Cash-for-car, dat is de mogelijkheid om afstand te doen van de bedrijfswagen in ruil voor een vergoeding die vrij is van fiscale en sociale lasten. Of anders gezegd: voor cash.
De maatregel werd begin 2018 ingevoerd door de federale regering, maar wist niet het verhoopte succes te bereiken. Een jaar na de start van het initiatief hebben slechts 142 loontrekkenden gekozen voor deze mobiliteitsvergoeding op in totaal 24.000 ondernemingen die een specifieke begeleiding rond het onderwerp genoten door HR-dienstenbedrijf SD Worx.
Het arrest van het Grondwettelijk Hof verwijst naar een beroep aangetekend door Inter-Environnement Bruxelles en door de vakbonden ABVV en ACV. Het Hof is van mening dat “bepaalde aspecten van de concrete uitwerking (van de wet) een probleem stellen met betrekking tot het grondwettelijke principe van gelijkheid en non-discriminatie”. Het Hof vraagt de Federale regering daarom om tegen ten laatste 31 december 2020 de tekst te herzien.
Overwinning voor links
De beslissing is triomfantelijk onthaald door linkse vakbonden en diverse andere verenigingen. Het ABVV sprak van een “overwinning”. De woordvoerder van de vakbond vertelt: “De voorzorgsmaatregelen om te voorkomen dat het systeem zou worden gebruikt om parafiscale voordelen op te strijken waren niet aanwezig. Wij zijn daarom verheugd over deze beslissing tegen het cash-for-car, dat soms werd gebruikt als een verdoken vergoeding”.
Inter-Environnement Bruxelles van zijn kant is “verheugd over de uitslag”. De vereniging tekende verzet aan tegen het voorgestelde fiscale voordeel dat volgens hen het milieu als drogreden gebruikte: “Het inruilen van een auto voor een vergoeding en dus verloning vrij van lasten stond gelijk met het invoeren van een apart fiscaal regime voor een onbelast salaris”. De vereniging wil van de gelegenheid gebruik maken om het statuut en dus ook de fiscale voordelen van bedrijfswagens te blijven aanvallen.
Het ziet er dus naar uit dat een en ander de komende maanden nog zal evolueren.