Na de 5 geheimen van de Citroën 2 PK, Fiat Nuova 500, Mini Classic, VW Golf, Porsche 911, Ferrari 250 GTO , de Mercedes 300 SL en
de Lamborghini
Countach we onze reeks verder met 5 weetjes over een ander iconisch model:
de Range Rover.
1. De eerste studies stammen al uit 1951

Begin de jaren ’50 voelde Rover dat er nood
was aan een meer straatgericht model dan de heel rudimentaire Series 1. Het
ontwikkelde daarom een soort cross-over op basis van de Rover P4: de Road
Rover. De achterwielaandrijver look nog heel Spartaans, maar de basis was
gelegd. In 1956 werd het project opgegeven. In 1965 dook echter een
gelijkaardig project weer op…
2. Peperdure ontwikkeling, financiële
problemen

British Leyland, toen eigenaar van Land Rover,
kampte met grote financiële problemen, maar de groep zag de groeiende
aantrekkingskracht van luxueuze terreinwagens. In Japan en de Verenigde Staten
begon dit soort auto’s namelijk te verleiden. Het bedrijf schraapte diep in de
kassa en gaf een duidelijke boodschap: we vertrekken van een blanco blad, maar
het segment moet door elkaar worden geschud.
3. Velar

De eerste prototypes van de nieuwe Range Rover
kregen nog dezelfde naam als het concept uit 1951, namelijk Road Rover. In
1967, toen het algemene design min of meer vast lag, werden de
ontwikkelingsprototypes Velar gedoopt. In het Latijn betekent “velare”
verbergen, wat dus zeer toepasselijk was voor de prototypes, die het publiek en
de pers niet mochten zien. Velar stond ook voor “V Eight LAnd Rover”, dus een
Land Rover met V8, als verwijzing naar de Buick-motor. Er zijn 26 Velars
gebouwd voor de naam Range Rover werd gekozen.
4. Tentoongesteld in het Louvre

Begin de jaren ’70 stond een exemplaar van de
Range Rover in het Louvre als “voorbeeld van industrieel design”.
5. Heel rudimentair naar hedendaagse normen

Vandaag zijn Range Rovers luxueuze vlaggenschepen
aangekleed met leder en andere kostbare materialen, maar de allereerste Range
was behoorlijk rudimentair. Zijn (manuele) versnellingsbak had een heel korte
brug, de transmissie veroorzaakte onaangename schokken in de stad, het
instrumentenbord was beperkt tot het absolute minimum, de beenharde
kunststoffen deden ook niet veel om de sfeer te verlichten en zelfs de sigarettenaansteker
was een optie.