Er was een reputatie om op te petsen, ingenieurs die zich konden bewijzen en vakmanschap om te tonen. Neen, auto’s uit Oost-Europa waren in het begin van de jaren ’90 heus niet allemaal rokende en knallende kleine dreumesen. Helaas was er voor dit supercar-project geen mooie toekomst weggelegd!
Vandaag kiezen de meeste berlines voor dezelfde architectuur (dwars voorin ingeplante motor en voorwielaandrijving), maar in de jaren ’50 was dat nog lang niet het geval. Elke constructeur had zijn eigen ‘wonderrecept’ voor een zo goed mogelijk compromis tussen ruimte en dynamiek. Een van de meest originele was ongetwijfeld de Tatra 603.