Voor we hun acrobatische talenten gaan testen, beginnen we deze confrontatie met een blik op de esthetiek. Ongehoord volgens de puristen (maar een uitstekend idee voor huisvaders): de Clio RS is er alleen nog als vijfdeurs. Niet alleen krijgt hij er twee portieren bij, de Clio RS verliest ook zijn zijvleugels die volgespoten leken met hormonen. Er moet op de centen gelet worden: een specifiek koetswerk ontwerpen voor de sportieve versie kan bij Renault niet meer. Gelukkig geven de aangepaste voorbumper en de kont met diffuser en dubbele uitlaat de Clio RS toch een onmiskenbaar charisma.

Sportief en chic

De Fiesta ST mag overigens ook gezien worden. Vooral met zijn opvallende koetswerk in Orange Molton, nog minder discreet dan het Sirius-geel van de Clio RS. Maar de kleine Ford onderscheidt zich op sportief vlak vooral door de gapende grille die het chroom van zijn kleine zusjes ruilt voor een virieler honingraatrooster. Naast deze twee uitdagende autootjes met hun bodybuilderkits, lijkt de 208 GTI rustiger. Bestudeer je hem van dichterbij, dan voel je dat Peugeot eerder de kaart van chique sportiviteit trekt. De leeuw gebruikt chroom en maakt duidelijk dat hij tot het sportieve universum behoort met bredere zijvleugels, zoals in de tijd van de 205 GTI. Het verzorgde afgewerkte GTI-logo op de C-stijlen achteraan is een sympathieke knipoog naar zijn prestigieuze voorouder.

Finishing tok

Binnenin de Clio RS volgt een desillusie. Tok: de plastics klinken echt hol en dan hebben we het nog niet over de deurpanelen. Wanneer we op de knop van de versnellingspook van de automaat duwen, lijkt het wel alsof we een stuk Chinees speelgoed vasthebben. Voor een ‘topmodel’ waarvoor Renault een aanzienlijk hogere prijs vraagt (vanaf 24.990 euro) is dat toch bedenkelijk. Mooie verrassing daarentegen in de Fiesta ST: de Recaro-zetels zijn standaard (ondanks de scherpe basisprijs van 21.150 euro) toveren een glimlach op het gezicht. Ze verzekeren een perfecte steun en geven de indruk dat je een racewagen bestuurt. Je moet echter op jouw lijn letten: niet elke lichaamsbouw past tussen de wangen van de zetels.              In de 208 GTI vinden we dezelfde chique, sportieve sfeer als aan de buitenkant. De gebruikte materialen verleiden, de afwerking voldoet en de standaardzetels, die leder en stof combineren, ogen elegant en steunen goed. Kortom, je voelt je hogerop in het gamma ondanks een prijs die niet te sterk explodeert (23.315 euro). Het meest karakteristieke in het interieur van de Peugeot is het kleine stuur zoals in de rest van het 208-gamma, dat de indruk wekt dat je eerder een kart dan een auto bestuurt.

Turbogeneratie

We zeggen vaarwel aan de big blocks. Op het menu staat een kleine 1.6 turbomotor met vier cilinders en zo’n 200 paarden voor iedereen. Dat laatste moeten we bij de Fiesta wat nuanceren: officieel ontwikkelt de Ecoboost-motor ‘maar’ 182 pk. Maar een overboost die twintig seconden beschikbaar is telkens je het gaspedaal vloert (altijd dus, bij een sportieve rijstijl op bochtige wegjes) voert het vermogen op tot 200 pk. Dankzij dezelfde truc biedt de Ecoboost-motor uiteindelijk ook het hoogste koppel (290 Nm tegenover 240 Nm voor de Clio RS en 275 voor de 208). Met zo’n soepelheid moet je de toerenteller eigenlijk niet in de gaten houden bij een gewone rijstijl. GTI’tjes kunnen dus ook zuinig en beschaafd zijn tijdens de week. En in het weekend dan?

Kicks

Vanaf de eerste bochten voel je het duidelijk: de 208 GTI rust op een neutraler chassis dan zijn twee concurrenten. Met de Ford en de Renault riskeer je vaker de achter- dan de voorbanden te moeten vervangen, zo enthousiast doet de achtertrein mee. De Clio RS profileert zich als de kampioen van de kicks in scherpe bochten door zijn achtertrein die zich natuurlijk plaatst bij het remmen. Maar gelukkig wordt het nooit verraderlijk. Beter nog: de Clio RS mag dan erg beweeglijk zijn in scherpe bochten, in lange snelle bochten lijkt hij aan het asfalt te kleven. Toch een kleine tip: aangezien de Clio RS deze karaktertrek vertoont zowel met de sport- als met de Cup-ophanging (harder, vooral gemaakt voor circuit), kies je beter voor de zachtste ophanging, die de rug meer spaart. De juiste keuze gezien het wegdek van onze Belgische wegen.

Burgerlijke sport

Met zijn sportophanging rijdt de Clio RS als een GT, zoals de 208 GTI. Met een beetje stuurvaardigheid slaag je er uiteindelijk wel in om de gewichtstransfer te doseren. Ook in de Peugeot verkrijg je zo een lichtjes overstuurd weggedrag. Maar het nirwana zoals in de Fiesta ST wordt niet bereikt. In de kleine Ford moet je compromissen sluiten. Zijn ding is kortweg sportiviteit. Zijn hardere standaardophanging (in de stijl van de Clio RS met Cup-ophanging) zorgt ervoor dat je dagelijks de ribbels en vervormingen in het asfalt voelt. Maar bij een sportieve rijstijl geniet je van een sportieve doeltreffendheid die de Ford-producten waard is. De Fiesta ST zwaait duivels elke bocht in, voor hij zijn bestuurder trakteert op een even opwindend geluid (het leukste van de drie). Moeten we hem echt al teruggeven?

Conclusie

De verhouding tussen prijs en prestaties van de Fiesta ST maakt hem onklopbaar als je een pure sportieveling zoekt. Hij stelt de Clio RS in de schaduw, zelfs al maakt zijn verfijnd chassis ook de Clio erg verleidelijk. De Clio RS is echter middelmatig afgewerkt, Renault vraagt een aanzienlijk hogere prijs en hij stelt zich tevreden met een automaat met dubbele koppeling die niet altijd perfect is. We kunnen ons perfect voorstellen de Peugeot dagelijks te gebruiken, hij trekt overal zijn plan: niet te radicaal bij een rustige rijstijl, niet te ingetogen bij een sportieve rijstijl. Hij profileert zich als meest veelzijdige. Aan jou om te kiezen.