Piaggio heeftt de middelen en de strategie om een merk te relanceren. Zie maar eens hoe dynamisch zijn verscheidene merken voor de dag komen. Zo werden er bvb nooit eerder zoveel Vespa's verkocht! Piaggio kent geen enkele concurrent voor zijn 3-wielige scooter de MP3; Aprilia vult de leemte in zijn gamma met innoverende motors zoals de Mana; Gilera stelt de krachtigste scooter voor die ooit op de markt gebracht werd en Guzzi daagt onbeschaamd de flat twins van BMW uit. De 1200 Sport mikt op de R1200R, de recente Stelvio durft het hoofd te bieden aan de 1200GS en de Norge, die we hier testen, werpt zich als de grootste concurrent op van de standaard in de categorie van de GT's, de erfgenaam van een lange en roemvolle afstamming, de R1200RT.
Verleiding
Van bij de eerste oogopslag verleidt de Norge. De BMW's hebben een persoonlijke stijl, volgens sommigen zelfs té. Daar tegenover staat de Norge die heel wat sensueler is en in zijn categorie zeker bij de mooisten mag gerekend worden. De designers hebben het uitstekende idee gehad om de mythische architectuur van het motorblok naar voren te brengen. De V-Twin is al veertig jaar lang het kenmerk van de Guzzi's. Met zijn comfortabel zadel dat op de juiste hoogte staat laat de Norge zich gemakkelijk beheersen. Althans diegene die een dergelijk model gewoon zijn. De eerste blik maakt veel duidelijk: er mankeert weinig Verwarmde handgrepen, elektrisch windscherm, boordcomputer, het zit er allemaal op, maar alles werd niet even logisch geplaatst. De bediening van het windscherm stelt ons al voor de eerste verrassing: een knopje links, het andere rechts, één voor het stijgen, het andere voor het dalen. Why not? Maar de bedieningsknoppen staan zo ver verwijderd dat het onmogelijk is om ze te bereiken zonder de hendels los te laten! Het dashboard, dat compleet is en er rijkelijk uitziet (te rijk zelfs: het chroom is écht plastiekerig!), werd té vertikaal gesteld en bedekt voor een deel het digitale schermpje. Dezelfde opmerking geldt ook voor de TomTom GPS, die standaard op de GTL gemonteerd wordt. Hij weerkaatst zowat elk lichtstraaltje uit de hemel en is enkel in het schemerdonker leesbaar.
Twin
Ook de motor heeft zijn eigen karakter. Twins komen zelden voor, zeker in deze categorie... met uitzondering dan van een zekere... BMW! Ook hier komt de Norge weer appart voor de dag. Op de weg brengt de twin een aangenaam maar duidelijk aanwezig geluid, terwijl hij vanaf traagloop trilt en beeft. De droge koppeling is opvallend luidruchtig, hoewel ze gemakkelijk te bedienen is en eigenlijk geen kritiek verdient. De Norge biedt een uitstekende rijhouding met een breed stuur en toch vrij bescheiden afmetingen. De motor is erg levendig en zorgt voor uitstekende hernemingen, terwijl bij afremmen enkele plofjes in de uitlaat voor een aangename begeleiding zorgen. De motor zelf geeft de Norge het karakter dat heel wat rivalen tekort komen, ook al is hij niet de krachtigste of de meest doeltreffende. Maar toch heb je nooit het gevoel dat je vermogen tekort komt wat nog maar eens het bewijst dat paardenkracht niet alles is. Het frame daarentegen vroeg wat meer aanpassingstijd.
Chassis
Maar eens je het weggedrag onder de knie hebt wordt de Norge handig en zelfs gemakkelijk, tot op zekere hoogte dan toch. De vrije hoogte is wat beperkt en de motor heeft soms de neiging om lichtjes te slingeren. Niets onoverkomelijk echter en we kennen nog GT's die aan dezelfde kwaal lijden. Toch even noteren dat de Norge GTL standaard een brede koffer gemonteerd krijgt en dat bevorderd de rechtuitstabiliteit natuurlijk niet. De te soepele ophanging is erg aangenaam aan een rustig ritme maar is uiteraard geen echte hulp wanneer we de Norge aan het vel gaan. De remmen verrichten hun taak maar zonder uit te blinken. Hier blijven ze ver van de voortreffelijke stopper van zijn rechtstreekse concurrent, de BMW 1200 RT. Voor 12.990€ biedt de Norge GTL een bijzonder goed uitgeruste en boeiende motor met een uitzonderlijke stijl. En dat maakt het grote verschil met zijn concurrenten.