Opinie: waar is de passie?

Het staat niet goed om autoliefhebber te zijn. De discussies aan de toog draaien tegenwoordig niet meer over jouw gemiddelde snelheid tussen Brussel en De Panne, maar over het gemiddelde verbruik of de CO2-uitstoot van jouw nieuwste aankoop. Politieke correctheid haalt de bovenhand. Goed voor het milieu vind je? Ongetwijfeld, maar wat met de gepassioneerde autofans? Vinden zij de Polo Bluemotion nu plots even sexy als een Bugatti Veyron?

De olie vliegt erdoor

De schaarste van de heilige olie, de prijzen per vat die exploderen, het verkeer dat steeds meer verzadigd geraakt, de snelheidsbeperkingen die almaar scherper worden, de vervuiling en andere problemen komen het imago van de auto uiteraard niet ten goede. De auto wordt met de vinger gewezen en verantwoordelijk geacht voor heel wat gevaren. Personen die openlijk verliefd zijn op hun auto bestaan alleen nog in de geschiedenisboeken. De auto is tegenwoordig een noodzakelijk kwaad.

En toch...

Hoe verklaar je dat in die context spectaculaire en gulzige auto's voorspoedig blijven verkopen? Misschien omdat ze direct inspelen op emoties. Door de duw in de rug, door het steeds beter geïnspireerde design, door hun geluid en door de sfeer die ze oproepen. Vraag aan een kind om aan boord van een Ferrari te klauteren en hij of zij zal grote ogen trekken, niets van het spektakel willen missen en zich verheugen om het minste detail. Die blik vol emoties vinden we, gelukkig, ook bij volwassenen. Grote kinderen die hun passie tegenwoordig in het geheim beleven, maar van wie het hart nog altijd sneller slaat als ze een mooie bolide zien passeren.

Ik hou van jou

Neen, het is geen goed idee om openlijk jouw liefde te verklaren voor de meest prestigieuze vierwielers. Je zult wellicht met de vinger gewezen worden. Maar weet dat andere personen in hetzelfde geval verkeren en dezelfde passie beleven. Laten we daarom elkaar liefhebben, autofans.