Honda
Dit rode exemplaar van de originele NSX uit 1991 werd gebruikt door de legendarische F1-coureur als persoonlijke wagen.
De enige reden waarom Ferrari productiewagens ging bouwen, was om zijn race-activiteiten te financieren. En die auto's met hun uitzonderlijke motoren werden al snel een groot succes. De 250-reeks kan worden beschouwd als de eerste die gebouwd wordt via een industrieel productieproces. De reeks bereikte zijn commerciële hoogtepunt met de 250 GTE, de 'gezinsvriendelijkere' versie met 4 zitplaatsen in plaats van twee. Ferrari produceerde er bijna 1000 van! Deze auto met een meer familiegericht roeping is niet naar de zin van een aantal puristen, maar hij kreeg de goedkeuring van de stichter van het merk, Enzo Ferrari, die de andere modellen vanbinnen te smal vond!
Te tam!
Met zijn 3-liter V12-motor die (op papier) 240 pk leverde, was de 250 GTE een pittige auto... in het juiste toerentalgebied! Veel klanten wezen op het gebrek aan koppel in de lage toeren, en dat deed ook Luigi Chinetti, de Amerikaanse invoerder van het merk, die een stevige invloed had op het bedrijf. Voor de volgende generatie was een grotere motor nodig. Daarom ontwikkelden de ingenieurs voor de toekomstige 2+2 een 4 liter-versie van het blok, die 300 pk beloofde en vooral een grote toename van het koppel bij lage toerentallen....
Onopgelost mysterie?
Helemaal aan het eind van de productie van de 250 GTE, toen de nieuwe 330 GT 2+2 bijna klaar was, nam Ferrari een verrassend besluit: het stopte met de productie van de 250 en verving hem door een tussenmodel, met het koetswerk van de 250 GTE maar de motor van de nieuwe 330 GT 2+2, de 'grote' 4 liter. Hij kreeg de naam 330 America, en er werden slechts 50 exemplaren gebouwd. Was dit een beslissing van Enzo Ferrari, die naar verluidt teleurgesteld was over de prestaties van de auto? Of was het een verzoek van Luigi Chinetti? Of was het een tactische keuze om de laatste paar koetswerken van de 250 GTE te verkopen? Niet alle kenners en historici zijn het erover eens...
Vandaag
Ondanks zijn grote zeldzaamheid is deze Ferrari niet zo gewild als men zou denken. Zijn prijs, naar schatting tussen de 400.000 en 500.000 euro, lijkt vrij hoog, maar is veel lager dan die van de 2-zits modellen. Het hier getoonde exemplaar wordt aangeboden door RM Sotheby's en wordt op 26 november geveild in München.
Wil je steeds het laatste autoadvies ontvangen?
Vond je dit artikel interessant en wil je steeds het laatste autoadvies, autoweetjes en tips meteen in je mailbox? Schrijf je – net als meer dan 300.000 autoliefhebbers – nu gratis in via e-mail:
