Vergeten model: Chevrolet Camaro, de American Dream voor € 5.000

Samen met de Ford Mustang, Plymouth Barracuda en Pontiac Firebird is de Chevrolet Camaro een van de belangrijkste “pony cars” uit de jaren 60. Met de jaren kwamen helaas ook milieu- en veiligheidswetten, en torenhoge verzekeringspremies. Het gevolg: het vermogen van deze legendarische modellen ging drastisch naar beneden, waardoor ze alleen hun naam nog hadden om hun klanten te laten dromen.

Terug naar de bron

Begin jaren 90 keerde het tij voor het universum van de pony cars. De constructeurs wilden terug naar de eigenschappen die hun succesmodellen bepaalden: een stoere smoel en motoren boordevol pk’s. De vierde generatie van de Chevrolet Camaro zag het daglicht in 1992, met agressieve lijnen.

Alles was mogelijk

Net als in de gouden jaren 60 bood de Camaro al snel heel wat mogelijkheden: coupé of cabriolet, manuele bak of automaat en V6- of V8-motoren. Chevrolet koos er immers voor om viercilinders links te laten liggen en terug voor grotere motoren te gaan. Al was dat relatief, want de basis-V6 was weliswaar 3,4 liter groot, maar produceerde amper 162 pk. Gelukkig was de topmotor een V8. Die was afgeleid van de Corvette en was goed voor 280 pk.

Facelift

In 1998 kreeg de Camaro een facelift, wat hem geïntegreerde koplampen opleverde, een nieuw (maar nog steeds slaapverwekkend) interieur, en krachtigere motoren. De sportiefste Camaro beschikte over een “LS1”-V8 van 5,7 liter en 329 pk. Met een manuele zesversnellingsbak zorgde dat voor vuurwerk: 0-100 km/u in 5,5 seconden en een topsnelheid van meer dan 250 km/u. In 2002 ging deze Camaro op pensioen.

Vandaag

Met een goede “pony car” moet je eigenlijk voor de topversie gaan: een 3.4 V6 coupé met automaat heeft namelijk niet dezelfde charme als een Z28 met manuele versnellingsbak en Corvette-V8. Dat heeft natuurlijk ook zijn weerslag in de prijzen: alles begint bij € 4.000 voor een exemplaar dat een revisie nodig heeft. Voor € 15.000 vind je een uitstekend exemplaar met V8.