Ferrari
De opvolger van de 812 eert de Ferrari GT's uit de jaren '50 en '60 en behoudt zijn atmosferische V12 met 830 pk en zonder enige elektrische assistentie!
Het verhaal van de Paseo begint in 1991. Toyota brengt een tweedeurscoupé op de markt die zijn fundamenten deelt met de Tercel, op dat moment een goedkoper alternatief voor de Corolla, en een model dat voornamelijk in Noord-Amerika werd verkocht.
Bescheiden vermogen
De coupé, met 2+2-opstelling (twee zitplaatsen vooraan, twee noodzitjes achteraan), wordt Paseo gedoopt, en krijgt een atmosferische 1.5 viercilinder onder de kap. De vierpitter produceert 100 pk en 123 Nm, en is gekoppeld aan een manuele vijfversnellingsbak of een viertrapsautomaat.
Nummer 2
De eerste generatie van de Paseo wordt alleen verkocht in Noord-Amerika, Groot-Brittannië en Australië. Wij moesten wachten tot 1996, wanneer de volledig vernieuwde Paseo debuteerde. Generatie twee ondergaat vooral koetswerkwijzigingen, maar blijft technisch zowat hetzelfde. Er verschijnt ook een cabriolet, maar die vindt slechts met mondjesmaat zijn weg tot bij ons.
Minder pk
Onder invloed van de strenge Amerikaanse uitstootnormen ziet de viercilinder zijn vermogen terugvallen. De nieuwe generatie van de 1.5 produceert geen 100 pk meer, maar 90. Het koppel gaat met 130 Nm lichtjes naar omhoog, de versnellingsbak blijft nog steeds een manuele vijfbak of viertrapsautomaat.
Braafjes
Echt uit de band springen doet de Paseo niet, zeker vergeleken met de Supra of zelfs de Celica die Toyota op dat moment in de catalogus heeft. De sprint naar 100 km/u duurt 10,9 seconden, de topsnelheid ligt op 185 km/u. Ook het design blijft aan de brave kant, en mist een vleugje exotica. In 1999 leggen de Japanners de productie van de Paseo stil.
Vandaag
De Toyota Paseo lijkt vandaag wat van de aardbodem verdwenen. Tenminste: in ons land. Over de grens kan je nog wel een exemplaar op de kop tikken. Je betaalt dan € 2.000 tot 3.000 voor een Paseo met een redelijke kilometerstand. Een zeldzame cabriolet betaal je zowat € 1.000 meer. De Paseo is zoals elke klassieke Japanner betrouwbaar, maar heel wat exemplaren vielen vooral in de late jaren 90 ten prooi aan tuningliefhebbers. Je gaat dus beter de geschiedenis van de auto even na voor je hem koopt.
