en goed.
En het weggedrag? Laten we zeggen dat de MiTo QV een levendige auto is. Hij staat heel ver van de machines met ‘koude doeltreffendheid’ van de Duitse concurrentie, springt uit de ban en vraagt een zekere toewijding van zijn bestuurder. De twee voornaamste gebreken: een weinig informatieve besturing en vooral remmen met een gebrek aan bijtkracht.
Giulietta QV
De stijl
Bij de mooie Giulietta blijft de presentatie discreet. Twee uitlaatpijpen, herwerkte luchtinlaten, enkele logo’s: zijn sportiviteit springt niet meteen in het oog. Zelfde refrein in het interieur, waar we inoxpedalen, zetels met geïntegreerde hoofdsteunen en een afgevlakt stuurwiel vinden. We missen wat fantasie (vooral voor een Italiaan), ook al verhoogt de kleurrijke bekleding de sfeer. Het kost allemaal 33.800 euro.
Het hart
In deze Giulietta ligt niets meer of minder dan de motor van de 4C. De 1750 TBi levert 240 paarden en een koppel van 350 Nm, genereus voor deze cilinderinhoud. Alfa belooft een tijd van 0 tot 100 km/u in zes seconden. Deze motor, eveneens gehomologeerd voor Euro 6, wordt altijd gekoppeld aan de TCT-automaat, uitgerust met Launch Control voor een kanonstart. Deze motoren hebben altijd al bekendgestaan om hun rauwe geluid. Daarom paste Alfa de uit- en inlaat aan om te proberen opnieuw deze typische sfeer te creëren.
Onze mening
De motor lijkt te voldoen aan de criteria van het merk: hij is muzikaal, tekent present bij alle toerentallen en blaakt van gezondheid. Het chassis is eerder gericht op werkingscomfort. Terwijl de Giulietta QV comfortabel blijft op de openbare weg, heeft de soepele afstelling van de ophanging zijn limieten bij circuitgebruik. Al is dat niet echt een verwijt, gezien de filosofie van deze auto.
Ook hier hadden we graag een steviger rempedaal gezien, want bij een iet of wat sportieve rijstijl schenkt het niet veel vertrouwen. Op circuit is degressief remmen, een basisprincipe bij sportief rijden waarbij je het rempedaal hard intrapt, een lastige klus omdat het moeilijk is om de remmen te doseren. En het systeem kan deze ‘behandeling’ maar een beperkte tijd aan. Vergeet dus deze ‘marteling’ en houdt een soepel ritme aan, waarbij de Giulietta QV helemaal tot zijn recht komt.
Conclusie
Ga deze Alfa vooral niet vergelijken met de Renault Mégane RS, Opel Astra OPC en andere raketten uit dit segment. Daarvoor hadden we graag een GTA-variant gezien, radicaler maar helaas (nog?) niet voorzien. De Giulietta Quadrifoglio Verde is vooral bestemd voor een snelle rit. Zie het als een snelle gezins-GT, met melodieuze mechaniek en bijhorend silhouet. Precies dat is zijn charme.
