Waarom het nieuwe bandenlabel niet alles zegt

Na wasmachines, televisies en koelkasten kleeft sinds 1 november ook op autobanden een energielabel. Automobilisten kunnen zo gemakkelijker de kwaliteiten van een nieuwe band beoordelen en tot 300 euro besparen op hun brandstofkosten. Toch mag je je niet blindstaren op het label.

Sinds de introductie van het energielabel in 1992 zijn huishoudtoestellen veel zuiniger geworden. De Europese overheid hoopt met een vergelijkbaar label voor nieuwe autobanden hetzelfde effect te sorteren. Banden van personen-, bestel- als vrachtwagens geproduceerd sinds 1 juli 2012 moeten vanaf 1 november 2012 verkocht worden met het label. Dat wordt met een sticker op de band gekleefd (behalve op vrachtwagenbanden) en vermeld op het promotiemateriaal en de factuur.

Het label geeft informatie over drie belangrijke criteria: de rolweerstand, de grip op een nat wegdek en het rolgeluid van de band.

Rolweerstand

De weerstand die de band ondervindt als hij over het wegdek rolt, uitgedrukt in een score van A tot G, is verantwoordelijk voor 20 procent van het brandstofverbruik en de CO2-uitstoot van een auto en zelfs 30 procent van een vrachtwagen. Dat voel je in je portemonnee. Het prijsverschil tussen een personenwagen met een A- of een G-band loopt op tot 300 euro tijdens de volledige levensduur van de band (35.000 km, verbruik van 8 l/100 km en brandstofprijs van 1,5 euro/liter). Wil je weten hoeveel je zelf kunt besparen? Rubberfabrikant Lanxess ontwikkelde hiervoor een speciale applicatie die je kunt gebruiken online of op jouw iPhone/iPad.

Grip op nat wegdek

De grip op een nat wegdek wordt gemeten met remtests en is cruciaal voor de veiligheid, zo bewees Goodyear tijdens een persevenement in zijn testcentrum in Luxemburg. Twee identieke auto’s remden op een natte piste af van 100 km/u tot stilstand. Terwijl de auto met C-banden al stilstond, haalde het exemplaar met E-banden nog een snelheid van 47,26 km/u. De remafstand van  A- en G-banden verschilt zelfs 18 meter of vier wagenlengtes.

Rolgeluid

Het derde criterium is het lawaai dat de band produceert als de auto of de vrachtwagen voorbijrijdt, uitgedrukt in decibels. Een score van één tot drie geluidsgolven geeft ook aan of de band beter, gemiddeld of slechter scoort in vergelijking met de toekomstige Europese geluidslimiet. Eén zwarte golf meer betekent 3 dB extra. Dat lijkt weinig, maar verdubbelt het lawaai.

Onvolledig

De grote bandenfabrikanten juichen de komst van het label toe, maar wijzen erop dat het onvolledig is. Het vertelt je bijvoorbeeld niets over de levensduur van de band of de grip op een droog wegdek. En er wordt geen onderscheid gemaakt tussen zomer- en winterbanden.

“We hebben maanden gediscussieerd over wat er allemaal op het label moest staan”, zegt Ivo Belet, die als centrale rapporteur in het Europees parlement nauw betrokken was bij het dossier. “We mochten de kar niet overladen met een label dat informatie geeft over alle mogelijke criteria, maar even onbegrijpelijk is als de bijsluiter van een geneesmiddel. Het moest zo gebruiksvriendelijk en eenvoudig mogelijk zijn.”

Kortzichtig aankoopgedrag van consumenten kan bandenfabrikanten ertoe verleiden om te focussen op de drie criteria van het label en andere factoren te verwaarlozen. Daarom blijven onafhankelijke tests van automobielclubs en consumentenorganisaties, die ongeveer vijftien criteria testen, een betere bron van informatie dan het bandenlabel.

Het succes van het bandenlabel hangt ook af van het toezicht door de lidstaten. Er is geen Europese homologatie: de bandenfabrikanten verzamelen zelf de informatie voor de labels op basis van objectieve en nauwkeurig vastgelegde testprocedures en de lidstaten moeten controleren of alles klopt. In België is de FOD Mobiliteit hiervoor verantwoordelijk. De Europese Commissie maakt over drie jaar een eerste balans op van de impact van het bandenlabel.