Frans
Behalve die overwinning kende de 250 LM nochtans nooit zo’n glorieuze carrière als zijn voorganger, de befaamde 250 GTO. De concurrentie was beter gewapend (de Ford GT40) en de Commission Sportive Internationale (CSI) van de autosportfederatie weigerde de auto te homologeren als GT. De ‘Commendatore’ Enzo Ferrari werd er razend van. De 250 LM is best interessant, want in tegenstelling tot vorige modellen kreeg hij een motor centraal achterin. Slechts 32 exemplaren werden gebouwd en dit is de 23ste uit de reeks.
Een chocolademagnaat als eigenaar
De 250 LM werd in 1964 gekocht door een zekere Ronald Fry, een Engelse chocolademagnaat wiens bedrijf teruggaat tot de 18de eeuw. De auto boekte in zijn klasse veel overwinningen en enkele algemene zeges in de handen van zijn eigenaar. Daarna werd hij bekroond in de handen van bekende experts zoals David Skailes en Jack Maurice. De sportieve carrière van de auto (chassis 6105) concentreerde zich op Groot-Brittannië.
Daarna kende auto een rustiger leven en maakt hij deel uit van de Matsuda-collectie in Japan. Deze perfect authentieke 250 LM had nooit een zwaar ongeval, wat zijn nagenoeg originele staat verklaart.
Technisch
De 250 LM gebruikt de bekende Ferrari V12 van de 250-reeks, maar met een grotere cilinderinhoud van 3,3 liter. In die configuratie ontwikkelt de motor 320 pk dankzij zes carburators. Hij heeft ook een onafhankelijke ophanging van de vier wielen, vier schijfremmen en een vijfversnellingsbak.
