
Om zijn doel te halen om heel zijn gamma nog
dit decennium volledig te elektrificeren heeft Volvo in alle discretie de
motoren van al zijn modellen aangepast. Vergis je niet: dat betekent niet dat
alle auto’s van de Zweden plots puur elektrisch rijden. Neen, bij Volvo
betekent elektrificatie vooral plug-inhybride en, vooral, mildhybride
technologie.

(Zeer) bescheiden duw in de rug
Wat voor hybridisering, zeg je? Je hebt er
zeker al van horen spreken, want deze technologie is eigenlijk gewoon de norm
geworden in de autosector. Het concept is dat de startmotor en de alternator
worden vervangen door één elektromotor. Die heeft zijn eigen aandrijfriem en
kan de rollen van die beide organen vervullen door gewoon zijn polariteit om te
keren. Omdat hij bovendien onder een spanning van 48V werkt, gebeurt starten
soepeler, wordt vertragingsenergie efficiënter gerecupereerd en kan hij bij
hernemingen zelfs een klein duwtje in de rug geven. Daardoor moet de
verbrandingsmotor minder werken en zal zijn verbruik dus in theorie (heel
lichtjes) dalen.

Naamverwarring
Maar terug ter zake, naar ‘onze’ Volvo. In de
XC60 wordt milde hybridisering de norm, net zoals een automatische
versnellingsbak, aangezien de twee samenwerken. Zo verdwijnen de ‘oude’
benzine- en dieselmotoren en maken ze plaats voor een nieuwe reeks
aandrijflijnen met de naam ‘B’. Basisversie is de B4, met een 2.0-diesel van
190 pk. Vervolgens komt de B5, die wordt aangedreven door ofwel een
benzinemotor van 250 pk, ofwel een biturbodiesel van 235 pk. De B6 tot slot
werkt enkel op benzine en ontwikkelt 300 pk. Om het gamma volledig te maken, is
de XC60 er ook nog met twee plug-inhybrides, de T6 (340 pk) en de T8 (390 pk).
Kan je niet meer volgen? Wij ook niet echt…

Minimale wijzigingen
Naast deze nieuwe naamgeving verandert de XC60
helemaal niet. Alleen krimpt de koffer met 22 liter om plaats te maken voor de
kleine lithium-ionbatterij die nodig is voor het mildhybride systeem. Die krimp
gebeurt echter volledig onder de laadvloer en doet dus niets af aan de nuttige
laadruimte.
Hetzelfde
Onderweg voelt de nieuwe versie met milde
hybridisering verrassend gelijkaardig aan zijn voorganger. Het enige voelbare
verschil zit hem in een iets groter comfort omdat het stop-startsysteem nu
soepeler werkt. Verder ligt in de neus nog steeds een diesel die veel meer
lawaai maakt dan we zouden willen, vooral dan onder belasting, en een wat slome
versnellingsbak. Er duikt trouwens ook een nieuwe joystickachtige
versnellingspook op die twee tikken vereist om Drive in te kunnen schakelen, en
twee tikken om de achteruitversnelling in te leggen. Nodeloos ingewikkeld.

Kan beter
Qua verbruik moeten we vaststellen dat net
zoals de rest van de aanpassingen aan de XC60 het verschil minimaal is. Op
papier haalt deze nieuwe B5-diesel een normverbruik van 5,6 l/100 km en een
CO2-uitstoot van 142 g/km (NEDC2.0). Dat is 0,1 liter meer en 2 gram minder dan
zijn voorganger.
Onze test van zo’n 800 kilometer klokte af op
zo’n 6,9 l/100 km. Niet uitzonderlijk, maar wel heel dicht bij het
WLTP-normverbruik (6,1-7,2 l/100 km).

Ons verdict
Met uitzondering van het nieuwe logo op de
kofferklep gaat de overstap op milde hybridisering in deze XC60 volledig
onopgemerkt voorbij. De bestseller van het merk is er wel een beetje
comfortabeler op geworden, maar dat is het ook.