Volkswagen
Er zijn drie redenen waarom elektrische wagens op middellange termijn goedkoper zullen worden.
Veilinghuis RM Sotheby’s windt er geen doekjes om: “Echte autoconnoisseurs zien wat onze zielen al hebben herkend: het aanbod van zo’n autolegende is een unieke kans. Serieuze Ferrari-verzamelaars mogen dit moment niet laten wegglippen, want een publiek aanbod van zo’n unieke GTO komt misschien nooit meer voor in ons mensenleven.” Dat lees je goed: zelfs binnen de ultra-exclusieve niche van de Ferrari 250 GTO, die al meermaals voor tientallen miljoenen euro’s is verkocht, is dit exemplaar met chassisnummer 3765 nog specialer dan de rest. Maar waarom?
4-liter in een GTO!?
Het verhaal begint in 1962, toen Ferrari de 250 GTO voorstelde, een evolutie van de 250 GT Berlinetta met een betere stroomlijn, een lager gewicht en een krachtigere 3 liter-V12 van zo’n 300 pk om een hogere topsnelheid te kunnen halen op het circuit. Een model dat meteen succesvol werd in de competitie, waarmee zijn reputatie als iconisch model werd vastgelegd, maar in datzelfde jaar werden de enduranceraces op Le Mans, de Nürburgring, Sebring en de Targa Florio opengesteld voor wagens met een 4-liter motor. De gelegenheid voor Ferrari om te zien of de GTO nog een tandje hoger kon schakelen.
 |  |
De enige van Scuderia Ferrari
Deze Ferrari 250 GTO is dan ook het enige exemplaar dat door de Scuderia Ferrari zelf werd ingezet, alle andere exemplaren gingen naar private raceteams. Er werd (eveneens uniek voor een 250 GTO) vanuit de fabriek een 4 liter-V12 gemonteerd, oorspronkelijk met drie carburateurs, waarmee chassisnummer 3765 meteen een klassewinst behaalde op de 1.000 km van de Nürburgring. Voor Le Mans werd er nog een krachtigere motor gemonteerd, met zes Weber-carburateurs deze keer, voor een totaal van 390 pk! Helaas bleek dat wat te veel van het goede op La Sarthe, want na als vierde te kwalificeren, bleken de remmen tijdens de race niet krachtig genoeg en kwam de auto in de zandbak terecht, waardoor hij plaatsen verloor en uiteindelijk oververhitte en moest opgeven.
Gevulde trofeekast
Zonder raceklasse om in deel te nemen, werd de 250 GTO in 1963 verkocht en koos de volgende eigenaar ervoor om hem terug in originele GTO-staat te brengen, met dus een 3 liter-V12. De auto was nog vrij succesvol in heuvelklimraces, alvorens hij naar de VS werd overgebracht in 1967, waar hij tot nu toe is verbleven. De huidige eigenaar kocht hem in 1985 en nam nog deel aan tal van concours en evenementen, met de nodige oorkondes als resultaat. En nu wordt deze unieke GTO voor de eerste keer in 38 jaar te koop aangeboden. Het vorige record voor een GTO staat op 48.405.000 dollar. Gaat deze dan over de 50 miljoen?
Het laatste autonieuws op de voet volgen?
Vond je dit artikel interessant en wil je het laatste autonieuws meteen in je mailbox ontvangen? Schrijf je – net als meer dan 300.000 autoliefhebbers – nu gratis in via e-mail:
