Opel en design: van ontwerp tot seriemodel, de stappen naar succes

In deze studio beveiligd zoals Alcatraz wordt de auto van de toekomst bedacht. Het centrum heeft niet als doel om de koplampen en bumpers van de huidige modellen te hertekenen, maar om de grote lijnen van de auto van de toekomst vast te leggen. Een lastige opgave die ons al mooie projecten opleverde zoals de Experimental GT als voorbode van de GT in 1965, de Opel CD (1969, een gestroomlijnde coupé aangedreven door een V8-motor), de GT2 met schuifdeuren (1975) en de Tech1 uit de jaren tachtig.

Gelijkenissen

Net als vandaag vertrok vroeger alles van een idee, van een ontwerp op papier. Maar de technieken zijn geëvolueerd en de tekenpennen en papieren maakten plaats voor computertechnieken. We konden een reconstructie van de studio uit 1964 vergelijken met de huidige en bepaalde elementen zijn toch gebleven. De sfeer bijvoorbeeld. Deze plaatsen stralen creativiteit uit. Handen bewegen, er wordt nagedacht en getwijfeld; allemaal in een rustige maar intense activiteit.

Wat zijn de stappen voor serieproductie?

Alles begint met een visie die beantwoordt aan een vraag. Eens het idee is vastgelegd, wordt besloten over de architectuur van de auto (de afmetingen, de proporties, …). Vervolgens komt de ontwikkelingsfase, de langste en moeilijkste. Tijdens deze fase wordt rekening gehouden met vereisten zoals de wetgeving. Hier begint het hart van de auto te kloppen. Logischerwijze volgt dan de serieproductie en de lancering van de auto.

Vandaag, het design in stappen

Wie heeft wat nodig? Dat is de sleutelvraag. Op basis van een tekening tekenen de designers een model in drie dimensies op de computer. Photoshop laat toe  om het aantal stappen drastisch te beperken: 50 jaar geleden gebeurde alles nog met de hand op gigantisch papier waarmee het model op ware schaal getekend kon worden.

Dan zijn er nog de details: nog altijd op de computer, werken ontwerpers met programma’s om eventuele problemen op te sporen, zoals een te beperkte hoofdruimte of een slecht getekende beenruimte. Het hertekende product wordt, nog altijd virtueel, in een context geplaatst (op een strand of in de straat) om te bepalen met welke kleuren het ontwerp het best tot zijn recht komt en om eventuele ‘valste noten’ op te merken.                                                          

Miniatuur

Dan komt de realisatiefase. Geen echt prototype, maar eerder een concept op beperkte schaal. Vandaag zorgt 3D voor bijzondere resultaten. Dan moet nog bepaald worden welke materialen en stoffen gekozen worden voor het interieur en welke gimmicks aan het exterieur. Hiervoor komt de inspiratie vaak uit de nieuwste trends van de modewereld.

Maquette

Ons project krijgt vorm, we kunnen een rudimentair framework bouwen, maar met respect voor de kosten. Het laat toe plaats te nemen in de ‘auto’ en eventuele kritieke punten op te merken, zoals de ergonomie en de ruimte. Dan wordt net zoals vroeger een maquette uit klei gebeeldhouwd. Vroeger gebeurde dat met de hand, vandaag maken machines het mogelijk om heel wat tijd te winnen door dag en nacht door te werken, sneller dan een menselijke hand zou kunnen. Al is die zeker nog niet overbodig, want verfijnde details en ontwerpideeën komen nog altijd uit het menselijke brein.