Terug naar de bron

Twee deuren minder voor meer sportiviteit

Met deze M135i maakt BMW van de gelegenheid gebruik om een nieuwe koetswerkversie van de 1-Serie voor te stellen: een driedeurs met sportiever silhouet. En in het geval van de M135i wordt de sportiviteit nog wat aangescherpt. BMW knoopt weer aan bij de mythische zescilinder-in-lijn door zo’n pareltje onder de motorkap van de 1-Serie te glijden.

Mythische zescilinder

Het is niet om het even welke zescilinder: een drieliter benzinemotor met turbo, in een variant die 320 pk en 450 Nm levert. Het spreekt voor zich dat de 1-Serie hiermee sportieve ambities koestert: 4,9 seconden om 100 km/u te bereiken en 250 km/u topsnelheid. Als transmissie biedt BMW de keuze tussen een handgeschakelde bak met zes versnellingen of een achttrapsautomaat die minder verbruikt en sneller accelereert. Binnenkort wordt een variant met xDrive-vierwielaandrijving beschikbaar.

M Performance

Zeg nooit M1 tegen de M135i! Het is geen echt M-product zoals de 1 M Coupé, de M3 of de M5 maar een model van de afdeling M Performance. Deze tak van de M-afdeling ontwikkelt sportieve varianten die wat rustiger zijn dan de echte M’s, een beetje zoals S tegenover RS bij Audi. De eerste modellen zijn de M550d en X5/X6 M550d met zescilinder diesel en 381 pk.

Hoe presenteert hij zich?

Behoorlijk discreet eigenlijk. Als we het flamboyante blauw even vergeten, krijg je met de M135i een echte sportieveling met discrete allures. De velgen, de specifieke bumpers, de diffuser achteraan en de twee uitlaten verraden zijn ware aard. Agressief wordt het niet, eerder elegant en in de geest van de tijd.

Music, maestro!

Met zo’n pareltje van mechaniek de weg op gaan is altijd een moment van zeldzaam plezier. De zes cilinders ontwaken met een diepe, krachtige grom. Een unieke melodie die je voortdurend laat variëren bij verschillende toerentallen en belastingen. Een puur plezier voor muziekliefhebbers.
Maar de uitzonderlijke stem is niet de enige troef van de motor: de zes cilinders duwen woest vanaf het begin van de toerenteller tot de rode zone bij 7.000 tr/min. De motor is zonder twijfel het pronkstuk van deze M135i, hij verkeert nooit in ademnood..

De kers op de taart is de automatische versnellingsbak: zacht in comfortmodus, reactief in sportmodus en bliksemsnel in de manuele modus. Een pareltje en de perfecte bondgenoot van de grommende zescilinder.

Banden met helium?

Uiteraard moest het onderstel verstevigd worden om  zo’n vermogen te kunnen verdragen. De besturing, de geometrie, de schokdempers en de veren werden aangepast en vanzelfsprekend werden de remmen verbeterd. Toch is er iets mis … Het lijkt alsof de voorbanden opgeblazen zijn met helium! Misschien was het een geïsoleerd geval op onze testwagen of ben ik nog altijd niet gewoon aan de nieuwe stuurbekrachtiging, die te kunstmatig aanvoelt naar mijn smaak.

In rechte lijn is er geen probleem. De M135i rijdt alsof hij op rails staat. Absoluut onverstoorbaar en stabiel als een rots, verbazingwekkend voor zo’n kleine auto. Maar op bochtige wegen wekt de auto niet meteen vertrouwen: de kunstmatige besturing en af en toe pompende voortrein zijn de oorzaak. Zo’n krachtige achterwielaandrijver kun je natuurlijk ook besturen met je rechtervoet … Ondanks de grote motor die op de vooras rust, is de M135i evenwichtig. We betreuren alleen dat de auto niet van in het begin vertrouwen inboezemt. Een kwestie van gewoonte, ongetwijfeld ...