« Er is geen twijfel mogelijk : nooit werd een nieuwe wagen zo betwist als de Cayenne ». Deze zin, uitgesproken door een van de verantwoordelijken van Porsche zelf, tijdens de persconferentie georganiseerd voor de lancering van het nieuwe model, vertaalt de twijfel die aan het merk knaagde toen de eerste Cayenne, op 20 augustus 2002, de lopende band van Leipzig verliet. Niet sportief genoeg, niet echt Porsche… De productiedoelstellingen werden beperkt tot 20.000 stuks per jaar. Ze zijn overgegaan tot 40.000 het jaar daarna om uiteindelijk te komen tot de verkoop van 150.000 Cayenne’s tegenover een planning die er maar 80.000 voorzag ! Fijner Het is dus wel degelijk deze Cayenne die Porsche afschoot op een nieuwe planeet : deze van de verkoopvolumes. De nieuwe generatie moest zich dus in de voortzetting bevinden, maar met een echte ommekeer. Wat de stijl betreft, moet men zich niet wanhopig een uitweg zoeken, maar deze grote SUV ontwikkelde zich in meer fijnheid en harmonie. Hij ziet er minder breed uit, minder hoog en wordt beter op de weg geplaatst. Zijn aanzicht wordt overheerst door platte lichten die zich veruit naar achter uitstrekken. De hoeken van de spatborden werden meer uitgesproken dan in het verleden, wat het gespierde uitzicht van de wagen versterkt. Maar het belangrijkste is zonder twijfel het feit dat deze Cayenne zich beter in de lucht doordringt dan zijn voorganger. De CX-waarde is teruggevallen van 0,38 (V6) of 0,39 (V8) en 0,35 voor de drie versies. Deze verbetering is te wijten, onder andere, aan de nieuwe wieldeflectors, aan de aerodynamische ribben, aan de herziene achteruitkijkspiegels en aan de geprofileerde dakspoiler. Dit alles werkt vanzelfsprekend samen aan de beheersing van het verbruik waar deze nieuwe motorgeneratie er zijn steentje bijdraagt. Directe injectie Tussen de voornaamste vooruitgangen van de nieuwe Cayenne bevinden zich de motors. En vooral met een toegankelijke versie de V6, d.w.z. de meest verkochte van de Belgische markt. Om eerlijk te zijn, bewaar ik geen goede herinneringen van mijn testrit met de Cayenne V6 « eerste generatie ». En terecht, zijn prestatievermogen paste niet bij Porsche, en ik herinner mij dat ik « nauw achtervolgd werd » door een Golf TDI ! De ingenieurs van Weissach hadden dus heel wat werk voor de boeg maar ze hebben er toch hun werk van gemaakt. De cilinderinhoud van deze « basis » motor is overgeschakeld van 3,2 naar 3,6 liters. Maar dat is niet alles, want, net zoals de twee V8, geniet hij voortaan van de directe benzine injectie. Het rendement wordt geoptimaliseerd en het verbruik daalt met 4,4%. In de cijfers, wint deze V6, waarvan de openingshoek van de cilinders van 15 naar 10,6 graden gaat, waarbij hij 40 pk wint en 75 Nm in koppel. Dus wint hij één volle seconde bij de 0 tot 100 oefening, en de topsnelheid is nu van 227 km/u. Kortom, het is helemaal niet meer dezelfde wagen en het rijplezier werd vermenigvuldigd, zeker met een manuele 6-doos. And...the finishing touch : de klank is sportiever dan in het verleden. Plus, met een druk op de knop « sport » laat hij een beter respons van de gaspedaal. Geen neigingen op de baan Het derde ontwikkelingspunt voor de Cayenne : het weggedrag. Men had al recht op de actieve (pneumatische) veringen, maar hier komt de actieve koersstabilisator. Beschikbaar in optie, de PDCC (Porsche Dynamic Chassis Control) maakt een beroep op twee stangen (één vooraan, de andere achteraan) die in reële tijd de bewegingen van de carrosserie tegen elkaar opwegen. Hydraulische vijzels werden in de wielassen opgenomen en zijn zo in staat om een bijstand te geven voor dat de wagen zich in de bochten buigt. In de praktijk is dit een verbluffend en doeltreffend systeem. De Cayenne buigt perfect plat tot aan een zijdelingse versnelling van 0,65 G, waarna een lichte karbeweging toegestaan wordt om de bestuurder te verwittigen dat hij de fysische grenzen van de vaste wegligging behaald heeft. De PDCC verbetert dus het comfort en de wegligging in bochten, maar vermindert ook de hinderlijke frequenties van een beschadigd wegdek. En wat betreft de prestaties, wint een Cayenne die voorzien werd van een PDCC, 4 seconden om de lus rond de Nurbürgring af te ronden ! Ja maar, wat bij 4x4 gebruik ? Beperken deze stangen de bekwaamheid niet tot overschrijden ? Welnu neen, want ze kunnen ontkoppeld worden in twee « halveerstangen », wat wijde brugkruisingen toelaten. Deze manoeuvre gebeurt automatisch vanaf het ogenblik dat de bestuurder de kortere versnellingen instelt. Magisch, niet ?