Schoonheid blijft

Discrete facelift

Je moet al kijken met een vergrootglas om de verschillen tussen de vorige en de vernieuwde Freelander te zien: een nieuwe voorbumper en drie nieuwe kleuren in het kleurenpalet. In het interieur evolueren de instrumenten en zien we een Premium-pakket. En dat is ongeveer alles. Zoals vaak zit het beste vanbinnen.

Twee aangedreven wielen minder

Wat? De legendarische constructeur van terreinwagens durft een versie met tweewielaandrijving te ontwikkelen? Dat zal de liefhebbers zeker choqueren, maar heeft zijn voordelen. Door alleen de voorwielen aan te drijven, verliest de Freelander eD4 (2.2 diesel, 150 pk) 75 kg gewicht. Resultaat: het verbruik daalt met 0,2 l/100 km en de CO2-uitstoot bedraagt 158 g/km. Kies je echter voor de sterkere diesel (SD4) met een vermogen van 190 pk, dan kun je niet om de vierwielaandrijving heen. En ook niet om de automaat met zes versnellingen.

Spierkracht

Land Rover heeft de 2.2 diesel grondig herzien en biedt twee varianten aan: 150 en 190 pk. Onze testwagen was uitgerust met de laatste versie, die een koppel van 420 Nm levert vanaf 1.750 tr/min. Is zoveel kracht wel nodig? Maar natuurlijk: de Freelander sleurt niet alleen vele jaren maar ook veel gewicht met zich mee. Hij zet 1,8 ton op de weegschaal, ongelooflijk.

Dat verklaart waarom de prestaties uiteindelijk niet zo denderend zijn: 190 km/u en 9,5 seconden voor de spurt van 0 tot 100 km/u. Maar we moeten eerlijk zijn: met deze motor kan de Freelander zonder moeite mee met het verkeer en heeft hij geen problemen om in te halen. Een licht druk op het rechterpedaal en de automaat reageert prompt en het koppel overwint alle hindernissen. Het gegrom van de motor dringt zelfs niet te ver door in het interieur.

De automaat is een pareltje: soepel, intelligent, snel in zijn reacties en zelfs sportief in de Sport-modus. Je kunt ook manueel schakelen.

Nog altijd modern weggedrag

Als terreinwagenspecialist heeft Land Rover de Freelander uiteraard de nodige off-roadcapaciteiten meegegeven. Met het Terrain Response (een draaiknop waarmee je het soort terrein kunt selecteren) toont de kleine Land Rover zijn kunnen aan de inzittenden. Naast asfaltwegen laat de Freelander gemakkelijk al die pseudoterreinwagens achter zich die meer geschikt zijn om over een voetpad te rijden dan over puntige rotsen.

Ook als je geen fan bent van terreinrijden, mag je gerust zijn. Het weggedrag van de Freelander is meer dan behoorlijk op gewoon asfalt. Hij is gezond en evenwichtig en laat zich lineair en precies sturen. Natuurlijk moet je in het achterhoofd houden dat Britse kost niet te vergelijken is met de mediterrane keuken en dat de extra kilo’s doorwegen als je te fel aandringt.

Gedateerde plastics

De Freelander probeert fris te blijven, maar in het interieur valt hij door de mand: volop goedkope kunststoffen, een voorbijgestreefde centrale console en lompe knoppen. Waar de verfijnde Britse afwerking met leder, hout en andere edele materialen gebleven is? Niet in de Freelander, dat is duidelijk.
Afgezien van die cosmetische overwegingen, is de Freelander wel een auto waarin het aangenaam toeven is: redelijk veel ruimte, genoeg opbergvakken en een vrij comfortabele schokdemping.

Prijs

Voor de SD4 vraagt Land Rover 45.650 euro. Voor die prijs krijg je automatische klimaatregeling, een snelheidsregelaar, een garantie van drie jaar of 100.000 km, een multifunctiestuur, licht-, regen- en parkeersensoren, een radio met acht luidsprekers, elektrisch geregelde voorzetels, xenonkoplampen, aluminium 18-duimsvelgen, … Kortom, een mooie lijst.

Je vreest misschien voor de dranklust van de Freelander, maar deze motor beperkt de schade: 8 l/100 km is zijn gemiddelde. Zeker niet uitzonderlijk, maar wel correct. De CO2-uitstoot bedraagt 185 g/km.

Conclusie

Wellicht bestaan er modellen die sexyer zijn (zeer subjectief), ingewikkelder in elkaar zitten of beter presteren. De Freelander behoudt echter altijd zijn charme, dankzij zijn stoere stijl en zijn kunde om alle hindernissen te nemen. Daar is hij een meester in. De technische aanpassingen geven de Freelander meer longinhoud, stilte en rijgemak en brengen hem opnieuw bij de tijd.