Mercedes F800 Style: grijze massa

De Duitse hersencellen blijven ons verbazen door hun vindingrijkheid. Deze studie van Mercedes staat bol van de technische innovaties. Zowel op het vlak van sportiviteit, stijl, comfort, veiligheid als ecologie toont de F800 Style de knowhow van de Duitsers.

Dynamische lijn

Op basis van een nieuw platform dat kan aangedreven worden door verscheidene types motoren, tekende Mercedes een sportieve berline die gestrekt oogt. De sobere coupélijn laat echter niet vermoeden dat dit een technologisch pareltje is.

Hybride of brandstofcel

Het platform kan met twee verschillende aandrijfeenheden uitgerust worden. In het eerste geval opteert Mercedes voor een plug-inhybride. De V6-benzinemotor van 300 pk wordt dan bijgestaan door een elektrische motor van 109 pk. Samen zorgen zij voor uitstekende prestaties: de topsnelheid bedraagt 250 km/u en in 4,8 seconden spurt de F800 van 0 naar 100 km/u. In puur elektrische modus is hij maximaal 120 km/u snel en heeft hij een autonomie van dertig kilometer. Gemiddeld verbruikt de F800 2,9 l/100 km en stoot hij 68 g CO2/km uit.
De tweede aandrijflijn bestaat uit een brandstofcel die een elektrische motor van 136 pk en 290 Nm voedt. Die motor zagen we eerder al onder de kap van de B-Klasse Fuel Cell, die in beperkte mate gecommercialiseerd wordt.

HMI

HMI, wat staat voor Human-Machine Interface of een systeem dat mens en machine verbindt, is een andere innovatie. Het omvat een camera die de beweging van de handen registreert als die naar het infotainementsysteem reiken. De computer berekent welke toets je wil aanraken en schakelt die functie automatisch in. Intuïtiever, sneller en bovendien schoner want je laat geen vuile vingers meer achter op het aanraakscherm.

Automatische piloot

Met deze functie riskeert Mercedes een polemiek op gang te brengen. Het systeem baseert zich op de gegevens van de actieve snelheidsregelaar om de auto in lengterichting of van het ene baanvak naar het andere te verplaatsen in files tot 40 km/u. Volledig automatisch. De bestuurder kan dus rustig relaxen in zijn zetel, terwijl de auto alles zelf doet. We zijn dus niet ver meer van de auto die zich autonoom van punt A naar punt B begeeft. Toch mogen we niet vergeten dat de bestuurder nog altijd verantwoordelijk blijft, zoals de kapitein op zijn schip.