Aston Martin
De nieuwe Aston Martin Vanquish wordt nog in 2024 officieel onthuld en krijgt een biturbo-V12 met 835 pk en 1.000 Nm!
Donald Healey hield niet alleen van mooie auto’s, maar was ook een pienter zakenman. Hij had snel door dat hij niet alleen snelle roadsters nodig had, maar ook een instapmodel dat je “op een motorparkeerplaats” kwijt kon. Hij sloeg de handen in elkaar met BMC (British Motor Company), en in 1958 verscheen de Sprite.
Kikkerogen
Door zijn bolle koplampen kreeg die al snel de bijnaam “Frogeye”. De atypische stijl deed hem sympathiek ogen, maar had een triviale oorzaak: de designers wilden eerst opklappende koplampen zoals later de Porsche 928 zou krijgen. Maar dat was financieel niet haalbaar, dus werden de koplampen gewoon vast op de motorkap gemonteerd.
Eenvoud voorop
Om de prijs te drukken, moest Healey stevige toegevingen doen op vlak van comfort: de Frogeye was een spartaanse roadster in de beste Britse traditie, en had dus geen openende ruiten, openende koffer of verwarming (standaard). Technisch was de Frogeye wel modern, met een tandheugelstuur en een monocoqueplatform.
Sensaties voor prestaties
De Austin-Healey zette prestaties neer die de eerste de beste bromfiets deed lijken op een Kawasaki-racemachine: de 948 cc grote viercilinder werd wel onder handen genomen, maar produceerde amper 44 pk, met een weinig enthousiaste soundtrack. Gelukkig was het chassis levendig en beweeglijk, en had je met een lengte van 3,5 meter en een gewicht van 650 kilogram overal plaats.
Evoluties
De auto werd gebouwd in de MG-fabriek in Abingdon, en kon op wat jaloezie rekenen van dat laatste merk. In 1961 brachten beide merken een gemeenschappelijk model uit (de MG Midget en Austin-Healey Sprite). De motor werd iets krachtiger, maar de stijl werd volledig aangepast, met de nodige comfortitems.
Vandaag
Net als alle auto’s uit die tijd houdt de Sprite van roest. En dat is natuurlijk nog erger bij een monocoque en een grote motorkap die bijna de hele voorkant inpalmt, met als een… Jaguar E-Type. Mechanisch zijn er geen grote problemen, zijn onderdelen makkelijk vindbaar en kan je redelijk veel zelf doen als je wat handig bent. Een Sprite is wel redelijk duur: reken op minstens € 20.000 voor een mooi exemplaar, een stuk meer dan zijn opvolgers, die nochtans comfortabeler zijn om mee te rijden.
