Eén van de grote afwezige op het Salon van Brussel, die trouwens getuigt van de herstelde gezondheid van de Italiaanse constructeur, staat in de trend van de "maxi-supermot's", waarvan het aanbod steeds verder groeit op de markt. En deze Aprilia Dorsoduro heeft geen tekort aan argumenten om zich een plaatsje te veroorloven onder de zon.
De kloof wordt steeds wijder tussen de klassieke Supermot's, vaak monocilinders die tussen 450 en 690cc liggen, en de grotere, vaak te krachtig zoals een BMW HP2, een Ducati Hypermotard of een KTM 990 Supermoto.
Aprilia voerde met de verbazende SXV 4.5 & 5.5 toen al vernieuwing in waarbij, althans voor zijn categorie, een originele tweecilinder voorgesteld werd. Met de SMV, wil Aprilia opnieuw verrassen door zich in te schrijven tussen de "grote" en de "kleintjes" met de ambitie het beste van de twee uit te halen. En logischerwijze zou de Dorsoduro zich handiger moeten voorstellen dan de "grote", en zou krachtiger moeten zijn dan de "kleine". Aprilia vindt er de middelen in.
Een verzorgde design, een ijzeren/aluminium frame voor het omsluiten van een watergekoelde tweecilinder in V, een dubbele nokkenas en 4 kleppen per cilinder geërfd van de Shiver : de home-made recepten hebben een goed en verzorgd voorkomen met een upside down vork van 43mm, een aluminium slingerarm met monoshock en radiale rembeugels.
De 95 pk van de twin worden bediend door een elektronische regeling van het gas uit een jongere generatie. Men moet toegeven dat het systeem dat op de Shiver verscheen geen volledige voldoening gaf. Wedden, dat het "ride by wire" hier beheerst zal worden.
De echte "racing" stijl laat zich minimalistisch 'naked' vertonen, met " the Italian touch" waarmee hij nog meer afstand neemt in een veelbelovend segment.