Skoda
De tweede generatie Skoda Kodiaq bouwt verder op het succes van zijn voorganger met nog meer ruimte, nog meer praktische snufjes en nu ook een plug-inhybride motorisatie. Valt er nog iets op aan te merken?
Dat wordt bevestigd door Renault in het B-segment. De Modus wist nooit echt te overtuigen. Dus besloot de constructeur om mee te gaan in deze beweging, het geweer van schouder te veranderen en de Captur te presenteren, de eerste SUV met ruit in dit segment. De Clio IV leent zijn platform en enkele motoren. Zo zien we twee benzinemotoren: de Energy TCe 90 met handgeschakelde vijfbak (113 g CO2 /km) en de TCe 120 EDC met automaat met dubbele koppeling (125 g CO2/km). Dieselrijders moeten zich tevredenstellen met de dCi 90 met manuele vijfversnellingsbak (95 g CO2/km), in afwachting van dezelfde dCi 90 in EDC-versie met zes versnellingen en dubbele koppeling.
Afgeleide
De Captur leende het platform van de Clio, zij het met enkele aanpassingen voor de grotere wielen, een must have voor elke SUV die zichzelf respecteert. De wieltreinen werden aangepast en de sporen verbreed. Bijkomend gevolg is de langere wielbasis die zorgt voor een aantrekkelijke interieurruimte. De achterbank verschuift over een afstand van 160 mm, wat de koffercapaciteit verhoogt van 377 naar 455 liter of maar liefst 215 mm knieruimte schept voor de achterpassagiers, een waarde die niet zou misstaan in de Laguna.
Eigentijds
De lijn is losjes geïnspireerd op het prototype Captur, maar vooral schatplichtig aan de Clio IV. We ontsnappen dus niet aan het grotere merklogo met de grote ruit op een zwartglanzende achtergrond, aan de ‘gespierde flanken en wielkasten’ (dat refrein hebben we nog gehoord …) of aan de onvermijdelijke stickers om te personaliseren. De Captur heeft als missie het beste van drie werelden te verenigen: her design en de hoge zitpositie van een SUV, het interieur van een monovolume en de rijeigenschappen van een berline.
We moeten toegeven dat de Captur daar redelijk goed in slaagt. We nemen geen standpunt in tegenover de lijnvoering, maar moeten erkennen dat hij modern oogt en dat de SUV-trekjes goed tot hun recht komen door de 17-duimsvelgen (op onze testwagens) en de bodemvrijheid van 200 mm. Dat wekt de illusie dat uitstapjes op alle wegen mogelijk zijn.
Voorwielaandrijving
Meer dan een illusie is dat niet, want de Captur bestaat niet als 4x4. Te weinig liefhebbers (slechts 3 procent van de Nissan Jukes heeft 4x4) en te veel beperkingen in interieurruimte lagen aan de basis van deze beslissing. Het koetswerk wordt verfraaid met negen kleuren die gecombineerd kunnen worden met drie tinten voor het dak, net als bij prestigieuze referenties zoals de Mini Countryman of Range Rover Evoque.
Achter de uitdagende lijn schuilt een slim interieur, makkelijk om in te leven. De koffer heeft een dubbele bodem om bagage aan het zicht te onttrekken, door de verschuifbare achterbank kun je kiezen tussen meer bagage- of knieruimte en het vaak veel te kleine handschoenvak werd vervangen door een schuif met elf liter inhoud.
Vriend van de familie
Gezinnen zullen ook houden van de voorzetels met gemakkelijk te onderhouden rug uit kunststof of de verwijderbare bekleding met ristssluiting die je kunt wassen op dertig graden. Goed gezien! De personalisatiepakketen van het exterieur volgen drie thema’s (Arizona, Azur en Manhattan) die herhaald worden in het interieur. Het getuigt helaas niet altijd van een goede smaak.
Renault biedt in het interieur een lichte of donkere sfeer. In beide gevallen stelt de kwaliteitsindruk teleur: overal harde plastics zonder verfijning. Maar laten we het positief bekijken: het onderhoud wordt des te makkelijker.
Meer dan alleen gespierde heupen?
We reden met een TCe 120 DCE en een dCi 90. Bij toeval ontdekten we eerst het benzinemodel. Ondanks het beperkte gewicht (respectievelijk 1.180 en 1.170 kg) helpt de afstelling van de DCE-versnellingsbak de TCe 120 niet vooruit. De heupen van de Captur hebben meer spierkracht dan de motor.
Leeg is de Captur nog redelijk dynamisch, maar we hebben onze twijfels of hij nog zo op zijn gemak is met vijf personen en hun bagage aan boord. De dCi trekt zich beter uit de slag. Door de versnellingsbak? Of het extra koppel dat lager in de toeren beschikbaar is? De diesel leek ons aangenamer dan de benzine, temeer omdat de geluiddemping erg verzorgd is en je het mindere vermogen nauwelijks voelt.
Geslaagde zet
De look van een SUV en de praktische kanten van een monovolume: op die twee punten slaagt de Captur. En het weggedrag? Ook dat is een succes. Ondanks de hoge bodem behield Renault een voorbeeld weggedrag. Amusant zelfs, op de kleine wegen van het Baskenland die als speelterrein dienden voor deze eerste test. Geen rolneigingen, een goed comfort, een nauwkeurig weggedrag: de ingenieurs leverden knap werk.
Beperkingen zijn de droge reacties bij lage snelheden op een slecht wegdek en enkele pompbewegingen bij hoge snelheden. Helemaal geen schande en slechts een kleine prijs die je betaalt voor het plezier achter het stuur, dat we konden beleven op aantrekkelijke gewestwegen.
De Captur staat in de loop van mei bij de dealers in drie afwerkingsniveaus: Life (TCe TCe 90: 15.500 euro), Zen (TCe 90: 17.500 euro, TCe 120 EDC: 19.650 euro, dCi 90: 19.400 euro) en Intens (TCe 90: 19.000 euro, TCe 120 EDC: 21.150 euro, dCi 90: 20.900 euro).
