Test: Seat Leon Break, stijl én inhoud

Het is al een tijdje zo dat breaks niet langer genoegen nemen met een snel hertekende achterkant. Zelfs de meest ‘praktische’ modellen kunnen aanspraak maken op een zekere esthetische zorg. Dat geldt natuurlijk ook voor de jongste generatie van de Seat Leon.

Langere achteroverhang

Bij zijn omvorming van berline naar break verandert de Leon niets aan zijn wielbasis. Om zich van zijn neef VW Golf VIII te onderscheiden had de Leon berline namelijk al voor een ‘lange’ wielbasis gekozen (2.686 millimeter in plaats van 2.636 in de Golf). Zijn achteroverhang is wel gevoelig langer geworden: +27,3 centimeter, van 79,5 centimeter in de berline naar 106,8 in de break. Toch is dat deel visueel mooi in het geheel geïntegreerd. Iedereen heeft recht op zijn eigen mening, maar wij vinden niet dat deze Leon Break eruitziet alsof hij met een rugzak rondloopt.

Genereus interieur

Achterin verandert er dus niets in vergelijking met de Leon berline waar we recent nog kennis mee hebben gemaakt. Het interieur blijft ruimschoots voldoende, want dat was al een pluspunt van de Leon. Het is zelfs nog een snuifje guller met hoofdruimte (97,7 centimeter in plaats van 96,9 centimeter) als gevolg van een dak dat minder afloopt.

Functioneel…

Maar vooral in de koffer neemt hij voorsprong. Het eerste goede nieuws heeft te maken met de toegankelijkheid. In de berline is die minder praktisch als gevolg van een hoge laaddrempel, maar in de break wordt hij veel functioneler. Met de dubbele laadvloer in de hoge positie staan laaddrempel en vloer op dezelfde hoogte. Als we toch willen vitten, kunnen we zeggen dat de achterbumper vrij ver uitsteekt en dus wat in de weg zit van je knieën.

…En ruim

Het andere goede nieuws komt van het volume. In de berline blijft dat op 380 liter, even veel als in de vorige generatie van de Leon, maar hier neemt het toe tot liefst 620 liter (met dubbele laadvloer in de laagste positie), even goed als de referenties in het segment. Ter vergelijking: de kampioen, zijn neef Skoda Octavia Combi, slikt 640 liter.

Bij het gebruik weten we de regelmatige en bruikbare vormen van de koffer te smaken, naast de 220-voltstekker en het automatische bagagescherm.

Het is alleen niet mogelijk om de rugleuning van de voorste passagiersstoel neer te klappen om zeer lange voorwerpen te kunnen vervoeren, zelfs niet als optie.

Zeer (te?) kaal

Voorin kijken we uiteraard op hetzelfde, zeer kaalgeplukte dashboard dat de jongste generatie van de Leon kenmerkt. Hoewel we moeten erkennen dat het een zekere elegantie uitstraalt (en dat het kwaliteitsgevoel hoog is), moet je wel veel commando’s ingeven om je doel te bereiken.

Efficiënt

Op de weg toont de Leon Break zich zeer efficiënt, al lijkt hij wel een beetje van het ‘karakter’ te zijn verloren dat zijn voorgangers kenmerkte. Het werkingscomfort is er wel op vooruit gegaan. Vooral met de optionele gestuurde schokdemping DCC van onze testwagen, die een zeer breed spectrum aan persoonlijke instellingen mogelijk maakt.

Geen 110/115 pk

Qua motoren neemt de Leon Break voorlopig het gamma over van de vijfdeurs, met uitzondering van de 1.0 TSI van 110 pk op benzine (maar de kleine 1.0 TSI van 90 pk is er wel nog om een scherpe instapprijs van 22.085 euro te kunnen bieden) en, vreemd genoeg, de 2.0 TDI van 115 pk. Op diesel is er enkel de 2.0 TDI 150 pk met DSG-automaat voor 30.360 euro. Het hart van het benzinegamma wordt gevormd door de 1.5 TSI met 130 pk (25.215 euro) of 150 pk (25.860 euro) met manuele versnellingsbak, of met 150 pk, DSG-versnellingsbak en microhybride ondersteuning van 48V (28.560 euro). Dat betekent in elk geval een bescheiden supplement van slechts 875 euro in vergelijking met de equivalente berline.

Later volgen echter nog andere motorversies, waaronder plug-inhybrides.

Ons verdict

In zijn breakkleedje wordt de Leon een flink pak praktischer zonder veel meer geld te kosten. Je moet alleen kunnen leven met zijn wel heel kaal ogende interieur.